Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

именерех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗрремӗш хут туйра пулма тӳр килнипе именерех пырать, утӑмӗсем те унӑн Кавӗрленни пек ҫирӗпех мар.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Зина именерех тутанса пӑхрӗ те ҫиме пуҫларӗ:

Осторожно попробовала и начала есть.

Тилӗ ҫӑкӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 7–9 с.

Анчах вӑл унта юлашки хутӗнче пулнине, хӑйсене сиввӗн йышӑннине, халиччен хӑйне именерех тытнине аса илчӗ те, хӑюсӑрланса кайрӗ.

Но он вспоминал последнее посещение, холодный прием и прежнюю неловкость, и робость овладевала им.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ҫакӑр уйӑха каймасть-и вара, Федосья Николаевна? — именерех сӑмах хушрӗ Дуняша.

— Не восьмой ли, Федосья Николаевна? — не без робости вмешалась Дуняша.

VIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Эпӗ килте ӗҫленине пӗлме пултараймастӑр эсир, — хирӗҫлерӗм ӑна мӑнкӑмӑллӑраххӑн, ҫапах та кӑшт именерех.

— Вы не можете знать, работаю ли я дома, — возразил я ему не без надменности, но и не без замешательства.

X // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Анчах именерех ӳсӗркеленинчен, старик хӑй унран темӗн ыйтасшӑн пулнине туйса илнипе шарламасӑр, вӑл каласса кӗтрӗ.

Но по смущенному покашливанию, с которым поглядывал на нее старик, она догадывалась, что он сам хочет о чем-то спросить, и терпеливо ждала.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Зимин юлташ, тен, эсӗ лере… ссылкӑра хӑвӑр мӗнле пурӑнни ҫинчен пӑртак та пулин каласа парӑн-и? — вӑл ӑна хисепленӗ майпа именерех пӑхса илчӗ.

 — Товарищ Зимин, а может, ты хоть немножко расскажешь, как вы там… в ссылке? — она смотрела на него с уважением и робостью.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Ну, куратӑр-и, мӗнлерех пулса кайрӑм эпӗ…» — тенӗ пек, Рагулин именерех йӑл кулчӗ.

Рагулин застенчиво улыбнулся, как бы говоря: «Ну, видите, каким я стал…»

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Темӗн, эпӗ ҫулне курмастӑп, — кӑшт именерех каларӗ Ванюша, мотора ӗҫлеме чарса.

— Что-то я дорогу не вижу,— смущенно проговорил Ванюша, приглушив мотор.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лена, Сергей ҫине ним ӑнланмасӑр пӑхса, именерех кулса илчӗ.

Лена непонимающе смотрела на Сергея и смущенно улыбалась.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Малтанах вӑл лутӑрканса пӗтнӗ кителӗпе ҫӗнех мар карттусӗшӗн именерех пынӑччӗ, анчах юлашкинчен, фронтовикӑн, уйрӑмах хӑйӗн, паян кӑна вакун ҫинчен аннӑскерӗн, ҫи-пуҫ пирки пит вӑтанса ҫӳреме кирлӗ те мар тесе шутларӗ.

Вначале он испытывал некоторое стеснение за свой помятый китель и несвежую фуражку, но потом решил, что фронтовику, пожалуй, и нечего стыдиться своей внешности, а тем более ему, только сегодня покинувшему вагон.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Э-э, — тӑсрӗ вӑл пачах урӑх сасӑпа, унтан именерех: — Ан шухӑшласа кӑлар! — тесе хушса хучӗ.

— А-а! — протянула Лена совсем другим тоном и, потупясь, добавила: Не сочиняй!

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӑрахса тармарӗ-и-ха? — именерех кӑшкӑрчӗ вӑл аякранах.

Не сбежала? — смущаясь, спросил он девушку издали.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫапла, анчах чӑн-чӑн таса юрату мӗнлерех пулать-ха вӑл? — именерех кулса, хӑрасарах ыйтрӗ йӑлтӑркка куҫлӑ господин.

— Да-с, но что разуметь под любовью истинной? — неловко улыбаясь и робея, сказал господин с блестящими глазами.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Йӑлтах, Костя! — именерех хуллен ответлерӗ Лозневой.

Лозневой смутился, ответил негромко: — Все, Костя, все!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Володя амӑшӗ ҫине кӑшт именерех пӑхса илчӗ:

Володя вскинул на мать немного смущенный взгляд из-под ресниц:

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ну, вӑл эртеле кӗме именерех тӑрать; ҫиекенсем унта мансӑр пуҫне те нумай, тет пулмалла.

Ну, он и совестится идтить в артель, едоков там, дескать, без меня много.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫапла-а, — терӗ леш именерех, — хӗл — ылханлӑ вӑхӑт!

— Н-да, — смутился тот, — зима — треклятое время.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Ан калаҫ кирлӗ-мара! — терӗм эпӗ ӑна кӑшт именерех.

— Ну, это уж ты ерундишь! — несколько смущенно сказал я ему.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Пӗлетӗн-и, — терӗ именерех Федор.

— Ты знаешь, — вдруг сказала слегка смущенный Федор.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех