Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫхине эпӗ аттепе аннене тапӑнтӑм: — Мана, — терӗм, — ҫӗнӗ-коньки валли укҫа кирлӗ.

Вечером я пристал к родителям: — Мне нужны деньги на коньки, на новые.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах та эсӗ, аттеҫӗм, аннене пӗр сӑмах та ан кала, юрать-и?

Ты только, папочка, не говори, пожалуйста, маме, Да?

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эпӗ аннене пит шеллетӗп, — терӗ вӑл юлашкинчен.

— Мне матери очень жалко, — сказала она наконец.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Аттене кӑшт ҫеҫ астӑватӑп, вӑл аннене хирӗҫлерех пурӑнатчӗ.

Отца мало помню, неполадки у него с матерью были.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпӗ Лахлана, хамӑн тӑванӑмсем патне каятӑп, — терӗ ача, — аннене курас килчӗ.

— Я возвращаюсь к своему племени, в Лахлан, — ответил мальчик, — хочу повидать свою мать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ аттене те, аннене те курман, тӑлӑх-турат пулса ӳснӗ; хӳмесем ҫумӗнче ыйткалакан ача пулса йӑваланнӑ.

Я не знаю ни отца, ни матери, беспризорный я был; нищим валялся под заборами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эхер пирӗн кунтан тухса кайма тивсен, эпӗ, паллах, винтовка тытатӑп та уттаратӑп, а вӑл аннене хӗрхенет.

Ежели нам, скажем, отступать придется, так я, конечно, за винтовку — и пошел, а ей вот мать жалко.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эсӗ аннене ан итле, Валя, — терӗ Серёжа.

— Ты на мать не смотри, Валя, — возразил Сережка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эсӗ ӗҫе ан кай, атту Артём мана ҫиленӗ, аннене ӗҫе ямасӑр май тупайман, — тейӗ.

А так уж не ходи на работу, а то Артем сердиться будет на меня, скажет: не мог обойтись без того, чтобы мать на работу не послать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ну, хӗрлӗ ҫӳҫ, чуп Павка патне, унта аннене те курӑн, — терӗ Валя, повӑра ҫурӑмӗнчен хуллен тӗрткелесе.

Ну беги, рыженький, к Павке, там и мать застанешь, — сказала Валя, она легонько подталкивала поваренка в спину.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫитӗ аннене тарӑхтарни.

Довольно мать дергать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫук ҫав, ӑҫтан пӑрахса кайӑп ӗнтӗ эпӗ аннене?

Да нет, конечно, на кого я брошу мать!

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Анчах аннене хирӗҫ мӗнле каям-ха эпӗ, анне вӗт-ха вӑл манӑн.

Но скажи, как мне пойти поперек матери, ведь она моя мама, мама!

Тӑххӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Миккуль тете мӗншӗн манӑн аннене качча тухман-ши?

И почему дядя Коля не женился на моей матери?..

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мӗншӗн Павлик ашшӗ манӑн аннене качча тухман-ши?

Почему отец Павлика не женился на моей маме?

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Мӗн сӑмахланине сана халь каламастӑп, аттуш эсӗ ӑнсӑртран атте умӗнче персе ярсан, атте пире аннеме иксӗмӗре те ҫапса пӑрахать: мана ҫӗрле хурӑнлӑха ҫӳренӗшӗн, аннене Палля тетепе ӗҫнӗшӗн.

О чем — пока не скажу, а то ты ненароком выпалишь при отце, тогда нам с матерью он обеим всыплет: мне — за то, что в березняк по ночам шастаю, матери — за то, что с дядей Паллей выпивала.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Шалккӑ аннене.

Мне жалко маму.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Унӑн аннене курас килмен-им?

А он не хотел увидеть мою маму?

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Атте, эсӗ мӗншӗн ун чухнех аннене качча тухман?

Ой, папа, а ты почему тогда же не женился на маме?

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Атте, эсӗ ахалех качча тухнӑ аннене.

Папа, зря ты женился на маме.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех