Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӑшӑ сӗт пек пӑсланакан тӗтреллӗ каҫ — унтан ир енне вара юр хытти чӑшӑл-чӑшӑл туса пусӑрӑнать, ҫулсемпе урапа йӗрӗсем сӑрт-тусем ҫинчен юхса анакан симӗс шывпа куҫланаҫҫӗ, ут чӗрнисем айӗнчен пур еннелле те йӗпе юр чӑмаккисем сирпӗнеҫҫӗ.

Парная туманная ночь — и наутро уже с шорохом и гулом оседает наст, по дорогам и колесникам пузырится зеленая нагорная вода, из-под копыт во все стороны талыми комьями брызжет снег.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Карттусӗ Германи вӑрҫинчен юлнӑскерех пулмалла: кӑшӑлӗнчен ҫӳлерех кокарда йӗрӗсем пур.

Фуражка со следом кокарды, уцелевшая, наверное, еще от германской войны.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шурӑмпуҫ килнӗ чух ҫумӑр чашлаттарса ячӗ, анчах хӗвел тухнӑ хыҫҫӑн тачка пӗлӗтсем сирӗлчӗҫ те, тепӗр икӗ сехетрен вара урапа йӗрӗсем ҫинче чӑмӑртанса хытса ларнӑ типӗ пылчӑк чӑмаккисем ҫеҫ йӗпе-сапа ҫанталӑк ҫинчен аса илтерчӗҫ.

На заре шел дождь, но после восхода солнца тучи разошлись, и часа через два только свернувшиеся над колесниками комки присохшей грязи напоминали о непогоде.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм ҫӗрӗпех ӑна ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ, тӑрана пӗлмесӗр ачашларӗ, кула-кула, шӳтлекелесе, Григорий тутине юнӑхичен ҫыртса пӗтерчӗ, мӑйӗпе кӑкӑрӗ тата хулпуҫҫийӗсем ҫинче чуптунӑ чух ӗмсе илнӗ лаптӑксемпе пӗчӗкҫӗ тискер кайӑкӑнни пек ҫӳхе те вӗтӗ шӑл йӗрӗсем хӑварчӗ.

Женщина с силой всю ночь прижимала его к себе, ненасытно ласкала и со смешками, с шутками в кровь искусала ему губы и оставила на шее, груди и плечах лиловые пятна поцелуев-укусов и крохотные следы своих мелких зверушечьих зубов.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Суран йӗрӗсем вӗсем.

— Это лихие шрамы.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Пур ҫӗрте те хӑрушла аркату йӗрӗсем палӑраҫҫӗ: ҫул хӗррисенче ҫунса тата ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗ вакунсен ванчӑкӗсем кӑмрӑкланса выртаҫҫӗ, телеграф юписем ҫинчи сахӑр пек шурӑ стакансем таткаланчӑк пралуксемпе чӑлханса явкаланнӑ.

Безмерное разрушение сказывалось на всем: по откосам углились сожженные и разломанные вагоны, на телеграфных столбах сахарно белели стаканы, перевитые оборванными проводами.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чернецов хӑй патне чупса пыракан казаксем ҫине куҫне сиввӗн те хӑвӑрттӑн йӑлкӑштарса пӑхса утать; куҫ харшийӗсем хушшине вӗчӗрхенӳллӗ курайманлӑх йӗрӗсем ӳкнӗ.

Чернецов сурово и быстро оглядывал подбегавших к нему казаков; горькая, ненавидящая складка тенилась между бровей.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑнран шурса кайнӑ Боговой (ун пичӗ ҫинчи ҫунӑк тар йӗрӗсем халӗ пушшех кӑваккӑн курӑнаҫҫӗ) хӑрах айӑкӗ ҫинче выртать, ҫӑварӗнчен хаяр сӑмахсем сирпӗнтресе, суранланнӑ ура хырӑмне ҫыхать.

Бледный Боговой (ярче синели пороховые пятна на его щеках) лежал на боку, выхаркивая ругательства, перевязывал раненную в мякоть ногу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗри-тавра тӳрем ҫӗр выртнӑ — ҫӗршер гектар урпа акса хӑварнӑ хирсем курӑннӑ, унта сеялка йӗрӗсем те ҫухалман-ха, тӗл-тӗл ҫурхи суха тунӑ вырӑнсем хурҫӑ пек йӑлтӑртатса выртнӑ е хӗллехи юр ҫапса антарнӑ типсе каяйман пӗлтӗрхи ыраш хӑмӑлӗ тӗксӗм те хурлӑхлӑн тӑсӑлнӑ.

Навстречу бежала равнина — то подступало квадратное, гектаров на сто, поле, уже засеянное ячменем, — еще свежи были следы колес сеялки; то попадалась весенняя пахота со стальным блеском; то тянулась серая и унылая стерня, за зиму прибитая к земле и еще не совсем сухая.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Гетман шляхӗ тӑрӑх, иртнӗ ҫулхи урапа йӗрӗсем ҫине шыв кӳлленчӗкӗсем тапса тухрӗҫ.

По Гетманскому шляху, по прошлогодним колеям пузырилась вода.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирвайхи чӑлт шурӑ юр ҫуса кайсанах, ҫынсен куҫӗсене сӑрт-тусем ҫинче тискер кайӑксен йӗрӗсем курӑнкала пусларӗҫ: вӑрҫӑ шуйхӑнтарнӑ кашкӑрсем, пӑшисемпе хир качакисем, халиччен ҫын ҫӳремен вырӑнсене пӑрахса, ҫӗршыв варринелле тарса каяҫҫӗ.

И на первом чистом снегу в горах чаще попадались на глаза людям следы зверей: волки, лоси, дикие козы, вспугнутые войной, покинувшие дикие урочища, уходили в глубь страны.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах тутлӑ ыйхӑ ӑна ҫавӑнтах ӳсӗртсе ярса анкӑ-минкӗлентерчӗ; вӑл мӗнле выртнӑ ҫаплах мелсӗррӗн тӗлӗрсе кайрӗ те тӗлӗкре вӗри ҫил ҫунтарса янӑ вӗҫӗ-хӗррисӗр тӑван ҫеҫен хире, тип курӑкӑн хӑмӑр кӑвак тӗслӗ ҫӑра тӗмӗсене, тӗпӗкленсе ӳсекен тӗксӗм сенкер чӑпар тӗмӗсем хушшинче таканламан лаша йӗрӗсем выртнине курчӗ…

Но сон опьянил его; он уснул в той неловкой позе, которую принял лежа, и во сне видел бескрайную выжженную суховеем степь, розовато-лиловые заросли бессмертника, меж чубатым сиреневым чеборцом следы некованых конских копыт…

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилесем айӗнчи нӳрӗ ҫӗр йӑлтах ҫӑрӑлса пӗтнӗ, сарӑхса кайнӑ таптанчӑк курӑк ҫинче ура йӗрӗсем палӑраҫҫӗ; урапасем таткаласа ҫӗтнӗ ҫерем тарӑн ланкашкасемпе ҫӗвекленсе юлнӑ.

Около трупов была густо взмешана влажная земля, виднелись следы многих ног, глубокие шрамы на траве, оставленные колесами повозки.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Гриша вӑрман ҫулӗ ҫине пӑрчӗ, ҫулӗ ҫинче танк гусеницин йӗрӗсем выртнӑ, машина тӗттӗм-кӑвак шывлӑ ансӑр юханшыв хӗррипе кайрӗ; шывра, хӗрлӗ пӑнчӑ пек, ҫулҫӑсем ишсе ҫӳренӗ…

Гриша свернул на лесную дорогу, с еще свежими следами гусениц, и поехал мимо узенькой речонки с темно-голубой стоячей водой; красными пятнами плавали по ней листья…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ку ҫын, ахӑртнех халь кӑна вокзалтан ҫитнӗ пулмалла: ун ҫийӗнче вараланса пӗтнӗ салтак гимнастёрки, кӑкри тӗлӗнче ҫывӑрса ларнӑ юн йӗрӗсем пур; ҫаксем вӑл ӑҫтан килнине кӑтартса параҫҫӗ.

Этот человек, наверное, только что прибыл с вокзала: об этом свидетельствовала его грязная солдатская гимнастерка с кровяными бурыми следами на груди.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пиҫсе ҫитнӗ тырпула утлӑ ҫар таптаса иртет, уй-хирсене шӗвӗр пӑталлӑ такан йӗрӗсем вӗҫӗмсӗр вырта-вырта юлаҫҫӗ; пӗтӗм Галици тӑрӑх пӑр ҫӗмӗрсе тухнӑ тейӗн.

Вызревшие хлеба топтала конница, на полях легли следы острошипых подков, будто град пробарабанил по всей Галиции.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чугун ҫул йӗрӗсем ҫинче, шурӑ пӑсне вӑйлантарса, ая пуласран сыхланма, асӑрханма систере-систере, пӑравус хыттӑн кӑшкӑртать…

На путях предостерегающе трезво ревел, набирая пары, паровоз.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Галиципе хӗвелтухӑҫ Прусси, Карпатпа Румыни хирӗсем, — вӑрҫӑ вучӗ варкӑшнӑ вырӑнсемпе казак учӗсен ура чӗрнийӗ йӗрӗсем юлнӑ ҫӗрсем йӗркеренех этем виллисемпе витӗнчӗҫ.

Трупами истлевали на полях Галиции и Восточной Пруссии, в Карпатах и Румынии — всюду, где полыхали зарева войны и ложился копытный след казачьих коней.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чугун ҫул йӗрӗсем тӑрӑх пӑравус кӗмсӗртетсе ҫӳрет.

На путях погромыхивал паровоз.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурт тӑррисенчен тумла тумлать, кӗмӗл пек пӑр шереписем йӑлтӑртатаҫҫӗ, карниз ҫинче тахҫан юхнӑ шыв йӗрӗсем тикӗт тӗслӗ ярӑм-ярӑм курӑнса выртаҫҫӗ.

С крыши капало, серебрились сосульки, дегтярными полосками чернели на карнизе следы стекавшей когда-то воды.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.