Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

еннелле сăмах пирĕн базăра пур.
еннелле (тĕпĕ: еннелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫӗнтертӗм ӑна, ҫав ҫынвӗлерекене, ҫав куҫлӑхне ҫӗклесе ман еннелле ҫаврӑнса эпӗ вилессе сивлек кӑмӑлпа кӗтсе тӑраканскере.

Я победил его, этого убийцу, который, повернув голову, подняв очки, хладнокровно ждал моей смерти.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунти вырӑнсем мана кӑштах паллӑ пулнипе, эпӗ Водохранилище еннелле ҫул тытрӑм.

И так как местность была мне немного знакома, взяла направление в сторону водохранилища.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Машинӑсем пӗрре те Мускав еннелле чупмаҫҫӗ, шав каялла…

А машины-то все едут совсем не в ту сторону, где Москва, а как раз наоборот.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир киле кайма та тӑнӑччӗ ӗнтӗ, анчах Игорек, темӗскер тата: «Эп халех», терӗ те, пӗр еннелле вӑшт кӑна турӗ.

Мы собрались уже идти к себе, но Игорек сказал, что он сейчас вернется, и убежал куда-то.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мундирӗ ун виҫесӗр кӗске, галифисем ик еннелле таҫта ҫити усӑнса тӑраҫҫӗ — ҫавӑнпа та ун кӳлепин ҫӳлти пайӗ аялти пайӗ ҫумне сыпса лартнӑ пек курӑнать.

Мундир у него был как будто непомерно коротким, а галифе нависали очень низко, поэтому казалось, что верхняя часть туловища насажена на нижнюю отдельно.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Фронт, эпир чухланӑ тӑрӑх, кунти вырӑнсем урлӑ каҫса, хӑйӗн кӗмсӗртетӳллӗ хускавне ялан малалла, кӑнтӑрпа хӗвелтухӑҫ еннелле, Мускав ҫывӑхнелле шутарнӑ пек туйӑнать.

Нам казалось, что фронт, перемахнув через места, где мы находились, откатывал свой грохот все дальше и дальше к юго-востоку, все ближе и ближе к Москве.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Час малалла каятпӑр! — алӑ сулчӗ вӑл Мускав еннелле.

— Скоро ехать дальше! — Подмигивая, он махнул рукой по направлению к Москве.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кун майӗпе каҫ еннелле сулӑнчӗ.

День медленно клонился к вечеру.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Старик, вӑрӑммӑн яра-яра пусса, утравӑн тепӗр еннелле пырать, ун хыҫӗнчен, такӑна-тӑкӑна ӳксе пӗр мала тухса, пӗр кая юлса, Дёмӑпа Витя васкаҫҫӗ.

Старик, крупно шагая, шел к другому краю острова, за ним бежали, цепляясь за корни, спотыкаясь, опережая и снова отставая, Дёма и Витя.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл янахӗпе, утравӑн леш еннелле тӗллесе, сӗлтсе илчӗ.

Он мотнул подбородком по направлению к другому краю острова.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такки тытрӑмӑр ӑна эпир, Петя хӗпӗртенипе нимӗн тума пӗлмесӗр ун еннелле ыткӑнсан, вӑл куҫне хӗссе кулса кӑна илчӗ.

Мы словили его наконец, и он только зажмурился и засмеялся, когда Петя набросился на него, подпрыгивая от волнения.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Николай Антоныч нимӗн туйман пек мал еннелле пӑхса тӑчӗ.

Но, как бесчувственный, стоял, глядя прямо перед собой, Николай Антоныч.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каймаллаччӗ-ши манӑн е тата кӑштах тӑмаллаччӗ-ши, пӗлеймерӗм; вӑхӑт ҫичӗ сехет еннелле сулӑнчӗ, кашни самантрах Катя шӑнкӑртаттарма пултарать.

Я не знал, оставаться мне или уйти, — было уже семь часов, и каждую минуту могла позвонить Катя.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Васкамасӑр утрӑм эпӗ — малтан Горьки урамӗ патнелле, унтан Воротниковски еннелле.

И я медленно пошёл — сперва по направлению к улице Горького, потом по Воротниковскому переулку.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тухтӑр еннелле пӑхса, мана ответ пачӗ.

Он обращался к доктору, но отвечал мне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сасартӑк вӑл ман еннелле ҫаврӑнчӗ.

Вдруг он обернулся ко мне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла ӗнтӗ, Заполярьенчен вӗҫсе тухса, ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ еннелле ҫул тытнӑ чухне пурте йӗркеллех пулчӗ темелле.

Итак, всё было в порядке, когда мы поднялись в Заполярье и взяли курс на северо-восток.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Заполярьенчен вӗҫсе тухса ҫурҫӗр-хӗвеланӑҫ еннелле ҫул тытнӑ чухне акӑ кам-кам пулнӑ пирӗн самолет ҫинче: тӗксӗм кантӑклӑ куҫлӑх тӑхӑннӑ тухтӑр, куҫлӑхӗ вара унӑн сӑнне тӗлӗнмеллипех улӑштарнӑ, вӑл хӑвӑртрах ҫитес ҫӗре ҫитсе ӳкесшӗн ҫунни палӑрать, тетри — манӑн бортмеханик — Лури, ӑна пӗтӗм Заполярье пӗлет темелле, ҫук пӗр унта ҫеҫ те мар, вӑл пӗр-пӗр ҫӗрте виҫ-тӑватӑ кунлӑха чарӑнсанах ӑна пурте пӗлсе ҫитеҫҫӗ, тепри вара эпӗ.

Вот кто был на самолёте утром 5 марта, когда мы поднялись в Заполярье и взяли курс на северо-восток: доктор, очень озабоченный, в тёмных очках, которые удивительно его изменили, мой бортмеханик Лури, один из самых популярных людей в Заполярье или в любом другом месте, где он появлялся хотя бы на три — четыре дня, и я.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман еннелле ҫаврӑнчӗ те вӑл: «Вӑхӑт ҫитрӗ, тытӑнас!» терӗ.

И, обратясь ко мне, сказал: «Теперь пора!»

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ман куҫӑмсем те ҫав еннелле тӗллерӗҫ те, эпӗ тӗксӗмлӗхре Атӑл тӑрӑх темскер юхса аннине куртӑм.

Глаза мои приняли то же направление, и я увидел в сумраке что-то плывшее вниз по Волге.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех