Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

перет (тĕпĕ: пер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ӑна фронтри ҫинчен калатӑп, вӑл хӑйӗннех перет: «Манӑн йывӑҫ…»

Я ему про фронт, а он свое: «Мой лес…»

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Григорий хыпаланмасӑр перет, тӑрӑшса тӗллет; пенӗ хушӑрах тата, взводнӑй офицер прицела пӗлтерсе команда панине итлесе, гимнастерка ҫанни ҫине шуса хӑпарнӑ сарӑ шатраллӑ кукамая та асӑрханса илсе пӑрахма ӗлкӗрет.

Григорий не спеша стреляет, целится тщательно и между двумя выстрелами, прислушиваясь к команде взводного, выкрикивающего прицел, успевает осторожно ссадить выползшую на рукав его гимнастерки рябую божью коровку.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйӗнчен тӳсмелле мар махорка шӑрши перет.

От него резко пахло махорочным перегаром.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑнтӑрлахи шӑрӑхпа ӑшӑннӑ йывӑҫсенчен халӗ те кӑмӑллӑ ӑшӑ тухса тӑрать, вӗсенчен вӗри ҫункав шӑрши перет.

Дерево, нагретое дневной жарой, дышало теплом.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӑмӑх тӗссем майӗпенех сӳне пуҫларӗҫ, ту айккисем те тӗттӗмленчӗҫ, анчах нумайччен каҫ пулса ҫитеймерӗ, ту мӗлкисем хуран курӑнаҫҫӗ, чӗрӗ ҫӗр шӑршипе хыр шӑрши перет.

Угасли яркие краски, почернело и ребро горы, но вечер еще долго не наступал, лишь от гор ползли тени да веяло сыростью и запахом сосны.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тусем хушшинче тин ҫеҫ типнӗ курӑк шӑрши перет.

По ущелью тянуло свежим запахом сухой травы.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Артамашовӗ те чӑнах ухмах, те юри ухмаха перет

Артамашов или в самом деле дурак, или только прикидывается дурачком…

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗрлӗ сӑрсен, хыр турпас шӑрши перет.

Пахло красками, сосновой стружкой, олифой.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тулта хӑвӑрт тӗттӗмленсе пычӗ, чӳречерен йӗпеннӗ курӑк шӑрши перет, пӳртре пачах тӗттӗм пулчӗ, уйӑрмалла та мар — те каҫ пулать, те ҫумӑр пӗлӗчӗсем ҫӗре ҫав тери хулӑн хупласа илнӗ…

На дворе быстро темнело, в окна веяло запахом мокрой травы, в хате все сильнее сгущались тени, и трудно было понять: наступают ли сумерки, или это тучи так непроницаемо окутали землю…

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Суять вӑл, ухмаха перет.

А врет и дурачком прикидывается.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Е «тӑрса», е «чӗркуҫҫи ҫинчен», е «выртса» перет вӑл.

То из положения «стоя», то «с колена», то «лежа».

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Епле тӗл перет те Гришатка!

Гришатка ого-го какой целкий!

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

«Ай, тӗл перет те!

«Ай да стрелок!

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Иккӗмӗш пӑшалне илет Пугачев — иккӗмӗш мишене перет.

Взял Пугачев второе ружье — во вторую мишень.

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хӗненӗ хыҫҫӑн Гришатка пӗр кун, икӗ кун выртать, унтан каллех хӑйӗннех перет.

Отлежался Гришатка день, второй после побоев, опять за свое.

Чипер юл // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Сирӗнтен салтак тарӗ шӑрши перет, — шӑппӑн кулса ячӗ шукӑль сестра, унтан подъезд умне пырса, алӑка шӑнкӑртаттарчӗ.

— Потом солдатским от вас разит, — тихонько засмеялась прифранченная сестра и, подойдя к подъезду, позвонила.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

 — Каҫарӑр, сотник, ман ураран ҫапла шӑршӑ перет.

— Вы, сотник, извините, это у меня от ног такой запах…

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий учӗ ҫинчен анчӗ те, сӑмсине пӳрнипе пӑчӑртаса (вилнӗ салтакран виле шӑрши перет), унӑн кӗсйисене ухтарчӗ.

Григорий слез и, зажимая нос (от мертвого разило густо-сладким трупным запахом), обыскал его.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Митька, стена ҫумне хирӗнсе тӑнӑ вӑкӑр пек, хӑйӗннех перет.

Митька уперся в свое, как бугай в стену.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арчасенче нумай вӑхӑт хушши выртнӑ юбкӑсенчен, мундирсенчен тата тутӑрсенчен нафталинпа темӗнле йывӑр-пылак шӑршӑ перет.

От слежавшихся в сундуках юбок, сюртуков и шалек пахло нафталином и еще чем-то сладко-тяжелым, — так пахнут старушечьи затасканные канунницы.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех