Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑранташ сăмах пирĕн базăра пур.
кӑранташ (тĕпĕ: кӑранташ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Банник сӗтел ҫине ӳпӗннӗ, вара каллех ун аллинчи кӑранташ хут листи тӑрӑх ерипен куҫкалама пуҫларӗ.

Банник слег над столом, и снова карандаш в его руке медленно пополз по листу бумаги.

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Урайӗнчен ҫӗкленнӗ Банник ҫине хӑяккӑн, пӑхкаласа, вӑл ун патне пырса тӑчӗ, хӗскӗчпе хӗстерсе тытнӑ пек, чавсинчен ярса тытрӗ, сӗтел патнелле талкӑштарса пычӗ те аллине кӑранташ тыттарчӗ:

Искоса глянув на поднявшегося Банника, он подошел к нему, взял, как клещами, за локоть, толкнул к столу, сунул в руку карандаш:

24-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӑранташ пек шӗвӗртнӗ ӑвӑс шалҫана ҫӗре ҫапса кӗртнӗ.

В землю воткнули остро отточенный, как карандаш, осиновый кол.

9-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька Петька Девяткинпа калаҫса пӑхрӗ, лешӗ унтан ҫур кӑранташ ыйтса илсе, вӑхӑтлӑха кӑна хӑйӗн кантӑк патӗнчи вырӑнне ӑна пама пулчӗ.

Санька вступил в переговоры с Петькой Девяткиным, и тот, выговорив полкарандаша, согласился на время уступить ему свое место у окна.

5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аллине кӑранташ тытса Кольск ҫурутравӗнчи ҫӗр айӗнчи пуянлӑха шутласа пӑхма тытӑнчӗ — ку ӗнтӗ — ман ӗҫпе ҫыхӑнаканни-ха.

С карандашом в руках он стал подсчитывать количество полезных ископаемых на Кольском полуострове — это было уже по моей части.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кивӗ хаҫатсенче мана урӑххи тӗлӗнтерсе ячӗ: вӗсем пурте пӗр вӑхӑтрах «Св. Мария» шхунӑна пурпӗрех вилӗм кӗтет тесе ҫырнӑ, хӑшпӗрисем аллисене кӑранташ тытса шхунӑ Ҫӗнӗ Ҫӗр патне те аран ҫитме пултарать, тесе шутланӑ.

Другое остановило и поразило меня в старых газетах: в один голос они утверждали, что шхуну «Св. Мария» ждёт неизбежная гибель, иные рассчитывали с карандашом в руках, что она едва дойдёт до Новой Земли.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑранташ йӗрӗ вара хутне шӑтара-шӑтара кӗнӗ.

Линия карандаша врезалась в бумагу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанхи страницисем темле ҫуланса пӗтнӗ, кӑранташ вара сарӑ та витӗр курӑнакан хут ҫине аран-аран ҫеҫ леккеленӗ.

Первые же страницы были залиты каким-то жиром, и карандаш чуть проступал на жёлтой прозрачной бумаге.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Айӑпланаканӗ парик, кӑвак фрак, бантиклӑ туфли тӑхӑннӑскер (чӑлхи кунчи вара унӑн чӗркуҫҫи таранах), айӑпланакансен тенкелӗ ҫинче хуҫӑлнӑ кӑранташ вӗҫӗпе чӗрнине тасатса ларать…

В парике, в синем фраке, в туфлях с бантами, в чулках до колен преступник сидел на скамье подсудимых и небрежно чистил ногти сломанным карандашом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Варя йӑлт хӗрелсе кайнӑ, президиумра ларать те аллине кӑранташ тытнӑ, сӑмси ҫинех анакан ҫӳҫ пайӑркине пӗрмай хӑлхи хыҫнелле тӳрлетсе ярать.

Очень красная, она сидела в президиуме с карандашом в руке и все время закидывала за ухо прядь полос, падавшую ей прямо на нос.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр кун ирхине Акулина ҫырма та вӗренесшӗн пулнӑ; малтанах ӑна кӑранташ итлемен, анчах та темиҫе минутранах вӑл сас паллисене аванах тӗрлеме тытӑннӑ.

На следующее утро она захотела попробовать и писать; сначала карандаш не слушался ее, но через несколько минут она и вырисовывать буквы стала довольно порядочно.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Тепӗр минутран вӑл хут тата кӑранташ илсе пырса пачӗ.

Через минуту он принес бумагу и карандаш.

«Колин» // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Унпа эпир чӑнласа Елинексем патӗнче паллашрӑмӑр; вӑл аллине кӑранташ вырӑнне револьвер тытнӑччӗ, ман ҫине тӗллесе: — Ку мана пуринчен те ытларах интереслентерет, — терӗ.

Мы познакомились значительно позднее, у Елинеков, когда он держал в руке уже не карандаш, а револьвер и, показывая на меня, говорил: – Этот меня интересует больше всех.

Манӑн гестаповец // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Чехословаки полицин формине тӑхӑннӑ арҫын, мана хутпа кӑранташ килсе панӑскер, мана сасартӑк пырса тытасран халӗ те хуралласа тӑрать?

А мужчина в форме чешского полицейского, который принес мне бумагу и карандаш и сейчас сторожит в коридоре, чтобы меня не захватил врасплох незваный гость?

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Ҫырмашкӑн ӑна А. Колинский надзиратель май панӑ, — вӑл камерӑна хутпа кӑранташ пырса панӑ, унтан ҫырнӑ листасене тӗрмерен вӑрттӑн илсе тухнӑ.

Возможность писать дал ему надзиратель А. Колинский, приносивший в камеру бумагу и карандаш, а затем тайком выносивший исписанные листки из тюрьмы.

Густа Фучик сӑмахӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Музыка ярсан, уйрӑмах чӑваш юррисене, Валерия тунсӑхламасть, кун пек чухне вӑл хӑй тӗллӗнех ларать, кӑранташ тытса ӳкерет.

Включив музыку, особенно чувашские песни, Валерия не скучает, тогда она самостоятельно сидит, держа карандаш рисует.

Ашшӗ сусӑр ачине интерната паман // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.05.19, 19 (6112) №

Анчах та кӑвакарчӑн ун питӗнчен пӑхмасӑрах портсигар туртса кӑларчӗ, портсигарта чылайранпа выртакан ҫыруран пӗр татӑк ҫурса илчӗ те кӑранташ кӑларса ҫырма пуҫларӗ.

Но голубчик, вовсе не смотря на ее лицо, уже вынул портсигар, оторвал клочок бумаги от завалявшегося в нем письма, вынул карандаш и писал.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Макар, кӑранташ татӑкӗпе сӗтел ҫине лӑпкӑн шаккаса илчӗ:

Спокойно постукивая огрызком карандаша по столу, Макар сказал:

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех