Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асрах (тĕпĕ: ас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ ӑна асрах тытатӑп.

— Я это помню.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ну, амӑшӗ, ҫакна эпӗ виличчен те манас ҫук, асрах тыт!

— Ну, мать, этого я тебе не забуду до гроба, так и знай!

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Дик Сэнд чаплӑ ҫулҫӳревҫӗсем каланине асрах тытрӗ, Джек та ҫавӑн пекех сываласса шанчӗ.

Дик Сэнд знал это указание великого путешественника и надеялся, что оно подтвердится на маленьком Джеке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Темиҫе минутлӑха вӑл темле ҫемҫе, ҫӑмӑл ыйӑха путрӗ, анчах хӑйӗн шухӑшне асрах тытма тӑрӑшрӗ.

Он погрузился на несколько минут в приятный, легкий сон, но старался удержать последнюю нить сознания.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Асрах тытатпӑр! — терӗҫ ачасем те ун хыҫҫӑн шӑппӑн.

— Будем помнить! — тихо и торжественно повторили ребята.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксанӑна курсан, кала — асрах тытатӑп эпӗ ӑна.

Увидишь Оксану, скажи — я ее помню.

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ура явса ларнӑ чухне пӗр чӗркуҫҫине ҫав тери ҫӳллӗ ҫӗклесе тытма, туфли тӗпне кӑтартма кирлӗ маррине арҫынсен те асрах тытмалла.

Подымая ногу на ногу, нужно помнить, что колени должны быть по возможности вместе, верхняя нога не должна быть поднята так высоко, чтобы ее лодыжка лежала на колене другой ноги, и была бы видна подошва туфли, как это любят делать многие мужчины.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Анчах та аслисен умӗнче капла ларни килӗшӳсӗр пулнине хӗрупраҫӑн асрах тытмалла.

Молодые девушки все же должны помнить, что в присутствии старших так сидеть не полагается.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӑвак курӑкӑм шавлать, кӑлкан, Сенкер курӑк-бирюза, Чӑнлӑхӑм ман инҫетри Манӑҫман-ха, асрах.

Расшумелся ковыль, голубая трава, Голубая трава-бирюза. Та далекая быль Не забыта, жива.

Малтанхи ӗҫ укҫи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кӑтартнӑ ҫитменлӗхсене тӳреммӗнех шута илесшӗн марччӗ пулин те, вӗсене асрах тытатчӗ писатель, кӑмӑлӗ ҫырлахнӑ таран юсаса йӗркелеме тӑрӑшатчӗ.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Акӑ тата Соколов, Соколов лейтенант, хӑйӗн чунӗнче тем пулса иртет пулин те, комбата асра тытса, ун патне ҫырусем ҫырать: дивизионра пурте ӑна юратнине, асрах тытнине пӗлтерет…

Вот Соколов, лейтенант Соколов, в душе которого черт знает что происходит, вспоминает о своем комбате и пишет ему письма, чтобы знал он, комбат, как помнят его и любят в дивизионе…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пуҫӑмра вӗсене эпӗ пӗрмаях асра тытрӑм, — халӗ те асрах

А в уме я их все время держал — и теперь держу…

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Иртнисем ҫаплах умра-ха, асрах: пысӑк лампӑсен куҫа шартакан хӑватлӑ ҫутисем, операционнӑйри чуна пырса тивекен шӑплӑх, новокаин ярса тултарнипе ҫӗкленекен юн хумӗсемпе ырату сӗрӗмӗ…

С внутренней дрожью вспоминал все прошлые, с ярким светом огромных ламп, с гнетущей тишиной операционной, с дурманящей волной крови, насыщенной новокаином и болью.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӳкӗтлесех калатӑп, асрах тытӑр эсир ман сӑмахӑма, — калаҫма пуҫларӗ старик.

Дюже прошу, и вы слово мое попомните, — заговорил дед.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хӑй мӗнле татӑклӑн та пӗр пытармасӑр уҫҫӑн калаҫни те асрах.

Вспоминалась своя собственная решительная откровенность.

II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хамах илсе килтӗм сан валли: куратӑн-и, аннӳ асрах тытать сана!

Сама тебе принесла: видишь, мать помнит о тебе!

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ ырӑ тунине асрах тыт!

Помни мою доброту!

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Санпа иксӗмӗр хушӑмӑрти хамӑрӑн юратӑва эпӗ асрах тытатӑп, леш тӗнчере те асра тытӑп.

Нашу любовь с тобой я помню и на том свете буду помнить.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑхӑт-вӑхӑт эпӗ кӗнеке урлӑ ун ҫине пӑхкаласа илетӗп те, пирӗн куҫсем тӗл пулаҫҫӗ — ун куҫӗсем халӗ те ман асрах — вӑл куҫне чарса, урӑх ниҫталла пӑхмасӑр, питӗ тимлесе итлет…

Иногда я через книгу заглядывал в его лицо и встречался с его глазами, — у меня до сей поры они в памяти — широко открытые, напряженные, полные глубокого внимания…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ҫу пуҫламӑшӗнчех икӗ пысӑк праҫник ҫитесси ҫинчен калаҫма тытӑнчӗҫ: Иван кунӗ — кил хуҫи арӑмӗн пиччӗшин менельник кунӗ, Илле кунӗ — Обломовӑн менельник кунӗ: ҫак икӗ чаплӑ эпохӑна асрах тытрӗҫ.

С начала лета в доме стали поговаривать о двух больших предстоящих праздниках: Иванове дне, именинах братца, и об Ильине дне — именинах Обломова: это были две важные эпохи в виду.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех