Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑмӑкпа (тĕпĕ: йӑмӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ приют, ҫавӑнта парасшӑнччӗ ӗнтӗ пире Даша инке, йӑмӑкпа иксӗмӗре; вӑл халӗ ешӗл тӗслӗ, стени ҫинче ылтӑн саспаллисемпе ҫырнӑ мрамор хӑма пур.

Вот приют, в который тетя Даша собиралась отдать нас с сестрой; он стал зеленого цвета, и на стене появилась большая мраморная доска с золотыми буквами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хура трубочкине — стетоскоп теекенне — вӑл пире йӑмӑкпа иксӗмӗре асӑнмалӑх хӑварнӑ иккен.

Черную трубочку — стетоскоп — он, оказывается, оставил нам с сестрой на память.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иван Иваныч, кайран, эсир кайсан, — терӗм эпӗ, — йӑмӑкпа иксӗмӗр хӗлӗпех пӗчӗк патак вӗҫҫӗн улма пӗҫертӗмӗр.

— Иван Иваныч, а ведь после, как вы ушли, — сказал я, — ведь мы с сестрой всю зиму пекли картошку на палочках.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир йӑмӑкпа картишӗнче лартӑмӑр, килен пӗри пирӗн пата чарӑнса: «Аннӳне хӗрхенетӗр иккен?» е тата «тӑлӑх-турат пулса юлтӑр-им ӗнтӗ?» — теҫҫӗ.

Мы с сестрой сидели во дворе, и все, кто бы ни пришел, останавливались подле нас и говорили одно и то же: «Небось, жалко вам маму?» или: «Теперь одни остались, сиротки?» —

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тепӗр кунхине вилӗм батальонне кайнӑ тӑван мар атте ҫинчен пӗрре те ыйтмарӗ, анчах та пире — йӑмӑкпа иксӗмӗре — хӑйӗнчен пӗр утӑм та уйӑрмарӗ.

Ни разу она не спросила об отчиме, на другой день перебравшемся в свой батальон, но зато нас — меня и сестру — не отпускала от себя ни на шаг.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

йӑмӑкпа мана мӗнле кӑна тарӑхтармарӗ-ши вӑл!

которым он подвергал меня и сестру!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ӑҫтиҫукӑн пуҫне пире, йӑмӑкпа иксӗмӗре, вӗрентес шухӑш пырса кӗчӗ.

Несчастная мысль заняться нашим воспитанием – моим и сестры – пришла в эту туманную голову,

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте ассӑн сывларӗҫ, сӑхсӑхрӗҫ, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ, эпир те акӑ йӑмӑкпа тӗттӗм чиркӳре тӑратпӑр, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ, Петровна та мана ҫиленсе чышрӗ, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ.

Все вздыхали и крестились, потому что он умер, и мы с сестрой стояли здесь, в темноте церкви, потому что он умер, и Петровна сердито толкнула меня, потому что он умер.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, вӑл пурӑннӑ кунсенче пире йӑмӑкпа иксӗмӗре пӗрре те кичем пулмарӗ.

словом, эти дни, которые он провел у нас, мы с сестрой не скучали.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир вара йӑмӑкпа пӗр калаҫмасӑр-тумасӑрах ун ҫинчен кирек мӗн пулсан та никама та пӗр сӑмах каламасса тупа турӑмӑр.

и, не сговариваясь, решили, что никому и ни за что не скажем о нем ни слова.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑннипе калатӑп, ҫак сӑмах мӗне пӗлтернине эпӗ паян кун та тавҫӑрса илейместӗп, анчах йӑмӑкпа иксӗмӗр те эпир хамӑр хӑнана ырӑ мар япала кӗтсе тӑнине часах чухласа илнине лайӑхах астӑватӑп эпӗ.

Честно сознаюсь – до сих пор не знаю точного смысла этого выражения, но помню, что мы с сестрой сразу поняли, что нашему гостю грозит какая—то опасность,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ вӑраннӑ чухне вӗсем, йӑмӑкпа иккӗш, юнашар калаҫса ларатчӗҫ.

Когда я проснулся, он сидел на лежанке рядом с сестрой, и они разговаривали.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир йӑмӑкпа иксӗмӗр хӗл каҫичченех пӑхрӑмӑр ӑна: шыв кӳрсе, вут хутса параттӑмӑр.

мы с сестрой всю зиму присматривали за ней – носили воду, топили печь, благо изба ее,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анне пире, йӑмӑкпа иксӗмӗре, яла ярас, тет.

и мать решила, наконец, отправить меня и сестру в деревню.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир йӑмӑкпа иксӗмӗр тимӗр сак ҫинче, тӗксӗм коридорта чылайччен лартӑмӑр.

Мы с сестрой долго сидели в полутемном высоком коридоре на железной скамейке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кун пире анне, йӑмӑкпа иксӗмӗре, хӑйпе пӗрле ертсе кайрӗ.

В этот день мать взяла нас с собой – меня и сестру.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑмӑкпа эпир ӳлесе йӗрсе ятӑмӑр, вӑл пирӗн ҫине пӗрре те пӑхмарӗ.

Мы с сестрой заревели, она даже не оглянулась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл йӑмӑкпа мана аллине тытса, кровать ҫине выртрӗ.

Потом он брал детей – меня я сестру – и заваливался на кровать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йӑмӑкпа иксӗмӗр музыка шкулӗнче вӗреннӗшӗн 36 тенкӗ тӳлетчӗ.

Куҫарса пулӑш

Надина Джавадова: «Ӑнӑҫуллӑ пулас тесен – вӗренмелле» // Вера Александрова. «Сувар», 2019.05.27, http://suvargazeta.ru/news/intervyu-statyasem/nadina-dzhavadova-anaculla-pulas-tesen-vrenmelle

Ҫак кунсенче ҫитмӗлтен иртнӗ Людмила йӑмӑкпа шухӑшпа Уйкас Кипекӗн вӑрӑм урамӗсем тӑрӑх утса кашни киле кӗрсе тухрӑмӑр.

На днях с сестрой Людмилой, которой за семьдесят, когда шли по длинной улице Ойкас Кибеки, мыслями все дома посетили.

Асаилӳ чуна ҫӗклет // Вениамин ИВАНОВ. http://putpobedy.ru/publikatsii/2750-asa ... chuna-klet

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех