Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Корней (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн шарламастӑн эсӗ, хӗрӗм, э? — кӑмӑлсӑррӑн ыйтрӗ Корней, Ксени патне пырса.

— Ты что же молчала, дочка, а? — подходя к Ксении, недовольно спросил Корней.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах кӗмелле пулмарӗ — Корней кӑмака ӑстипе, столярпа тата ашшӗпе пӗрле хӑй крыльца ҫине тухрӗ.

Но смысла уже не было — Корней сам показался на крылечке вместе с печником, столяром и дедом Иваном.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сана, Корней, ҫиленсе, — ҫураҫуллӑн каларӗ Иван аслашшӗ, тавлашӑва пӗтерес тесе.

— Да будет тебе, Корней, распалять себя, — стараясь загасить ссору, миролюбиво проговорил дед Иван.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тепӗр ҫур сехетрен, машинӑна пушатса пӗтерсен, Корней, кӗсйинчен бумажник кӑларса, тӑват ҫӗр тенкӗ шутласа илчӗ те шофера пачӗ.

Через полчаса, когда разгрузили машину, Корней достал из кармана бумажник, отсчитал шоферу деньги.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Дымшаковсем патне кай-ха эсӗ, атте! — терӗ ӑна Корней, анчах вӑл кӳреннӗ пек аллине ҫеҫ сулчӗ.

— Шел бы ты к Дымшаковым, тятя! — сказал ему Корней, но дед досадливо отмахнулся.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳрчӗпе ытти кивелсе кайнӑ хуралчӗсене пӑхса ҫаврӑнсан, Корней ывӑлӗсене машинӑ пушатма хушрӗ.

Осмотрев весь дом и обойдя пришедшие в ветхость надворные постройки, Корней велел сыновьям разгружать машину.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сире, мурсем! — кӑшкӑрчӗ Корней, Никодима хулпуҫҫинчен тӗксе, — тупнӑ ҫапӑҫмалли вӑхӑт!

— Да будет вам, черти! — крикнул Корней и толкнул Никодима в плечо, — нашли время для драки!

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней пуртӑпа хӗскӗче айккинелле ывӑтса ячӗ те тӗттӗм ҫенӗхелле ярса пусрӗ.

Корней, отбросив в сторону топор и клещи, первым шагнул в сумрак сеней.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӑхта-ха, Никодим, ан пӑрах! — сасартӑк чарчӗ те Корней ывӑлне, пурте ашшӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.

— Погоди-ка, Никодим, бросать! — неожиданно остановил сына Корней, и все обернулись и посмотрели на отца.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хытӑ шавларӗҫ вӗсем пирки! — терӗ те Корней, машинӑ еннелле ҫаврӑнса, ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ:

Такого звона наделали, беда! — проговорил Корней и, повернувшись к машине, сердито закричал:

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Васенӑ ҫаплах ялсем тӑрӑх ҫӳрет-и-ха? — хӗрне куҫран пӑхса, хуллен ыйтрӗ те Корней, чуп тума питне ун еннелле тытрӗ.

Васена еще разъезжает по деревням? — с угрюмой настороженностью, заглядывая ей в глаза, тихо спросил он и подставил для поцелуя щеку.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней, урине грузовик ещӗкӗ урлӑ ярса, атӑ путушӗпе кустӑрмана хыпашласа тупрӗ, ялт сиксе анчӗ те васкамасӑр хӗрӗ патне пычӗ.

Перекинув через борт кузова ногу, Корней нащупал подошвой сапога колесо, легко спрыгнул и неторопливо подошел к дочери.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ватлӑхра телейлӗ турӑн эсӗ мана, Корней!» — тенӗ, хӑйӗн куҫӗсенчен куҫҫуль тухнӑ.

«Осчастливил ты меня, Корней, на старости лет!» — говорит, а у самого слезы на глазах.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Черемшанкӑри Корней Яранцев хӗрӗ-и?

Дочка Корней Яранцева из Черемшанки?

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени тата темскер каласшӑнччӗ, анчах Корней ӑна урӑх итлесе тӑмарӗ, тарӑхса аллипе сулчӗ те чуп тӑвас килнипе мар, йӑлана кӗнӗрен ҫеҫ тапак шӑрши кӗрекен сухалӗпе хӗрӗн мӑйне сӗртӗнчӗ, вара айкинелле пӑрӑнса утрӗ.

Ксения хотела еще что-то сказать, но Корней ие стал ее больше слушать, махнул в сердцах рукой и, ткнувшись не столько по желанию, сколько по привычке прокуренной бородой в шею дочери, пошел прочь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней хӗрӗ ҫине пӑхмарӗ.

Корней не глядел на дочь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Питӗ кирлӗ мана сирӗн чапӑр! — мӑкӑртатрӗ Корней сиввӗн.

— Больно нужна мне ваша слава! — хмуро бросил Корней.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн шавласа кайрӑр ҫак эсир, Корней Иванович? — ыйтрӗ кил хуҫи аптраса.

— И чего вы разбушевались, Корней Иванович? — озадаченно спросила хозяйка.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней хуравламарӗ, хӗрне хулпуҫҫипе сирсе, чӑматанне сӗтӗрсе кӑларчӗ, ӑна уҫса хучӗ те унта пит шӑллипе супӑнь курупкине тата ытти вак-тӗвексене пӑрахма тытӑнчӗ.

Не отвечая, Корней потеснил дочь плечом, выволок чемодан и, раскрыв его, стал бросать туда полотенце, мыльницу и другие мелкие вещи.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сасартӑк Корней кровать умне чӗркуҫленсе ларчӗ те кровать айӗнче выртакан чӑматана авринчен тытса туртрӗ.

Внезапно отец опустился на колени перед кроватью и потянул за ручку лежавший там чемодан.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех