Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Савӑнать ҫамрӑк кӗтӳҫӗ, таврари вӑрман илемӗпе, ирхи ырӑ ҫанталӑкпа киленет, вӑрманти мӗн пур кайӑксене хӑйӗнпе тупӑшса, ҫунат ҫапса юрра яма чӗнет.

Куҫарса пулӑш

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑрман хуралҫин пӳрчӗ патнелле пӑшал сассисем ҫывхарнине илтсен, эп хамӑн бекешӑна хывса Романова витрӗм те унӑн шинельне тӑхӑнса вӑрманалла чупрӑм…

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Юхан шыв вӑрманалла кукӑр йӗр тӑрӑннӑн тӑсӑлать, вӑрман хӗррин кашни пӑнчинченех Горна асӑрхаяҫҫӗ.

Она тянулась вогнутой к лесу кривой линией, и с каждой точки опушки можно было заметить Горна.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫаран леш енчи вӑрман Гент таврашӗнчи вӑрманпа танлаштарсан ҫӳллӗрех те ҫӑрарах, унта ӗмӗрхи тӗттӗмлӗх хуҫаланать тейӗн.

Лес за лужайками был выше и гуще, чем лес, окружающий Гента; в нем, казалось, царила вечная тьма.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑрманта гиенӑсен усал-тискер йӗрӗвӗ, каҫхи кайӑксен чӑштӑртатӑвӗ тата уҫӑмсӑр сасӑсем — вӑрман чӑтлӑхӗсен тарӑн сывлавӗ — илтӗнеҫҫӗ, ҫав чӑтлӑхсем хӑйсен ҫурма этемле, ҫурма вӑрттӑн характерӗпе ачалӑхӑн юмахла сӑнарлавӗсене кӑлара-кӑлара тӑратаҫҫӗ.

В лесу слышался зловещий плач гиен, шорохи ночных птиц и те неопределенные звуки, вздохи лесных дебрей, какие своим получеловеческим-полутаинственным характером вызывают сказочные образы детства.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑрмансен тӑрӑмне тата вӑрман саккунӗсене пӑхӑннине тимлӗн тӗрӗслесе тӑратпӑр, симӗс пуянлӑха ҫӗнӗрен лартса ӳстересси, вӑрман хуҫалӑхӗнче наукӑпа тӗпчев ӗҫӗсем туса ирттересси кирлӗ шайра пулса пырать.

Ведутся пристальный контроль за состоянием лесных насаждений и соблюдением лесного законодательства, лесовосстановление, научно-исследовательские работы в области лесного хозяйства.

Михаил Игнатьев Вӑрман ӗҫченӗсен кунӗ ячӗпе саламлани (2017) // Михаил Игнатьев. https://cap.ru/news/2017/09/17/news-3661718

Чӑваш Ен Правительстви тата вӑрман отраслӗн специалисчӗсем вӑрмансене — пире ҫут ҫанталӑк парнеленӗ шутсӑр хаклӑ пуянлӑха – тивӗҫлипе сыхласа упрас тӗлӗшпе ырми-канми тӑрӑшаҫҫӗ.

Правительство Чувашии и специалисты лесной отрасли уделяют самое пристальное внимание заботе о лесных насаждениях — бесценном богатстве, дарованном нам природой.

Михаил Игнатьев Вӑрман ӗҫченӗсен кунӗ ячӗпе саламлани (2017) // Михаил Игнатьев. https://cap.ru/news/2017/09/17/news-3661718

Качака утравӗ, пӗчӗкҫӗ вӑрман, унтан малалла типӗ ҫырмасем, кӑваккӑн курӑнакан хула вӑрманӗн хӗрри палӑратчӗ.

Козий остров, перелесок, а дальше — овраги и синяя каемка городского леса.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑрманӑн чӑтлӑхсенче сапаланнӑ паллисен миллионлӑ патшалӑхӗ — вӑл унӑн ҫавра ҫилле асӗнче халиччен курнӑ тымар-тункатапа, шӑтӑк-путӑкпа, шыв тапписемпе, ҫунчӑксемпе, каснӑ лаптӑксемпе, хӑвӑлсемпе, ӳкнӗ вулӑсемпе сӑнарланчӗ; пурте пӗрле пуҫтарӑнса — хӑрушла йышлӑлӑхӗнче — вӗсем хумхантаракан пӗр енлӗхпе тулнӑ пысӑк вӑрман лаптӑкне йӗркелеҫҫӗ.

Миллионное царство лесных примет, разбросанных в дебрях, осадило взвихренную его память ясно увиденными корягами, ямами, плесами, гарями, вырубками, остожьями, дуплами: собранные все вместе, в ужасающем изобилии своем, они составили бы новый сплошной лес, полный тревожного однообразия.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Ун варринчи ҫуртсен хыҫӗнчен пур еннелле те хӑмӑр уй тӑсӑлать, ҫӗрпе тӳпе пӗрлешнӗ тӗлте вара вӑрман сарӑлса выртать, вӑрмантан лерелле — сывлӑшра халь-халь ирӗлсе ҫухаласла тусен кӑвак систерӗвӗсем.

где из центра во все стороны можно видеть за домами бурое поле и лес на горизонте, а за ним — горные голубые намеки, почти растворенные атмосферой.

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Бильбоа хумханӑвӗ-ҫӗкленӗвӗ тамалнӑ ӗнтӗ, вара вӑл, кашни ӗҫе тӗплӗ тума хӑнӑхнӑскер, шухӑша путрӗ: хӑрушлӑха ирттерсе ямашкӑн вӑрманта тата миҫе кун лармалла, вӑрман сыснипе мӗн тумалла — кӑвар ҫинче урине ӑшаламалла-и е чаплӑрах апат, тӗслӗхрен, катлет хатӗрлемелле-и?

Неосновательное возбуждение Бильбоа улеглось, и он, как человек практический по преимуществу, отдался уже привычным мыслям о том, сколько еще дней, для безопасности, следует просидеть в лесу и что делать с дикой свиньей: зажарить ли в золе ногу или, потратив полчаса, устроить блюдо изысканнее, например, котлеты.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

О-о, тшӑваш вӑрманӗ тӗнчипе чаплӑ вӑрман.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсем шалалла вӑрмана кӗрсе кайрӗҫ, эпӗ вӑрман хӗррине утса пытӑм.

Они углубились в лес, а я шел по опушке.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Вӑл ун аллине мӗнле майпа ют хӗрача тӑрса юлнине, вӑл Кольӑна мӗнле майпа шыраса тупнине, виҫҫӗшӗ вӑрманти ҫуртра мӗнле пурӑнма тытӑннине, хуҫалӑха мӗнле ерипен майласа янине, вӑрман варринче ҫын пурӑнман утрав ҫинчи робинзонсем пек пурӑнни ҫинчен йӗрки-йӗркипе каласа панӑ.

О том, как судьба подкинула ему чужую девочку, как разыскал он Колю, как поселились они в лесном доме, как постепенно наладили хозяйство, как живут там втроём, точно робинзоны на необитаемом острове.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Иван Игнатьевичӑн ашшӗ вӑрман хуралҫи пулнӑ, пурнӑҫра пуринчен ытла вӑрмана юратнӑ.

Отец Ивана Игнатьевича был лесником и больше всего в жизни любил лес.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл вӑрманта йыттисемпе иртсе пынӑ чухне вӑрман йынӑшса янӑраса тӑратчӗ.

И как порскал — так стон в лесу, бывало, и стоит.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Вӑрман шӑрши ытларах та ытларах сарӑлать; кӑштах ӑшӑ нӳрлӗх шӑрши кӗме тытӑнчӗ; вӑрмана пырса кӗнӗ ҫил сирӗн тӗле ҫитсе чарӑнать.

Лесной запах усиливается, слегка повеяло теплой сыростью; влетевший ветер около вас замирает.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Вӑрманпа хупланнӑ ту тӑррисенчен пӗри шывран инҫетре пулнӑ, унта каснӑ йывӑҫсене аялалла антарма майӗ те пулман, мӗншӗн тесен йӗри-тавра пырса кӗме ҫук чӑтлӑх вӑрман кашласа ларнӑ, тем пысӑкӑш чулсем купаланса выртнӑ.

Один лесистый холм был в стороне от воды, так что некуда было спускать с него срубленные деревья, потому что кругом были совсем неприступные, огромными камнями заваленные дебри.

IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Кашни кун ун ҫӗнӗрен те ҫӗнӗ тум, килте мӗн кирли пурте куҫ умӗнче, халапра та каласа пӗтерес ҫук, шурӑ хут ҫине ҫырса та шӑнӑҫтарас ҫук, яланах тутлӑ апатпа чыслани, выляса кулни, лашасӑр-мӗнсӗр хитре кӳме ҫинче сӗм вӑрман тӑрӑх музыка итлесе уҫӑлса ҫӳренисем; ҫав сӗм вӑрмансем ун умӗнче ярах уҫӑлса пыраҫҫӗ, ӑна сарлака та яка ҫул парса тӑраҫҫӗ.

Всякий день ей готовы наряды новые, богатые, и убранства такие, что цены им нет, ни в сказке сказать, ни пером написать; всякий день угощенья я веселья новые, отменные: катанье, гулянье с музыкою на колесницах без коней и упряжи по темным лесам; а те леса перед ней расступалися и дорогу давали ей широкую, широкую и гладкую.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Эпӗ, пӗр сӑмахпа каласан, лӗпӗшсемпе нӑрӑсем ҫине пӑхмарӑм: кӗнеке питӗ аванни пулчӗ тата вӑрмантан вӗрекен кӑпӑш ҫил те кӑмӑллӑн шавлать: кӗнеке те вулатӑп, вӑрман музӑкне те итлетӗп.

Я, впрочем, не обращал внимания на бабочек и жуков, книга была увлекательной, и шелковый ветерок, долетая из лесу, приятно шумел: я читал и слушал музыку леса.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех