Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Картта ҫинче ҫӳлерехре, сулахайра, вӗҫӗ-хӗррисӗр вӑрман ешерсе выртать, вӑл Брянск вӑрманӗсемпе сыпӑнса каять.

А выше, налево, на карте зеленели огромные лесные массивы, смыкавшиеся дальше со знаменитыми Брянскими лесами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Халӗ вӗсене вӑрман та хӑрушӑ пек туйӑнмарӗ: кунта таҫта, ҫак вӑрманта, Митя ҫӳрет-ҫке-ха.

Лес уже не казался страшным: где-то тут, в этом лесу, бродил Митя…

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Итле, старӑстӑ, каснӑ вӑрмана уппӑҫ туса сутмалла, укҫине хам пата илсе пыратӑн, вӑрман касакансене штраф тӳлеттермелле.

Ты, староста, составь опись порубленного леса для продажи, деньги за него доставишь мне, а с порубщиков еще и штраф соберешь.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрман хӗрринче пӗр Шыҫмак Ваҫилей кӑна, ял вӗҫне лартса хӑварнӑ пӗччен хура юпа пек тӑлӑххӑн юлса, иртсе кайнӑ лавсем ҫине тахҫанччен пӑхса тӑчӗ, унтан вӑрманалла кӗрсе кайрӗ.

На краю леса сиротливо стоял Васьлей Шысьмак, как одинокий дуб, и долго-долго глядел вслед уходящим подводам, потом он скрылся в лесу.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак пысӑк ӗҫе сарӑмсӑр та ӑнӑҫлӑ пӗтертӗмӗр тесе шутланӑччӗ вӗсем, анчах шӑп ҫавӑн чухне, вӑрмантан юлашки ӑстрӑм хутланӑ вӑхӑтра, таҫтан ӑнсӑртран темелле, вӑрман теҫетникӗсене ҫывӑх тӑракан Шыҫмак Ваҫилейӗ курӑнчӗ кайрӗ.

И все бы было хорошо, если бы на последних метрах в лесу им не повстречался лесниковский прихвостень Шысьмак Васьлей.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрманӑм… — аптрасарах тӑчӗ Пикмӑрса, — ҫук ҫав ман вӑрман.

— Так ведь нет у меня лесу-то, — Бикмурза растерянно развел руками.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вара, ытти чух вӑрмана уҫӑлма тухсан та вӑл халичченхи пек мар лӑпкӑччӗ, сахал сӑмахлатчӗ: вӑрман унӑн шухӑш-туйӑмне йӑлтах улӑштарчӗ, тейӗн.

Но и после, бродя с нами по лесу, он оставался непривычно тихим и молчаливым: лес будто околдовал его.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӗчӗкҫӗ хула, юнашарах вӑрман — Зоя ҫав вӑрмана кайнӑ пулсан, мӗн тумалла-ха ӗнтӗ?!

Городок маленький, до леса рукой подать — что, если девочка забрела туда?!

«Ҫынсене пӗлме, тӗнче курма» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вырӑнӗ-вырӑнӗпе, Хайпӑла хыҫӗнчен пуҫласа мӗн Патирек енне ҫитичченех, вӑрман хӗрлӗн палӑрать, унта яхтӑ вӑрманӗ.

Местами, начиная от Хайбыл и до самого Байдерякова, он кажется красным — это строевой сосновый лес.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ансӑр та такӑр ҫул пулман пулсан, эпӗ ҫак вӑрмана ҫын килсе кӗмен вӑрман теме те хатӗрччӗ.

И, если бы не узкая, но накатанная дорога, я сказал бы: нетронутый лес.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Маркиз ирӗке тухсан, ури айӗнче улӑх пулнине туйса илчӗ, хӑй умӗнче пӗр икҫӗр утӑмра вӑрман хӗрри тата анлӑ уй-хир иккенне курсан, вӑрманта хӑйне хӑтаракан тӗттӗм ҫӗр тата ирӗклӗхпе пурнӑҫ кӗтнине ӑнланчӗ те чарӑнса тӑчӗ.

Когда Лантенак очутился на свободе, когда он ощутил под ногами луговую траву, увидел в двухстах шагах перед собой опушку леса, просторы, почуял ночную свежесть, свободу, жизнь, он остановился.

I. Ман асатте // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Башня леш енче, каҫхи тӗтре ӑшӗнче, ҫӑра вӑрман тӑрӑхӗ хуран курӑнать: ку — Фушер вӑрманӗ.

А позади нее в предвечерней дымке смутным зеленым пятном вставал Фужерский лес.

V. Ҫул вӗҫленчӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗнле те пулин ҫулҫӳревҫӗ хӗрӗх ҫул ӗлӗкрех Фушер вӑрманне Леньеле енчен кӗрсе, пуҫ чикме ҫук чӑтлӑх витӗр вӑрман хӗррине, Паринье енне тухсанах унӑн сехри хӑпнӑ: кӗтмен ҫӗртен ун умне Тург ӳссе ларнӑ.

Еще лет сорок тому назад путник, проникший в Фужерский лес со стороны Леньеле и направляющийся к Паринье, невольно остановился бы на опушке бора, пораженный мрачным зрелищем: там, где кончались заросли, перед ним внезапно возникал замок Ла Тург.

IX. Тӗттӗм кӗтесри Бастили // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тухса кай вӑрмантан! — тенӗ пек, вӑрман янӑраса кайрӗ.

Вон из леса! — так и зазвенело в лесу.

Вӑрман хуралҫи // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 23–24 с.

Ҫак икӗ вӑрман Бретанӗн пысӑк вӑрманӗсен шутне кӗмен.

Оба этих леса считаются, впрочем, еще не самыми большими лесами Бретани.

III. Ҫынсемпе вӑрмансем усал ӗҫ тума пӗрлешни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Монсеньор, ку вӑрман сирӗн ҫичӗ вӑрманӑртан пӗри пулать.

— Это один из семи принадлежащих вам лесов, господин маркиз.

VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӗлӗкре вӑл чӑтлӑх вӑрман курчӗ, вӑрманти йывӑҫсен турачӗсем чикеҫҫӗ, тӑвӑл пулнӑ та йывӑҫсем хуҫӑлса аннӑ, Ваҫҫук ҫав йывӑҫсем хушшипе упаленсе пырать, акӑ унӑн чӗркуҫҫине шӑрпӑк кӗчӗ.

Ему снился дремучий лес и колючие ветки, снилось, что он ползком пробирается через поваленные бурей деревья и занозил себе коленку.

35 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эпир нумаях пулмасть йӗлтӗрпе вӑрмана кайрӑмӑр, унта вӑрман витӗрех тухрӑмӑр…

— Мы на лыжах недавно через весь лес прошли…

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

«Ҫил типӗтсе янӑ сӑртӑн тайлӑмне пӗрремӗш хыра лартатӑп, кунта вӑрман кашлатӑр тата манран кайран килекенсем валли сулхӑн пултӑр», — чӑштӑртатса илӗччӗ хыр вӑрманӗ.

«Сажаю первую сосенку на склоне обветренного холма, да будет здесь лес и тень для придущих после меня», — прошелестел бы бор.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Виҫӗ енчен вӑрманпа хупӑрланса тӑракан, тӑваттӑмӗш енчен сӑртпа карталанӑ уҫланкӑ, сӑрт тӳпинчен пӑхсан, симӗс чӑтлӑх вӑрман пек туйӑнать.

С холма поляна, окруженная с трех сторон лесом, а с севера — огороженная увалом, казалась зеленой чашей.

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех