Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шофёр шӑтӑк камерӑна юсама тӗрлӗрен инструментсем хатӗрленӗ вӑхӑтра Феня амӑшӗ вӑрман хӗрринче уткаласа ҫӳрерӗ, эпир Брутикпа вӑрмана кӗтӗмӗр те чӑтлӑхра пытанмалла вылярӑмӑр.

Пока шофер готовился к починке и доставал из-под сиденья разные инструменты, Фенина мать ходила по опушке, а мы с Брутиком забежали в лес и здесь, в чаще, стали бегать и прятаться.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Вунпӗр сехетрен пуҫласа иккӗччен эпир вӑрмана каймастпӑр: вӑл вӑхӑтра пакша вӑрман чӑтлӑхӗнче пытанса, аллисемпе питне ҫуса ларать.

С одиннадцати до двух мы не ходим, в это время белка сидит на сучке в большой густоте и умывается лапками.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Мӗншӗн тесен хӗвел унта вӑрман тӑрринчи туратсем витӗр, чӳречерен пӑхнӑ пек кӑна пӑхать, ҫавӑнпа вӑрманта мӗн пуррине вӑл пурне те кураймасть.

Потому что солнце смотрит в него сквозь вершины деревьев, как в оконце, но не всё в лесу увидит.

Пурӑш шӑтӑкӗсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 96–97 с.

Вӑл лампӑ ҫине пӑхкалать, вӑрманта уйӑх тухрӗ тесе шухӑшлать пулас: уйӑх ҫутипе чӗрӗпсем вӑрман уҫланкисенче чупса ҫӳреме юратаҫҫӗ.

Он, конечно, подумал на лампу, что это луна взошла в лесу: при луне ежи любят бегать по лесным полянкам.

Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.

Ун пек чухне вӑл вӑрмана кайнӑ та, вӑрман тӑрӑх пысӑк утӑмсемпе, тӗл пулакан туратсене хуҫкаласа, ҫурма сасӑпа ӑна та, хӑйне те ятласа утнӑ; е сарайне, утӑ лупасӗ ҫине хӑпарса выртнӑ та, куҫӗсене юлхавлӑн хупса, хӑйне хӑй ҫывӑрттарнӑ, анчах, паллах, кӑна вӑл яланах тӑвайман.

Тогда он отправлялся в лес и ходил по нем большими шагами, ломая попадавшиеся ветки и браня вполголоса и ее и себя; или запирался на сеновал, в сарай, и, упрямо закрывая глаза, заставлял себя спать, что ему, разумеется, не всегда удавалось.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тул ҫутӑлса ҫитмен-ха, вӑрман ирхи тӗтрепе хупӑрланса тӑрать; Зимин янӑ йӗлтӗрҫӗсем вӑрмана тарса пынӑ ял-йышсен ялӗсене чуптарчӗҫ.

Лес стоял, еще окутанный предрассветной мглой, когда заскрипел снег под лыжами гонцов Зимина, помчавшихся к осевшим в лесах отрядам-селениям.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Кунта, вӑрманта та арифметикӑри пек пулса тӑчӗ, хутшӑнчӗҫ: пӗр мулкач та икӗ ҫӑткӑн кайӑк — виҫҫӗшӗ те вӑрман хӗрринче пурӑнакансем — пӗрле: 1+2=3.

И стало тут в лесу, как в арифметике: сложились один зайчишка и два хищника — все три жителя лесной опушки — вместе: 1 + 2 = 3.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

«Хӗвел пек ҫуннӑ вӑл, хӗвелтен те ялкӑшарах ҫуннӑ, ҫынсене чӗререн юратнин факелӗ ҫутатнипе сӗм вӑрман та шӑпланнӑ, ҫак ҫутта пула тӗттӗм сирӗлнӗ те, вӑрманти йӳҫсе тӑракан шурлӑха путса ҫухалнӑ.

Оно пылало так ярко, как солнце, и ярче солнца, и весь лес замолчал, освещенный этим факелом великой любви к людям, а тьма разлетелась от света его и там, глубоко в лесу, дрожащая, пала в гнилой зев болота.

Пӗрремӗш пайӗ. Чӗре ҫунать // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Аксинья пушмакне хыврӗ те, сулахай аллипе юбка аркине ҫӗклесе тытса (вӑрманти курӑксем ҫинче халӗ те сывлӑм типмен), курӑкпа мӑкланнӑ ланкашкаллӑ вӑрман ҫулӗпе ҫӑмӑллӑн утса пычӗ.

Аксинья сняла чирики и, захватив левой рукой подол юбки (в лесу на траве еще лежала роса), легко шла по лесной заброшенной дороге.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрманта шрапнель чвиклете-чвиклете тӑкӑнма тытӑнсан, сотня васкавлӑн траншейӑсене пӑрахать те Донран аяккарах, вӑрман варринерех, пытанса тӑрать.

Как только по лесу зацокала шрапнель, сотня спешно оставила траншеи, отошла подальше от Дона, в глубь леса.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лутра вӑрман хыҫӗнче сайра хырсем сӑрталла тапаҫланаҫҫӗ, унтан вара ӗмӗрхи тайга вӑрманӗпе, ура ярса пусмалла мар упа чӑтлӑхӗсемпе витӗннӗ инҫетри тусем тӗтре евӗр кӑваккӑн курӑнаҫҫӗ.

Охваченный сейчас неярким багрянцем осеннего увядания.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сылтӑмра шӑллӑ-шӑллӑ хӑю евӗрлӗ вӑрман пур, ҫав вӑрманалла хӑйӗн шӳреке вӗҫӗпе ҫул пырса тӑрӑннӑ.

Справа зубчатилась каемка леса, в нее вонзалось отточенное жало дороги.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Инҫетре лере, вӑрман хыҫӗнче, хӑрплатса ҫурӑлакан снарядсен тӗтӗмӗсем ирӗлнӗ пек, сӳрӗлӗ-сӳрӗле пыраҫҫӗ, пӑшал залпӗсем, пӗр шӑпланса, е ҫӗнӗрен вӑйланса, таҫта вӑрманта сылтӑм еннелле чакса пыраҫҫӗ.

Далекие таяли за лесом дымки шрапнельных разрывов, ружейные залпы отплывали куда-то правее леса, то замирая, то усиливаясь.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Донӑн сулахай енчи хӑйӑрлӑ ҫыранӗ, анлӑ улӑхсем, вӑрманпа карталаннӑ пӗчӗк кӳлӗсем, пырса кӗме ҫук ҫӑра хӑмӑшлӑх, сывлӑмпа витӗннӗ вӑрман — ҫаксем пурте пӗлӗт ҫине ӳкнӗ элес-мелес сивӗ шуҫӑм ҫутипе ялкӑшаҫҫӗ.

Левобережное Обдонье, пески, ендовы, камышистая непролазь, лес в росе — полыхали исступленным холодным заревом.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑрман ҫывӑхӗнче, сӑрт ҫинче, пӗр кивелсе кайнӑ йывӑҫ пӳрт тӗлӗрсе ларать; унӑн чӳречисем хупӑ; тӑррине мӑк тата тӗрлӗ курӑксем пусса илнӗ; чӳречисем умӗнче кӑтра улмуҫҫисем сарӑлса лараҫҫӗ; пӳрт ҫине вӑрман мӗлки ӳкнӗ, ҫавӑнпа та вӑл темскерле, ытла тӗксӗм те тискер пек курӑнать; шӗшкӗ вӑрманӗ ҫав пӳрт патӗнчен пуҫланса каять те пӗве патне ҫитиех кӑтраланса анать.

Возле леса, на горе, дремал с закрытыми ставнями старый деревянный дом; мох и дикая трава покрывали его крышу; кудрявые яблони разрослись перед его окнами; лес, обнимая своею тенью, бросал на него дикую мрачность; ореховая роща стлалась у подножия его и скатывалась к пруду.

I. Ганна // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пирӗн ҫуран ҫарпа танксем вырнаҫнӑ чӑрӑш вӑрманӗ тӑршшӗпех, ҫурҫӗр енчен кӑнтӑралла типӗ вар кукӑрӑлса выртать; кӑнтӑр енчи вӑрман хӗррине ҫитсен вӑл икке уйрӑлать: сулахайри, шоссе патне тухаканскер, кӗске, сылтӑмри вара вӑрӑм, хӗвеланӑҫӗнчен 264,3 текен сӑрт тавра ҫаврӑнать.

Через весь еловый лес, где сосредоточились наши танки и пехота, с севера на юг идет извилистый овраг; дойдя до южной опушки леса, он разбивается на два рукава: левый, идущий к шоссе, короткий, а правый тянется далеко, постепенно обнимая с запада высоту 264,3.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑн пек пулсан ҫеҫ йывӑҫсем, уйрӑмах юман, хӑйсен тарӑна каякан тымарӗсене ӳстерме пултараҫҫӗ, вара вӗсем нумай пурӑнаҫҫӗ; вӑрман ӳсӗмӗнче йывӑҫсем хӑрнӑ вӑхӑтсем те пулмаҫҫӗ; йывӑҫсем хӑрнӑ вӑхӑтсем пулас пулсан, лартса ӳстернӗ вӑрманти йывӑҫсем ҫирӗм тата вӑтӑр ҫула ҫитсен тӑрринчен пуҫласа аяла ҫитичченех хӑрма тытӑнаҫҫӗ.

Только в таком случае деревья, особенно дуб, могут вырастить свои корни, что уходят далеко в глубь, и тогда они могут расти долго; не будут и периодов засыхания при росте лесов; если бы случились периоды засухи во время роста деревьев, то высаженные деревья в лесу, достигнув двадцатилетнего и тридцатилетнего периода, начнут усыхать начиная с верхушки и до корня.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑрман тӑрӑхӗсенчи йывӑҫсене халӗ хальчченхи пек, пӗрерӗн-пӗрерӗн лартмаҫҫӗ, вӑрманта ӳсекен йывӑҫсен тӗп йӑхӗсен (юманӑн, хӑйӑр ҫинче — хырӑн) йӑррисене тӳрех пулас вӑрман тӑрӑхне пӗчӗкшер йӑвасем туса акаҫҫӗ.

— Деревья в лесных массивах теперь не сажают как мы привыкли, по одному, а высевают произрастающие в лесах основные породы деревьев (дубов, на песку — сосен) сразу по намеченным лесным массивам составляя маленькие гнезда.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Никифор Васильевич, ҫамрӑк вӑрмана тӗрӗс лартнине пӗлес шутпа, Сергейрен Яман-Джалгана ҫырма урлӑ мар, тавран, пӗтӗм вӑрман тӑрӑхӗпе кайма ыйтрӗ.

Никифор Васильевич, желая посмотреть, правильно ли сажают молодой лес, упросил Сергея поехать на Яман-Джалгу не через ложбину, а в объезд вдоль лесной полосы.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫынсене, лавсене ту хушшинчи вӑрмана яма алӑ ҫитмест вӗсен: мӗн чухлӗ вӑрман унта!

А нет того, чтобы послать людей и подводы в горы, — сколько там леса!

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех