Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Итлесемӗр-ха, Павел Павлыч, ку вӗт служба мар, ку — темӗскерле ирсӗрлӗх-тискерлӗх! — тарӑхнипе те кӳреннипе макӑрас пекех кӑшкӑрса ячӗ Ромашов.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Унтан, куна эсир те астӑватӑр ӗнтӗ, Павел Павлыч, — Арагонский генерал вӑхӑтӗнчи перессисем.— Потом, это уж на вашей памяти, Павел Павлыч, — стрельба при генерале Арагонском.
X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Эпир пурте, Павел Павлыч, пурте тепӗр пурнӑҫ пурри ҫинчен маннӑ.— Мы все, Павел Павлыч, все позабыли, что есть другая жизнь.
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Э, ҫаплах айванланатӑн эсӗ, Павел Павлыч.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Павел Павлыч, калӑр-ха, чӑн-чӑннипех черккес-им вара вӑл? — Веткинран ыйтрӗ Ромашов.— Павел Павлыч, это правда, что он природный черкес? — спросил Ромашов у Веткина.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ҫакна эсир ӑйа ӑнлантарсамӑрччӗ, Павел Павлыч, — питне чеен вылянтаркаласа, канаш пачӗ Лбов.— А вы бы ему это объяснили, Павел Павлыч, — посоветовал с хитрым лицом Лбов.
I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Хаклӑ Иван Павлыч!
Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пӗр енче Мария Васильевнӑн пӗчӗкҫеҫҫӗ портречӗ пур, тепӗр енче — хура ҫӳҫ пайӑрки; Иван Павлыч чӳрече патне пырса куҫлӑхне лартрӗ те медальона темӗнччен пӑхса тӑчӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Иван Павлыч каярахпа Татаринов капитан ҫинчен сӑмах хускатрӗ, Катя ан илттӗр тесе хуллентерех сасӑпа эпӗ пичетре асӑнман хыпарсене пӗлтертӗм.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Вӑрҫӑ час пӗтесси пур енчен те курӑнатчӗ ӗнтӗ, ҫавӑн ҫинчен Вальӑпа Иван Павлыч мана тимсӗлсе итлетчӗҫ, вӗсен итленӗ сӑн-сӑпачӗ тӑрӑх каласан, пирӗн ҫарсем ҫитес вӑхӑтрах Берлин хулине илни ҫинчен командующине юлашки рапорт параканӗ эпӗ хамах пулатӑп тейӗн ҫав.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Нумайӑшӗ ҫинчен Иван Павлыч та пӗлмест — вӑхӑт вӗсен ҫумӗпе иртнӗ тейӗн ҫав, асра та вӗсем вунҫичӗ ҫулхи пек тӑрса юлнӑ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Гриша провинцире, Саратовра, — терӗ Иван Павлыч — ӑна курманни чылай пулать ӗнтӗ.— Гриша в провинции, — сказал Иван Павлыч — в Саратове, я давно не видел его.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ӑҫта вӑл халь, Иван Павлыч?
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Иван Павлыч кирек хӑҫан та вара хӑй ҫинчен каласа параймастчӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Инкекӗ ҫук, хаклӑ Иван Павлыч, — терӗм эпӗ, — иртни чиперех иртнӗ пултӑр.— Не беда, дорогой Иван Павлыч, — сказал я, — всё хорошо, что хорошо кончается.
Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Мӗнле Иван Павлыч?
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Гриша Фабер, манӑн тус, хӗрлӗ доктор рольне вылятчӗ, Иван Павлыч Кораблев вара пире Фаберӑн тумланмалли пӳлӗмӗнче сирӗнпе паллаштарчӗ.Мой приятель Гриша Фабер играл рыжего доктора, и Иван Павлыч Кораблёв познакомил нас в его уборной.
Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Хаклӑ Иван Павлыч, тен эпӗ вилни ҫинчен сарӑлнӑ хыпар сирӗн пата та ҫитнӗ пулӗ, анчах ку ҫырӑва шӑпах эпӗ хам ҫырнӑ, сирӗн Сашӑр».
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Хаклӑ Иван Павлыч! — ҫыртӑм эпӗ аяккинерех пӑрӑнса, мӗншӗн тесен ман ҫине хӗрарӑмсем пӑхатчӗҫ, эпӗ вара хам пӑлханнине вӗсене кӑтартасшӑнах марччӗ — пӗлместӗп ӗнтӗ, каллех сирӗн пата кӗрсе тухасси пулӗ-и.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Шӑпах Иван Павлыч килӗнче ҫук.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951