Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилмен (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Никамах та вилмен те.

— Да никто не помер.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Чӗр кишӗр ҫинӗрен вӑл Вар чирӗпе вилмен.

Объевшись сырой морковью, От колик не умер он.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Чӑнах та вилмен иккен эсӗ!

Нет, в самом деле ты не помер!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Анчах унӑн ҫӗрле сасартӑк эрех ӗҫес килсе кайнӑ та, вӑл, пӳрт ҫивиттийӗ ҫине тухса, пӗчӗк юпа тӑрӑх крыльца ҫине аннӑ, ҫӗнӗ сюртукне пӗр кӗленче хӗрӗх градуслипе улӑштарса каялла кӗнӗ, вара каллех ӗҫме тытӑннӑ; тул ҫутӑлас умӗн вӑл татах кантӑкран тухнӑ, пит ӳсӗр пулнӑ пирки пӳрт тӑрринчен персе анса, сулахай аллине икӗ тӗлтен хуҫса пӑрахнӑ, чутах шӑнса вилмен; тул ҫутӑлсан, ӑна такам курса пӳрте илсе кӗнӗ.

А ночью ему вдруг до смерти захотелось выпить; он вылез на крышу, спустился вниз по столбику на крыльцо, обменял новый сюртук на бутыль сорокаградусной, влез обратно и давай пировать; а на рассвете опять полез в окно, пьяный в стельку, скатился с крыши, сломал себе левую руку в двух местах и чуть было не замерз насмерть; кто-то его подобрал уже на рассвете.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Эсӗ сывӑ, эсӗ вилмен.

— Ты здоров, ты не умер.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл перӗнсе вилмен!

И никакого самоубийства!

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Штаб машинине тӳрех снарядпа лектерчӗҫ, юрать-ха никам та вилмен.

Уже было прямое попадание в штабную машину, — к счастью, без жертв.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эсӗ вилмен апла?

— Ты жив?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӗненипе никам та вилмен, суранланнисем сывалнӑ.

От побоища никто не умер, раненые выжили.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Маттур эсӗ, Павел, вилмен.

Молодец, Павлуша, что не умер!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Апла эсӗ вилмен пулать?

Значит, ты не умер?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Халь ӗнтӗ куратӑр, — хушса каларӗ Айртон, — Грант капитан вилмен пулсан, ӑна ниҫта та мар, Австралинче анчах шырамалла, тесе эпӗ ахальтен мар каларӑм!

— Теперь вы видите, сэр, — добавил Айртон, — что я вправе был сказать: «Если капитан Грант ещё жив, его надо искать только на австралийском материке, и нигде в другом месте!»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эпӗ каларӑм ӗнтӗ: Грант капитан вилмен пулсан, вӑл Австралинче пулма тивӗҫлӗ!

— Только то, что я уже сказал: если капитан Грант ещё жив, он находится в Австралии!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫук, эпӗ «вӑл вилмен пулсан» тесе калатӑп.

— Нет, я оказал: «если он жив».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Анчах та эсир тин кӑна вӗт-ха Грант капитан вилмен тесе каларӑр?

— Но ведь вы только что сказали, что капитан Грант жив?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак таҫти ҫырансене ахалех килсе ҫӳренӗ аслӑ чунлӑ ҫынсен чӗрисенче ӳкӗнӳллӗ хуйхӑ тулса тӑрать, пӳлӗмре шӑп, никам та пӗр сӑмах та чӗнмест, вара ҫак вӑхӑтра сасартӑк пӗр шанӑҫлӑ сас илтӗнчӗ: — Ӗмӗтӗре ан татӑр, сэр: Грант капитан вилмен пулсан, вӑл Австралинче пулма тивӗҫлӗ! — терӗ.

Отчаяние переполняло сердца этих великодушных людей, напрасно приехавших к таким далёким берегам, и вдруг в напряжённой тишине, господствовавшей в комнате, раздался уверенный голос: — Не отчаивайтесь, сэр, если капитан Грант жив, он находится в Австралии!

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вилмен вӑл, чӗрӗ юлнӑ! — тет пӗрмай Гленарван, савӑннипе халӗ те тӑна кӗреймесӗр.

— Он жив, он жив! — повторял Гленарван, всё ещё не опомнившийся от счастья.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Роберт вилмен пулсан! — тесе нимне пӗлмесӗр кӑшкӑрса ячӗ вӑл.

— Что, если Роберт жив! — отчаянно вскрикнул он.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Унӑн амӑшӗ вилмен.

— У него мать не умерла.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тен, уншӑн, хӑйӗн йытӑ ӑнланӑвӗпе, Энтип пичче пӗртте вилмен, унтан тепӗр еннелле пӑрӑнса, ун ҫине пӑхмасть ҫеҫ.

Может быть, для нее, в ее собачьем понимании, Антипыч вовсе даже не умирал, а только отвернул от нее лицо свое.

VII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех