Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ман лаша йӗрӗсем сире сахал пулӑшӗҫ тесе хӑратӑп эпӗ.
II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Пӑхӑр-ха, акӑ ман лашан кайри ури чӗрни — ҫур таканӑн паллийӗ, акӑ тата пирӗн негрсен йӗрӗсем.Смотрите: вот заднее копыто моей лошади — отпечаток половины подковы, а вот следы наших негров.
II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Йӗрӗсем тӳррӗн илсе каймаҫҫӗ, ҫуннӑ тӗмӗсем йӗри-тавра ҫаврӑнтарса ҫӳреттереҫҫӗ.Они ведут не по прямому направлению, но кружат вокруг обгоревших кустарников.
I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Ҫулҫӳренсем каллех ҫула тухрӗҫ, унта пачах ҫӗнӗ урапа йӗрӗсемпе лаша йӗрӗсем курӑнаҫҫӗ.Путешественники вновь на наезженном пути, где видны еще совсем свежие следы колес и копыт.
I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Урапа йӗрӗсем ӗнтӗ курӑнмаҫҫӗ, вӗсем курӑкпа пӗрле ҫунса кайнӑ.
I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Кунта малтан кайнӑ урапа йӗрӗсем ҫеҫ.
I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.
Прерири лаша йӗрӗсем, хуҫӑк такан, паллӑ тунӑ пуля тӑрӑх вӑл кам айӑплине шыраса тупать.По следам лошади в прерии, сломанной подкове и меченой пуле, он находит виновного.
Майн-Рид // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с. — 3–5 с.
Вырӑн-вырӑнпа ҫӗр ҫинче вӑрманпа иртсе кайнӑ ҫынсен ҫулӗ е тискер кайӑксен йӗрӗсем тӗл пулчӗҫ.Местами земля хранила свежие следы проходивших в лесу людей или зверей.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Эппин, ку слон йӗрӗсем тенӗ шухӑша пӑрахӑҫлас пулать.Значит, догадку о том, что следы принадлежат слонам, приходилось отбросить.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Нӳрлӗ те тӑмлӑ тайлӑм ҫине хӑпарнӑ ҫӗрте тин ҫеҫ кайнӑ ҫынсен йӗрӗсем лайӑх курӑнса выртаҫҫӗ.При восхождении на влажный глинистый склон хорошо видны следы только что ушедших людей.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Урайӗнче салтак атти йӗрӗсем курӑнаҫҫӗ, ашшӗ манса хӑварнӑ ҫӗлӗк те сак ҫинче тӑлӑххӑн выртать, спиртпа бензин шӑрши кӗрет.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Вӑрмана мӗн чухлӗ шаларах кӗретӗн, тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксен йӗрӗсем ҫавӑн чухлӗ нумайтарах.Чем дальше забираются они в глубь леса, тем больше звериных и птичьих следов.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Шыв хӗрринче ҫемҫе тӑм ҫинче вӗсен йӗрӗсем халӗ те питӗ лайӑх курӑнса выртаҫҫӗ-ха.На берегу реки мягкая глина еще хранила следы мальчишеских ног.
34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Варя ҫырӑрах ҫӳҫлӗ, сӑн-пичӗ унӑн кӑмӑллӑ, унта кӑштах чечче йӗрӗсем палӑраҫҫӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Коробка ҫийӗнче почта штемпелӗсен ҫаврака йӗрӗсем тем чухлех курӑнаҫҫӗ.Кружки почтовых штемпелей были разбросаны там и сям по поверхности коробки.
Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.
Юлашкинчен вара шӑпах хам мӗншӗн пуринчен ытларах хӑрани ман ума сиксе тухрӗ: пӑлан йӗрӗсем ҫухалмаллипех ҫухалчӗҫ.Наконец случилось то, чего я боялся больше всего: я совсем потерял оленьи следы.
Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.
Эпир Крыловпа иксӗмӗр ун патне пытӑмӑр, юр ҫинче вара юн тумламӗсем, тигр йӗрӗсем куртӑмӑр.Мы с Крыловым подошли к нему и тут на снегу увидели капли крови и свежие следы тигра.
Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.
Ҫак вӑхӑтра эпир шӑпах хайхи ҫамрӑк сунарҫӑсем ӗнер курнӑ хир сыснисен йӗрӗсем патне ҫитрӗмӗр.В это время мы как раз дошли до того места, где накануне юноши видели следы кабанов.
Хӗлле хир сыснисене тытма кайни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 88–91 с.
Кунта епле иртӗҫ-ши ҫамрӑк чуна ҫӗклентерсе яракан хӗр сӑрисем, тунсӑхланӑ ҫӗнӗ юр тӑрӑх хывӑнакан йӗлме тупанлӑ ҫунан чи малтанхи йӗрӗсем, яш ӗмӗр илӗртмӗш улах сӑрисенчи каҫа та ир тӑвакан ташӑ-юрӑ кунӗсем те кӑҫал Тимрукран юлаҫҫӗ-ши?
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Зоя ҫинчен вӑл малтан ҫырнӑ, Петрищевӑна та чи малтан вӑл килнӗ, вӑл Зойӑн ҫухалса ӗлкӗреймен йӗрӗсем ҫинчен, ӑна мӗнле асаплантарни, вӑл мӗнле вилни ҫинчен ыйтса пӗлнӗ…
Петрищевӑра // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.