Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аннене (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак аннене калӑп та — ҫырса та хурӗ.

Вот скажу матери — и запишет.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аннене пурпӗрех ҫын ҫитмест.

А только матери все равно людей не хватает.

2-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

юратса пӑрахнӑ-и эпӗ сире; ҫук пулсан, тен, минучӗ ҫитмен пулӗ-ха; пӗр ҫакна ҫеҫ пӗлетӗп: эпӗ аттене те, аннене те, нянькӑна та ҫакӑн пек юратман…

влюблена ли я в вас; если нет, то, может быть, не наступила еще минута; знаю только одно, что я так не любила ни отца, ни мать, ни няньку…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫапла, эпӗ сире юратса пӑрахрӑм тата ҫак хавхаланусӑр тӳррӗн юратни те ҫук, тесе калатӑп: аттене те, аннене те, нянькӑна та юратса пӑрахмаҫҫӗ, вӗсене юратаҫҫӗ.

Да, я влюблен в вас и говорю, что без этого нет и прямой любви: ни в отца, ни в мать, ни в няньку не влюбляются, а любят их…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Анчах аннене, аттене, нянькӑна тата йытта та юратма пулать вӗт: ҫаксем пурте пӗр пӗтӗмӗшле, пурне те пӗрле пуҫтарса «юрататӑп» сӑмахпа витӗнсе тӑраҫҫӗ, кивӗ…

— Но ведь любить можно мать, отца, няньку, даже собачонку: все это покрывается общим, собирательным понятием «люблю», как старым…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ку леш столовӑйри чаплӑ сехет, ӑна аннене ҫураҫнӑ вӑхӑтра атте лотерейӑра выляса илнӗ.

Те самые знаменитые столовые часы, которые, как гласила семейная легенда, папа выиграл на лотерее-аллегри, будучи еще женихом мамы.

XX. Ирхине // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Паян сире аннене парнелетӗп, ҫуралнӑ кун ячӗпе.

— Сегодня вас я подарю маме, в день рождения.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

— Ҫакӑ парне аннене килӗшӗ-ши?

— Как думаешь, этот подарок понравится матери?

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Аннене

Маме...

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Георгий пиччерен телеграмма килнӗ иккен, кунсӑр пуҫне, аттепе аннене тата Людмилӑпа упӑшкине илме пичче ятарласа ҫын янӑ.

Пришла телеграмма от брата Георгия и за отцом с матерью заезжал специальный человек, которому было поручено во что бы то ни стало увезти моих родителей и Людмилу с мужем.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӑмах хӑй тӗрӗсси ҫинчен мар-ха, йӑлтах урӑххи ҫинчен, ӑна манӑн шӑпах хам аннене юратнӑ телейсӗр Иван Павловичран илтмеллечӗ.

Здесь была не личная правда, а совсем другая, и я должна была выслушать её именно от Ивана Павлыча, который любил маму и до сих пор одинок и несчастен.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гринев, учӗ ҫинчен сиксе анчӗ те аттепе аннене пуҫ тайрӗ, мана хытӑ чӑмӑртаса алӑ тытрӗ.

Гринев соскочил с лошади, поклонился батюшке и матушке и крепко пожал мне руку.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ аннене тата Марья Ивановнӑна аллисенчен ярса илтӗм те вӗсене хӑвӑрттӑн ҫавӑтса тухрӑм.

Я схватил за руку матушку и Марью Ивановну и быстро вывел их на воздух.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Аннене хресченсемпе дворовӑй ҫынсем питех те хисеплетчӗҫ.

Я знал, что матушка была обожаема крестьянами и дворовыми людьми.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫакӑн ҫинчен пӗтӗмпех атте-аннене пӗлтерсе, эпӗ аннене лӑплантартӑм.

Я сообщил все это моим родителям и успел успокоить матушку.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ алӑкран вӑркӑнса кӗтӗм те, тӗттӗм кӗтесре, маччаран пӗчӗк хушӑк витӗр кӗрекен вӑйсӑр ҫутӑ палӑртнипе, аттепе аннене куртӑм.

Я кинулся через порог и в темном углу, слабо освещенном узким отверстием, прорубленным в потолке, увидел мать и отца.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Анчах та санӑн ун пирки мана, ҫитменнине аннене, ӗнентерме тӑрӑшас пулмастчӗ.

— Но ты не должен был убеждать в этом меня и, тем более, маму.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мана ҫав тери салху пулса кайрӗ, эпӗ вара хамӑн аннене асӑнса ҫул тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗм.

Мне стало грустно, и я долго ходил по дорожкам, вспоминая мать.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Аннене кайса куратӑп.

Навещаю мать.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катьӑна юратса пӑрахни ҫинчен, ун пирки ҫӗр ҫывӑрмасӑр шухӑшласа выртни ҫинчен хамӑн тӑван аннене те каласа паман пулӑттӑм.

И родной матери я не рассказал бы о том, что влюбился в Катю и думал о ней целую ночь.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех