Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав хӗрӗх кӗрепенкке стерлинг укҫана эпӗ хамӑн ҫывӑх хурӑнташсем пулӑшнипе тупнӑччӗ, вӗсем патне эпӗ яланах ҫырусем ҫыраттӑм; хурӑнташсене эпӗ суту-илӳ ӗҫне тытӑнма шутлатӑп тесе пӗлтернӗччӗ, вӗсем вара мана ҫав ҫӗнӗ ӗҫре пулӑшма аннене, тен, аттене те каласа ӳкӗте кӗртнӗ пулас.

Эти сорок фунтов я добыл при содействии близких родственников, с которыми состоял в переписке: я сообщил им, что собираюсь заняться торговлей, и они уговорили мою мать, а быть может, отца помочь мне хоть незначительной суммой в первом моем предприятии.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакӑ вӑл тӑрлавсӑр ӗҫ пулчӗ: эпӗ чыса пӗлмесӗр, ватӑ аттепе аннене пӑрахса хӑвартӑм, вӗсен канашӗсене вырӑна хумасӑр, хӑйсен ывӑлӗн тивӗҫне пӑсрӑм.

Это был дурной поступок: я бессовестно покинул престарелых родителей, пренебрег их советами и нарушил сыновний долг.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Атте ун чухне кӑмӑлсӑр пулнӑ, йывӑррӑн сывласа, аннене ҫапла каланӑ:

Отец был опечален и сказал ей со вздохом:

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Енчен, эпир мӑшӑрланассине, кил-йыша, аннене хисеплессине, хӗрарӑмӑн чи пултаруллӑ тивӗҫне туртса илетпӗр пулсан, мӗн пулса тӑнӑ пулӗччӗ?

Что произойдет, если мы уничтожим брак, семью, материнство и отнимем у женщины ее высокое призвание?

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Атте ӗҫкеленӗ, — анчах чӑтма ҫук нуша персе ҫитсен кӑна ӗҫнӗ, — ку вӑл реальнӑй хуйхӑ ӗнтӗ, е тупӑш чылаях пысӑк пулнӑ чухне ӗҫнӗ; ун чухне вӑл мӗнпур укҫине аннене панӑ та: «Ну, амӑшӗ, халӗ ӗнтӗ, турра мухтав, икӗ уйӑх хушши нуша курмӑн ӗнтӗ; эпӗ хам валли аллӑ пус хӑвартӑм, савӑннипе ӗҫем пӗрре», тенӗ, — ку вӑл реальнӑй савӑнӑҫ пулнӑ.

Отец выпивал, но только когда приходилась нужда невтерпеж, — это реальное горе, или когда доход был порядочный; тут он отдавал матери все деньги и говорил: «Ну, матушка, теперь, слава богу, на два месяца нужды не увидишь; а я себе полтинничек оставил, на радости выпью» — это реальная радость.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑт эпӗ аннене те курас, ҫи-пуҫа та улӑштарас терӗм… —

Вот я и сходила мать проведать и переменить одежу… —

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эпӗ мӗн илтнине аннене йӑлтах каласа патӑм; вӑл макӑрса ячӗ: «Ҫылӑхпа пурӑнчӗ, ҫылӑхпа вилет ӗнтӗ пирӗн тӑрантаканӑмӑр!» — тет.

Я рассказал матери все, что слышал; она заплакала и говорит: «Грешником жил, грешником и помрет кормилец наш!»

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эсӗ акӑ мӗн… аннене эс текех ан ҫитер… шыв та ан пар ӑна… паяни-и, ыран-и — вӑл пурпӗрех вилет…

— Ты вот что… ты мать больше не корми… и воды ей не давай… она все равно помрет не нынче-завтра…

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Атте вар шыҫҫипе вилчӗ, аннене йӑмӑк лерех.

— Отец помер от воспаления нутра, мамаша с сеструшкой там.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чи малтанах, акӑ, эпӗ ҫуралсанах, эпи-карчӑк манӑн вилнӗ аннене тӳрех ҫапла каланӑ:

Перво-наперво: родился я, и бабка-повитуха моей покойной мамаше доразу сказала:

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Е ҫутарма эсӗ манӑн аннене илсе пырса пар, э?

Ты либо матери, что ли, принес бы постирать, а?

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Аннене кала, манӑн юбкӑсемпе ҫӑм тутӑрсене тата кофтӑсене йӑмӑкӑма патӑр.

Мамане прикажи, чтобы юбки мои, и шальки, и кофточки отдала сеструшке.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Аннене калатӑп та — вӑл, ухмах, кулать!

— А мамка, дурочка, смеется!

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пӗрре тата аннене тӗлӗкре куртӑм: вӑл ҫаппа-ҫарамас выртать пек, пӗр йытӑ унӑн ӑшчикне ҫиет, пӗр татӑк ҫыртса илет те сурса кӑларать, пӗр татӑк ҫыртса илет те сурса кӑларать.

А то — мамку видел: лежит голая, а собака живот выедает ей, выкусит кусочек и выплюнет, выкусит и выплюнет.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эсӗ килессине аннене пӗлтермӗп эпӗ…

Я мамке не скажу, что ты придешь…

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пӗр пӗчӗк хӗрача, чупса ҫӳресе, пурне те: — Аннене курмарӑр-и? — тесе кӑшкӑрнӑ.

Маленькая девочка бежала и кричала всем: — Не видали маму?

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Аннене те ан тарӑхтарӑр!

И мать не троньте!

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлетни эсӗ, аннене мӗнле йывӑр килет!

А знаешь, мамке одной как трудно!

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн пулнӑ-ши пирӗн аннене?

— И что это с мамкой нашей стало?

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Тимка ҫав хута аннене кӑтартмасан мӗн пулӗ-ши?

— А что, Тимка, если я не покажу матери похоронную-то?

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех