Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑкӑрсем (тĕпĕ: вӑкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кур ав, пирӗн калаҫӑва илтсе вӑкӑрсем те ҫултан пӑрӑнчӗҫ.
— Гляди вон, быки от нашего разговору с дороги сошли.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна хӑй ача чухне, унтан ӳссе ҫитерехпе ӗҫлесе курма тивнӗ вӑкӑрсем аса килчӗҫ.
Он стал вспоминать тех быков, на которых ему в детстве и потом, когда он уже стал взрослым, пришлось работать.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тулли ӳтлӗ тӗрӗклӗ вӑкӑрсем малтанхи пекех виҫеллӗн те йывӑррӑн утса пыраҫҫӗ.
Крупные упитанные быки шли все тем же размеренным заплетающимся шагом.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Сире чи лайӑх вӑкӑрсем, лавҫине ҫамрӑк хусах арӑм тупса паратпӑр…
— Дадим вам наилучших быков и в подводчицы — молодую вдовую бабу…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аллинчи хуллине тимсӗррӗн выляткаласа, вӑл вӑкӑрсем кӳлсе тӑракан Дуняшка патне пычӗ.
Она подошла к запрягавшей быков Дуняшке, беспечно помахивая хворостиной.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем шыв ӗҫнӗ вӑхӑтра Аксинья пӗр хушӑ пӗве пуҫӗнче курӑк ҫинче выртрӗ, унтан ҫавӑнтах хутора ҫитсе килме шутларӗ.
Пока пили быки, Аксинья прилегла на плотине и тут же решила идти в хутор.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем пурччӗ пирӗн — мӑйракисем патне алӑ ҫитместчӗ!
У нас были быки рога не достанешь!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем лайӑх утаҫҫӗ, вӗсен чӗрнисем хускатнӑ тӑварсӑр тусан ҫуллахи ҫул ҫинчен паш! та паш! мӑкӑрланса ҫӗкленет те ҫул хӗрринчи талпиҫен тӗмӗсем ҫине вӗҫсе кайса ларать.
Быки шли охотно, и взбитая копытами пресная пыль на летнике подымалась и оседала на кустах придорожного татарника.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑкӑрсем сывах-и хӑть? — хальхинче лӑпкӑраххӑн ыйтрӗ старик.
— Быки-то здоровые? — уже мирнее спросил старик.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Пӗтрӗҫ ӗнтӗ ман вӑкӑрсем!» — пӗрре ҫеҫ мар хаш! сывласа шухӑшларӗ старик, ҫӗр варринче вӑрана-вӑрана кайса.
«Луснули мои бычки!» — не раз думал он, просыпаясь среди ночи, тяжело вздыхая.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич, вӑл вӑхӑта йӑкӑл-якӑл савӑшса ирттерме юратнине тата выльӑх-чӗрлӗхе вӑйӑн-шайӑн тенешкел кӑна пӑхнине пӗле тӑркачах, унсӑр пуҫне килте никам та тупӑнманран, чӗрине хытарса, ӑна вӑкӑрсем шанса парса ячӗ.
Пантелей Прокофьевич скрепя сердце доверил ей быков, зная, как охоча она до веселого времяпровождения и как нерадива в уходе за скотом, но, кроме нее, никого не нашлось.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мана вӗсем вӑкӑрсем патӗнче ним тума та кирлӗ пулмаҫҫӗ.
Мне они возле быков будут ни к чему.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Старик чи малтанах вӑкӑрсем, пурлӑх-япала, тырӑ пирки ыйтса пӗлчӗ, мӑнукӗсене ыталаса нӗшӗклесе илчӗ.
Старик прежде всего справился, целы ли быки, имущество, хлеб, всплакнул, обнимая внучат.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем вилсе пӗтеҫҫӗ.
Быки подохнут!

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тышласемпе туртасем шӑтӑр-шатӑр хуҫӑлчӗҫ; пӑвансем сырса илнӗ утсемпе вӑкӑрсем, хуҫисем кӑшкӑрашнине илтмесӗр, ывӑнчӑклӑн чӑхӑмласа, хаяррӑн ҫухӑрашрӗҫ, ҫатан картасем ҫине кӗре-кӗре кайрӗҫ.
Хряпали, ломались дышла и оглобли, зло взвизгивали кони, быки, облепленные слепнями, не слушая хозяйских окриков, ошалев от нуды, лезли на плетни.

Вӑкӑрсем, лӳпперрӗн тайкаланса, пуҫӗсене ҫӗрелле пӗшкӗртсе утаҫҫӗ.
Быки шли понуро, тяжко нося боками.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑкӑрсем хӑйсем тавра нӑйласа вӗҫекен пӑвансене хӳрисемпе юлхавлӑн хӑваласа утаҫҫӗ.
Быки лениво мотали хвостами, отгоняли гудящих слепней.

Старик сӳрӗккӗн утакан мӑнтӑр лашисене чӑпӑрккипе хӑмсарчӗ, кӗлеткипе каялла ҫаврӑнса, вӑкӑрсем кӳлнӗ хыҫалти виҫҫӗмӗш лав ҫине пушӑ аврипе кӑтартрӗ.
Старик махнул кнутом на вяло переступавших сытых лошадей, повернулся назад и, указывая кнутовищем на третью сзади бычиную подводу, сказал:

Утсем кӗҫеннӗ, вӑкӑрсем мӗкӗрнӗ тата ҫынсем калаҫнӑ сасӑсем сӑрт тӳпинчен пуҫласа Дон улӑхне ҫитичченех илтӗнсе тӑчӗҫ.
Ржание лошадей, бычиный мык и людской говор доносились с горы до самого займища.

— Мӗн вӑкӑрсем пек тӗрткелешетӗр!
— Что вы, как быки, лезете!

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика