Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

картишнелле (тĕпĕ: картиш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ман сана ӑсатса яма юрать-и? — ыйтрӗ вӑл, Шурочкӑпа пӗрле алӑкран картишнелле тухнӑ май.

— Можно мне проводить тебя? — спросил он, выйдя с Шурочкой из дверей на двор.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пилӗк минут иртсен тин Ромашов ҫаврӑнчӗ те картишнелле пӑхса илчӗ.

Только спустя пять минут Ромашов обернулся и поглядел на двор.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫакнашкал карӑсемех, пӑртаккӑн тула-тула, хӑрӑм пек хура картишнелле уҫса янӑ чӳречесем ҫинче те хуллен хумханатчӗҫ.

Такие же занавески слабо надувались и колыхались над окнами, отворенными в черную тьму двора.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шурочка ҫывӑракан пӳлӗмӗн чӳречи уҫӑччӗ, — вӑл картишнелле тухать, тата ҫутӑ та ҫук.

Окно в Шурочкиной спальне было открыто; оно выходило во двор и было не освещено.

XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Офицерсен пухӑвӗ глаголь евӗр лартнӑ, пӗр хутлӑ, пысӑках мар ҫурта йышӑннӑ: ун вӑрӑм енче, урама тӑрӑхлинче, ташӑ залипе хӑналанмалли пӳлӗм, кӗскинче, пылчӑклӑ, таса мар картишнелле тӑсӑлса кӗнинче, — столовӑй, кухня тата килен-каян офицерсем валли «номерсем».

Офицерское собрание занимало небольшой одноэтажный домик, который был расположен глаголем: в длинной стороне, шедшей вдоль улицы, помещались танцевальная зала и гостиная, а короткую, простиравшуюся в глубь грязного двора, занимали — столовая, кухня и «номера» для приезжих офицеров.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тӗрӗксем ман патӑма кӗрес вырӑнне картишнелле тухакан тепӗр пӳлӗме кӗрсе кайнӑ.

Вместо того чтобы ворваться ко мне, они вошли в первую комнату, выходящую на двор!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Э, чим-ха: эпир картишнелле тухӑпӑр.

Или нет, мы выйдем на двор.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ав, курӑр-ха, курӑр-ха ӑна! — сасартӑк кӑшкӑрса ячӗ Стефчов, картишнелле пӳрнипе тӗллесе кӑтартса.

— Посмотрите на него, посмотрите! — крикнул вдруг Стефчов, показывая пальцем на двор.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лешсем картишнелле хӑра-хӑра кӗчӗҫ.

Они с опаской вошли во двор.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко тӗттӗм картишнелле тухрӗ, каҫхи хӑнана аллинчен ҫавӑтрӗ те витерен кӗрсе утӑ хӑпартнӑ аслӑк патнелле ирттерчӗ.

Марко вышел на темный двор и, подойдя к ночному гостю, схватил его за руку и через конюшню провел на сеновал.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лешӗ шӑпланса тӑнӑ казаксенчен уйрӑлса утрӗ, чӑх-чӗпсемпе тулса ларнӑ картишнелле юлашки хут пӑхса илчӗ те, йывӑррӑн тухакан сывлӑшне пусарса, майӗпен, курпунне кӑларса, кӗҫӗн алӑк патнелле ҫул тытрӗ.

Он отходит от притихших казаков, в последний раз глядит на баз, полный птицей, и медленно, сутуловато идет к калитке, подавив тяжелый вздох.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир тухрӑмӑр та, пӗр-пӗрин ҫине купаланса, картишнелле тухакан пӑлтӑр стенин хӑми ҫурӑкӗсене сырӑнса илтӗмӗр…

Мы вышли и, навалившись друг на друга, прильнули к щелям в дощатой стене сеней, выходившей на двор.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Вӑл ҫавӑнтах хӑвӑртлӑха чакарчӗ те машинӑна картишнелле илсе кӗчӗ.

Она сбавила ход и завернула во двор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Унтан Петя, ҫиленнипе, чаплӑ тетрадьне ярса тытрӗ те, отметкисене ачасене кӑтартма картишнелле чупса тухрӗ.

И Петя, сердито схватив знаменитую тетрадь, помчался во двор показывать отметки мальчикам.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урамран, тахӑш пӳлӗмӗн картишнелле тухакан чӳречерен, ку аппӑш пӳлӗмӗ пулмалла, пӗр чарӑнмасӑр юрлани илтӗнет.

А между тем снаружи, из какой-то комнаты с окном, открытым во двор — ах, да! из тетиной, — не прекращаясь ни на минуту, слышалось пение разносчиков.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ шинельне паҫӑрхи вырӑнах ҫакрӑм, картишнелле анса Ромашова ҫӑкӑрне патӑм.

Я повесила шинель на прежнее место и, спустившись во двор, отдала хлеб Ромашову.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл кантӑк умӗнче епле тӑнине аса илтӗм, эп хӑй патне пырсан, вӑл картишнелле тинкерсе пӑхатчӗ, ытла салхуллӑччӗ хӑй, кӑшт хӗрӗнкӗрех те.

И вдруг я вспомнил, как он стоял у окна, когда я пришел к нему, стоял и внимательно смотрел во двор, очень грустный и немного пьяный.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗмӗнче ҫутӑ пурччӗ, вӑл чӳречи умне тӑрса картишнелле пӑхатчӗ — пӑхасса та темле тинкеререх пӑхатчӗ — калӑн ҫав, картишӗнче мӗнле те пулин мыскара пур тесе.

В комнате горел свет, он стоял у окна и смотрел во двор — так пристально и с таким вниманием, как будто во дворе происходили бог весть какие необыкновенные вещи.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Кириловна картишнелле пӑхрӗ те хӑйне темле вӑрттӑн паллӑсем кӑтартакан пӗчӗк Сашӑна курчӗ.

И Марья Кириловна взглянула на двор и увидела маленького Сашу, делающего ей тайные знаки.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чирлӗ ҫын питӗ хӑранипе тата ҫилӗпе тарӑхса ҫитнӗскер, аллипе картишнелле кӑтартрӗ.

Больной указывал пальцем на двор с видом ужаса и гнева.

IV сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех