Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

перет (тĕпĕ: пер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрсемпе ҫамрӑк хӗрарӑмсенчен арча тӗпӗсенче нумайранпа выртнӑ ҫи-пуҫсен уҫӑ тутлӑ шӑрши, писев шӑрши перет.

От девок и молодых баб наносило пряным запахом слежалых в сундуках нарядов, помадой.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пӗр сӑмах тупнӑ та, ҫавнах перет!

— Заладил одно да добро!

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл выртать, Афанасий вара ун тавра сулӑнса ҫӳрет, салхуллӑ, сулхӑн кӑмӑллӑ хӑй, ассӑн сывла-сывла илет; хӑйӗнчен вара хупахри пек эрех шӑрши перет.

Он лежит, а возле бродит Афанасий, мрачный, нахмуренный, и вздыхает глубоко; а от него водкой, как из кабака.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫын перет, саламатне шӑхӑртать, кӑшкӑрашать, ухмах пек, — ҫапла кӑшкӑрашнипе вӑл тискер кайӑкран вилеслех хӑранине пытарма тӑрӑшать.

Человек стреляет, щелкает бичом, орет как безумный,— он прячет в криках свой жуткий страх перед зверем.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Анчах та ҫын вӗсене тӳрех куҫран перет те, авӑрламан патронӑн хытӑ сасси тата касса ыраттаракан саламат тискер кайӑкӑн вӑйлӑ та ҫинҫе кӗлеткине читлӗх кӗтессине хӗссе хурать.

Но человек стреляет им прямо в глаза, и громкий треск холостого патрона, режущая боль ударов бича отталкивает сильное, гибкое тело зверя в угол клетки.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Хӑйӗннех перет те, урӑх ним те ҫук…

Стала на свою точку и больше никаких…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Мӗнле ухмаха перет вӑл.

— Дураком каким прикидывается!

Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.

— Чӑнах та-ҫке, эрех шӑрши кӗрет санран, перет анчах! — терӗ Штольц.

— А ведь в самом деле пахнет, так и несет! — сказал Штольц.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сӗртӗнтӗм те эпӗ ӑна, кӑвакарчӑнӑма, аллинчен, вӑл кӑвар пекех выртать-мӗн, вӗри перет

Тронула я ее, голубушку, за руку, а она вся так жаром и пышет…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Тепӗр чухне тата хӑйӗннех перет, халӗ те хӑйӗннех каларӗ.

А в другой раз так настоит на своем, и теперь настоял.

XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Каллех хӑйӗнне перет!

— Пошел свое!

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗрне ҫех перет: «Тухса сирпӗн!» те «тухса сирпӗн!»

Заладил в одну душу: «Вон ди вон!»

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унӑн юлташӗсем, тусӗсем пур, вӑл вӗсемпе хавассӑн вылять, чупать, тӳпелешет, ҫерҫисем тытать, ҫӗмренпе перет, пӗр сӑмахпа каласан, Гаврик Одессӑри пуянах мар ҫынсен ачисем вылякан вӑйӑсене пурне те выляма юратать.

У него были друзья и приятели, с которыми он охотно играл, бегал, дрался, ловил воробьев, стрелял из рогатки и вообще занимался всем тем, чем занимались все одесские мальчики небогатых семейств.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӗркуҫҫисем хушшине хӗстернӗ бутылка пӑшал пек перет.

Бутылка, зажатая между сапог, стреляет.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫывхарса килекен хуларан, кӑмакаран тухнӑ пек, вӗри перет.

От надвигавшегося города веяло жаром, как из печки.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Хӑйӗннех перет, — ҫиллеслӗн каласа хучӗ кукамай.

— Фанатичная, — с ненавистью сказала бабушка.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӗнмест тата, кутӑна перет, ав, епле вӑл!

И молчит, еще притворяется, ах ты этакой!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан хӑй те вӗсен енче пӗр алӑсӑр врач пӗтӗм районӗпе чи лайӑх тухтӑр вырӑнне шутланса ӗҫленине аса илчӗ: вӑл юланпа та ҫӳрет, ухутана та каять, хӑрах алӑпах ҫав тери лайӑх перет — пакшана куҫран тӗллесен, куҫран тивертет, терӗ.

И сам вспомнил, что в их краях есть врач без руки, наипервейший на весь район лекарь, и на лошади он верхом ездит, и охотится, да при этом так одной рукой с ружьем справляется, что белку дробиной в глаз сшибает.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Унта тем пулса иртет: тахӑшӗ наступлени тӑвать, тахӑшӗ, хаяррӑн сыхланса, тупӑсенчен перет.

Что-то на ней происходило, кто-то наступал и кто-то отчаянно отстреливался, обороняясь.

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

— Ан пӑшӑрханӑр, — тенӗ Глазс, — вӑл ним тӗлсӗр перет.

– Не беспокойтесь, – сказал Глазе, – он кидает наобум.

17 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех