Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сӑмахран сăмах пирĕн базăра пур.
Сӑмахран (тĕпĕ: сӑмахран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Е, ахаль казак пулса, ҫутҫанталӑка ҫывӑх пурӑнӑҫ, никама та сиен тӑвас мар, унтан та ытларах, ҫынсене ырӑ тӑвас тени, ҫакӑн ҫинчен ӗмӗтленни — эпӗ ӗлӗк ӗмӗтленнинчен, — сӑмахран, министр пулас, полк командирӗ пулас, тесе ӗмӗтленнинчен, аванрах мар-и-вара?»

Разве желание быть простым казаком, жить близко к природе, никому не делать вреда, а еще делать добро людям, разве мечтать об этом глупее, чем мечтать о том, о чем я мечтал прежде, — быть, например, министром, быть полковым командиром?»

XXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сӑмахран, Notre Dame de Paris ун кӑмӑлне кайма тивӗҫлӗ.

«Notre Dame de Paris», например, должно ей понравиться.

II // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сӑмахран, ҫур миллионлӑ тӗп хуламӑр Шупашкар чӑваш литературине пӗр писатель те памасть.

Куҫарса пулӑш

Писательсен пӗрлешӗвӗ — 80-ра // Петӗр Ялкир. «Хресчен сасси», 2003.12.16, 3 стр.

— Калӑпӑр, акӑ, сӑмахран, Бондаренко, эсӗ пӑшалпа стройра тӑратӑн, сан пата начальство пырать те: «Сан аллунта мӗн, Бондаренко?» — тесе ыйтать.

— Если ты, примерно, Бондаренко, стоишь у строю с ружом, а к тебе подходит начальство и спрашивает: «Что у тебя в руках, Бондаренко?»

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Виҫҫӗмӗш кадрильте, сӑмахран, кирек хӑҫан та фигурӑсене пӑтраштарттараҫҫӗ, ӑна юри мар пек, чӑнласах йӑнӑшнӑ пек тумалла, хаваслӑ йӑнӑшу, ҫакӑ вара яланах арпашупа ахӑлтату хускатать.

Так, в третьей кадрили всегда считалось необходимым путать фигуры и делать, как будто неумышленно, веселые ошибки, которые всегда возбуждали неизменную сумятицу и хохот.

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— ……… — … — вӑрӑм, ҫирӗм сӑмахран тӑракан пӑтрашӑнчӑклӑ та киревсӗр пуплевпе лаплаттарса хучӗ полковник.

— …….. - … — выругался полковник длинной, в двадцать слов, запутанной и циничной фразой.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тепӗр тесен, кун пек паттӑр ӗҫ тума вӑй нумаях кирлӗ те мар: мӗскӗн тискер этемсен пӑшал кӗрӗслетнипе сехрисем хӑпнӑ, вӗсем тем пекех хытӑ хӑрарӗҫ, тарма та, хӑйсене хӑйсем хӳтӗлеме те пултараймарӗҫ Етресем вӗҫсе ҫеҫ иртеҫҫӗ пулин те, нумайӑшӗ хӑранипе ҫӗре йӑванаҫҫӗ, сӑмахран, Эрне пӑшал персе ярсан, икӗ ҫынҫиен кимӗ тӗпне тӑсӑлса ӳкрӗ.

Впрочем, для такого подвига не требовалось особенной силы: несчастные дикари, ошеломленные грохотом нашей стрельбы, были до того перепуганы, что не могли ни бежать, ни защищаться, многие падали просто со страху, как те двое, что свалились на дно лодки от выстрела Пятницы, хотя пули пролетели мимо них.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ акӑ мӗн пирки ытла та хытӑ хӑраттӑм: вут хутсан тӗтӗм тухать, кӑнтӑрла тӗтӗм инҫетренех курӑнать, тискер этемсем вара ӑна курса мана тупма пултараҫсӗ Ҫакна шута илсе, вут хурса тумалли ӗҫсене пурне те (сӑмахран, тӑм савӑт-сапа хӗртсе хытарассине) эпӗ вӑрманта, хамӑн ҫӗнӗ вырӑнта, тӑваттӑм.

По этой причине все работы, для которых требовался огонь (например, обжигание горшков), я перенес в лес, в мою новую усадьбу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах манӑн хӗрсе кайнӑ ӗмӗт темле сӑмахран та вӑйлӑрах, эпӗ, ним шухӑшламасӑрах, алла пуртӑ тытрӑм.

Но моя разгоряченная мечта оказалась сильнее всяких рассуждений, и я недолго думая взялся за топор.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫапах та эпӗ хӑшпӗр япаласем, сӑмахран, пичкесем тума вӗренеймерӗм.

Но все же были такие вещи, которые мне так и не удалось смастерить, например, бочонки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑмахран, темле йышши кӑвакарчӑнсем куртӑм, вӗсем пирӗн патӑрти кӑвакарчӑнсем пек хӑйсен йӑвисене йывӑҫ ҫине мар, ту ҫинчи чулсем хушшине тӑваҫҫӗ.

Я, например, наткнулся на особую породу голубей, которые вьют гнезда не на деревьях, как наши дикие голуби, а в расселинах скал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑмахран эпӗ хӑмасене акӑ мӗнле турӑм.

К слову, вот как я делал доски.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑмахран, капитанпа унӑн помощникӗн каютинче эпӗ чернил, темиҫе перо, хут, виҫ-тӑватӑ компас, хӑшпӗр астрономи приборӗсем, инҫете пӑхмалли трубасем, географи картисем, карап журналӗ тупрӑм.

Так, например, в каютах капитана и его помощника я нашел чернила, перья и бумагу, три или четыре компаса, некоторые астрономические приборы, подзорные трубы, географические карты и корабельный журнал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сӑмахран, ӑҫта та пулин пысӑк обществӑра апат сӗтелӗ хушшинче-и е пухура мӗн те пулин латынла е историрен, е философирен калатӑн та, ҫынсене те аван вӑл, мана хама та аван…

Например, где-нибудь в большом обществе, за обедом ли, или в собрании скажешь что-нибудь по-латынски, или из истории, или философии, а людям и приятно, да и мне самому приятно…

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Графиня ҫулталӑкра икӗ хутчен бал туса ирттерни ҫинчен те кала-кала параҫҫӗ, унта пӗтӗм кӗпӗрнери дворянсемпе чиновниксем, ҫав шутрах Варламов та, пыраҫҫӗ имӗш; пӗтӗм хӑна ҫавӑн чух кӗмӗл сӑмавартан чей ӗҫсе тӗлӗнмелле апат-ҫимӗҫ (сӑмахран, хӗлле Ҫӗнӗ ҫулта хӑмла ҫырлипе ҫӗр ҫырли) ҫиет имӗш, кунӗн те ҫӗрӗн пӗр чарӑнмасӑр янӑракан музыкӑпа ташлать.

Рассказывали также, что раза два в год графиня давала бал, на который приглашались дворяне и чиновники со всей губернии и приезжал даже Варламов; все гости пили чай из серебряных самоваров, ели всё необыкновенное (например, зимою, на Рождество, подавались малина и клубника) и плясали под музыку, которая играла день и ночь…

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унӑн та пиншер те пиншер теҫеттин ҫӗр, нумай сурӑх, лаша завочӗ тата нумай укҫа пур иккен, анчах вӑл «ҫаврӑнса» ҫӳремест, хӑйӗн пуян усадьбинче пурӑнать — графиня патӗнче ӗҫпе пӗрре мар пулса курнӑ Иван Иванычпа хӑшпӗр ҫынсем ҫав усадьба ҫинчен тӗлӗнмелле япаласем каласа параҫҫӗ; ҫапла, сӑмахран, графиня ҫуртӗнчи хӑна пӳлӗмӗнче, Польша королӗсен пӗтӗм портречӗсене ҫакса тухнӑскерӗнче, чул ту евӗрлӗ пысӑк сехет пур имӗш, ҫав чул ту ҫинчех бриллиант куҫлӑ ылтӑн лаша чӗвен тӑнӑ, лаши ҫинче ларакан ылтӑн ҫынни вара сехечӗ кашни ҫапмассеренех сылтӑмалла та сулахаялла хӗҫӗпе сулкалашать пулать.

Она тоже имела несколько десятков тысяч десятин, много овец, конский завод и много денег, но не «кружилась», а жила у себя в богатой усадьбе, про которую знакомые и Иван Иваныч, не раз бывавший у графини по делам, рассказывали много чудесного; так, говорили, что в графининой гостиной, где висят портреты всех польских королей, находились большие столовые часы, имевшие форму утеса, на утесе стоял дыбом золотой конь с бриллиантовыми глазами, а на коне сидел золотой всадник, который всякий раз, когда часы били, взмахивал шашкой направо и налево.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Акӑ, сӑмахран, хама илӗп…

Вот, к примеру, я…

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс мана пӗр сӑмахран та ӑнланан…

Ты меня с первого слова понимаешь…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кулатӑн ак, вӗсенчен миҫе ҫын халӑхшӑн ӗҫлекен пулнине ан ман эс, Паиснй атте, сӑмахран, ҫӗр ҫул ӗлӗк Болгари историне чи малтан ҫырса панӑ, ҫавӑнтан пуҫласа Левский тияккӑн патне ҫити каласан мӗн чухлӗн вӗсем!

Ты улыбаешься, ты забываешь, сколько народных деятелей вышло из духовного звания, начиная с отца Паисия, который сто лет назад первый написал историю Болгарии, и кончая дьяконом Левским.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав Раковскиех сӑмахран, асна ил-ха, легион тумашкӑн ӑна укҫа кирлӗ пулнӑ та, хӑй хӑнара пулнӑ чух Киприянов мӑнастирне ҫаратса тухнӑ…

Да вот, возьми хотя бы пример с того же Раковского: ему понадобились деньги для организации легиона, и он обобрал Киприяновский монастырь, когда гостил там…

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех