Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кухньӑран (тĕпĕ: кухня) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кухньӑран Андрей тухса: — Мӗн калаҫатӑн ҫав эсӗ, э? — терӗ.

Из кухни вышел Андрей и, смеясь, сказал: — Что ты проповедуешь, а?

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Федя Мазин мӗнле тата? — кӑшкӑрчӗ хохол кухньӑран.

— А как Федя Мазин? — крикнул хохол из кухни.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эпӗ сӑмавар лартатӑп ӗнтӗ, — сасӑ пачӗ хохол кухньӑран.

— А я уже ставлю самовар! — отозвался хохол из кухни.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кухньӑран Самойлов сасси илтӗнчӗ:

Из кухни раздался голос Самойлова:

XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эсех пулӗ ӗнтӗ! — терӗ амӑшӗ хӑрарах, кухньӑран пуҫне кӑларса пӑхса.

— Уж и ты! — тревожно воскликнула мать, выглядывая из кухни.

XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ чашӑк-тирӗке пуҫтарса кухньӑран тухрӗ те хуллен кӑна ун патне пычӗ.

Мать убрала посуду и, выйдя из кухни, осторожно подошла к нему.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кухньӑран йӗтӗр йӑтнӑ негр хӗрарӑмӗ васкаса тухрӗ: «Чарӑн, Тигр! — кӑшкӑрчӗ вӑл. — Мушка, халех кунтан тасал!

Из кухни выскочила негритянка со скалкой в руке и закричала: «Пошел прочь, Тигр, пошла, Мушка!

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Ҫук, кирлӗ мар, эп хамах, — васкарӗ Наташа, вӑр-вар кухньӑран тухса.

— Нет, я сама, — поспешила Наташа и вышла из кухни.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ун хыҫҫӑнах кухньӑран аллине пуртӑ тытнӑ ватӑ ывӑлӗ чупса тухрӗ; унӑн пичӗ йӗпе те хӗп-хӗрлӗччӗ.

Тотчас же вслед за ней из кухни с топором в руке выбежал ее престарелый сын; лицо у него было мокрое и красное.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Анчах ҫав вӑхӑтра пӳртре, кухньӑран пулас, темле янӑравсӑр шав илтӗнме пуҫларӗ.

Но вот за дверьми, должно быть с кухни, раздался какой-то глухой шум.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Илтетӗп, Домна Ивановна кухньӑран — амӑшӗ ыйхӑ витӗр хӑйӗн этем ачисене каланӑ пек: — Манӑн чӗппӗм… — тет.

Слышу, Домна Ивановна из кухни — как мать отвечает сквозь сон человеческим детям: — Милый ты мой…

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Кухньӑран шӑппӑн калаҫни тата шыв шӑпӑртатни илтӗнет: унта Катя питне ҫӑвать.

Из кухни доносился тихий говор и плеск воды: Катя умывалась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Григорий кухньӑран тухакан Михаил ҫурӑмӗ ҫине вӗчӗрхенсе пӑхса илчӗ, хывӑнмасӑрах кравать ҫине кӗрсе выртрӗ.

Григорий с ненавистью посмотрел в спину уходившему Михаилу, не раздеваясь лег на кровать.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн вӑл Григорин йӗленӗпе карттусне кухньӑран хӑйӗн пӳлӗмне кайса ҫакрӗ те темиҫе кун ывӑлӗ ҫинчен сасӑпа калаҫса аса илмесӗр пурӑнчӗ.

После этого она унесла из кухни к себе в горницу поддевку и фуражку Григория и несколько дней вслух не вспоминала о сыне.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унччен нихҫан та Ильинична табак тӗтӗмне юратни пулманччӗ, чӗлӗм туртакансене ялан кухньӑран хӳтерсе яратчӗ, анчах юлашки яхӑнта вӑл ку енӗпе те улшӑнчӗ: «Кайса чӗн-ха Прохора, — пӗрреччен ҫеҫ каламарӗ вӑл Дуняшкӑна, — хӑть килсе чикаркка та пулин туртса кайтӑр, атту кунта виле шӑрши те кӗрекен пулчӗ…

Никогда в жизни Ильинична не любила табачного дыма и всегда выгоняла курцов из кухни, но за последнее время она изменилась и в этом отношении; «Сходи покличь Прохора, — не раз говорила она Дуняшке, — нехай прийдет, выкурит цигарку, а то уже тут мертвежиной воняет.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Борис! — кӑшкӑрса ячӗ кухньӑран Рая.

Борис! — закричала Рая из кухни.

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Апат пӗҫерекен хӗрачасенчен иккӗшӗ кухньӑран тухса тӑчӗҫ…

Вышли из кухни две поварихи…

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Тен, Дуняшка йӑпӑртлӑха тӗкӗр ҫине те пӑхса илетчӗ пулӗ те, анчах чун кӗрсе ҫитнӗ Пантелей Прокофьевич куҫӗсемпе чарр! тинкерчӗ те, хӗр кухньӑран вӑшт ҫеҫ курӑнчӗ.

Может быть, Дуняшка и в зеркало бы мельком посмотрелась, но оживший Пантелей Прокофьевич глянул на нее такими глазами, что она опрометью выскочила из кухни.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка кухньӑран хӑраса кайса кӑшкӑрчӗ:

Дуняшка тревожно крикнула из кухни:

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗннисем килеҫҫӗ! — ӳле-ӳле хӳхлесе ячӗ кухньӑран чупса тухнӑ Ильинична.

Наши едут!.. — плача навзрыд, причитала выскочившая из кухни Ильинична.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех