Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗр сăмах пирĕн базăра пур.
Ҫӗр (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марc ҫинче мӗнле иккенне пӗлместӗп, ҫӗр ҫинче вара ҫак каҫ пирӗн пурнӑҫ ытарма ҫук лайӑх!

Не знаю, как там у них на Марсе, но на Земле у нас жизнь была в этот вечер чудо как хороша!

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунне ҫӗр ҫирӗм пилӗк хут ана-ана лармалла пулать — хамӑн самолетӑм ҫинче Париж ешӗлӗ вырӑнне урӑх вӑйлӑрах груз пулсан, ку ӗҫ питӗ кирлӗ пулӗ-ха.

Сто двадцать пять посадок в день — это пригодится, если парижскую зелень на моём самолёте придётся заменить другим, более основательным грузом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтӗмпех ытарма ҫук пулать, мӗншӗн тесен хам шанса тӑракан халлапсем ҫӗр ҫинче пурӑнаҫҫӗ-ха».

Всё будет прекрасно, потому что сказки, в которые мы верим, ещё живут на земле».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тахҫан манӑн ҫакӑнта вуламалла пулнӑ иккен «Открытисем пулни ҫӗр ҫул ҫитни» ҫинчен.

Именно здесь я должна была некогда прочитать «Столетие открытий».

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ак пӗррехинче Саня ӑна хӑй патне илсе кайрӗ, мана хуса ячӗ, вара вӗсем питӗрӗнсе ларсах ҫӗр хута иккӗш ларнӑ.

Но вот однажды Саня увёл его к себе, а меня прогнал, и, запершись, они провели вдвоём целый вечер.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр каласан вӑл ырӑ кӑмӑллӑ карчӑк пулчӗ, хӑй ӗҫне ҫӗр ҫинчи ытти пур ӗҫсенчен те мала хураканскер.

В сущности, это была добрая, простая старуха, глубоко убеждённая в том, что её профессия — важнее всех других на земле.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗнӗ Ҫӗр ҫинче, сӑмахран, пӗр-пӗр инҫете перекен чипер батарее савӑнсах пӑхнӑ пулӑттӑм эпӗ…

На Новой Земле, например, я бы с удовольствием увидел хорошую дальнобойную батарею…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аллине кӑранташ тытса Кольск ҫурутравӗнчи ҫӗр айӗнчи пуянлӑха шутласа пӑхма тытӑнчӗ — ку ӗнтӗ — ман ӗҫпе ҫыхӑнаканни-ха.

С карандашом в руках он стал подсчитывать количество полезных ископаемых на Кольском полуострове — это было уже по моей части.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня таврӑнасса кӗтсе илеймесӗрех эпӗ пукан ҫине кукленсе лартӑм та, ҫывӑрса та кайнӑ иккен, ҫӗр варринче вӑранса хамӑр номерте ҫав палламан ҫынна куртӑм.

Не дождавшись Сани, я уснула, забравшись с ногами в кресло, и, проснувшись среди ночи, увидела в номере незнакомого человека.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ватӑ художник П., Седовпа пӗрле ҫӳрекенскер, Седовӑн ҫывӑх тусӗ те ҫавӑн йышши ҫынччӗ, тахҫан вӑл Саньӑн «Правдӑра» пичетленнӗ статьине питӗ мухтарӗ, каярахпа хӑй те «Св. Фока» Пысӑк Ҫӗр ҫине таврӑннӑ чух Флор сӑмсахӗнчен Климов штурмана епле илсе килни ҫинчен асӑнса пӗр статья пичетлесе кӑларчӗ.

Таков был П., старый художник, друг и спутник Седова, в своё время горячо отозвавшийся на Санину статью в «Правде» и впоследствии напечатавший свои воспоминания о том, как «Св. Фока», возвращаясь на Большую землю, подобрал штурмана Климова на мысе Флора.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ӑна ҫӗр ҫул хушши пӗлсе тӑнӑ пек туйӑнать мана.

— Мне кажется, что я с ним сто лет знакома.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Палатӑна уҫӑлтарас тесе ӑна чӗркеме тытӑннӑ чух вӑл сасартӑк: — Катенька, эс пӗрмаях ман патӑмра-и? Ҫӗр выртма та кунтах-и? — тесе ыйтрӗ.

Когда мы стали закутывать её, чтобы проветрить палату, вдруг сказала: — Катенька, да ты всё время со мной? И ночуешь?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп пӗлеттӗм ӗнтӗ вӑл Саша патне кунне ҫӗр хут та кӗнине, клиникӑра Сашӑна пурте питӗ лайӑх пӑхатчӗҫ, ҫапах та эпӗ профессортан тата мӗнле те пулин терапевта чӗнтерсе пӑхма шутламастӑр-и, терӗм.

Я знала, что он заходит к Саше по сто раз в день, что вообще в клинике относятся к ней прекрасно, но всё-таки спросила, не думает ли он, что нужно пригласить ещё какого-нибудь терапевта.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан эпир шыв хӗрринчи урама тухрӑмӑр — акӑ ӑҫта иккен ҫав шурӑ каҫ — кун ҫути те мар, ҫӗр ҫути те мар ир те мар, каҫ та мар!

Потом мы вышли на набережную — вот где была эта белая ночь: ни день, ни ночь, ни утро, ни вечер!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун чухне мана ҫӗр ҫинче те, пӗлӗт ҫинче те темӗн ытарса илмелле марри пулмалла пекчӗ.

Тогда мне казалось, что должно произойти что-то необыкновенное, какая-то перемена во всём — и на земле и на небе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтах вӑл мана хӑйӗн халӗрех кӑна тунӑ ӗҫне кӑтартрӗ — Пушкин вилнӗренпе ҫӗр ҫул ҫитнине асӑнса ун ятне тумалли палӑк проекчӗ; Пушкин Нева шывӗ хӗррипе, ҫиле хирӗҫ шинелне варкӑштарса утать, пит-куҫӗ хавхаланнӑ та мӑнаҫлӑ унӑн.

И он стал показывать мне свою последнюю работу — проект памятника Пушкину к столетнему юбилею; Пушкин был изображён шагающим по набережной Невы, против ветра, в развевающейся шинели, с упрямым, вдохновенным лицом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, эпӗ больницӑран чупатӑп-ха, — терӗ вӑл тарӑхнӑ сасӑпа, — иртнӗ ҫӗр Сашӑна больницӑна вырттарчӗҫ.

Катя, я бегу из больницы, — с отчаянием сказал он, — сегодня ночью Сашу положили в больницу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӗҫӗ акӑ мӗнле тӑрать иккен-ха: «Св. Мария» 1912-мӗш ҫулхи октябрьтен пуҫласа 1914-мӗш ҫулхи апреле ҫитиччен тинӗсре епле куҫса пынине карттӑ тӑрӑх сӑнаса пӑхнӑ май, В. профессор ҫав широтара 64° долготара халиччен этеме паллӑ пулман ҫӗр пур тесе шухӑшлать.

Дело в том, что, изучив карту дрейфа «Св. Марии» с октября 1912 по апрель 1914 года, профессор В. высказал предположение, что на широте 78°02′ и долготе 64° должна находиться ещё неизвестная земля.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗл иртсе пырать, эпӗ ҫак хӗл хушшинче пӗрремӗш хут Вахтангов театрне кайса «Этем комедине» курма хатӗрлентӗм те манӑнни пек темле хӳреллӗ кивӗ модӑллӑ платьене ҫӗр ҫул ӗнтӗ никам та тӑхӑнманнине асӑрхарӑм.

Первый раз за всю зиму я собралась в театр — к Вахтангову, на премьеру «Человеческой комедии», — и оказалось, что у меня старомодное платье с какими-то хвостами, которых уже сто лет как никто не носит.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Астӑватӑр-и, вӑл акӑ атте сӑмахӗсенех ҫырнӑ-ха: «Манӑн нимӗнле шанчӑк ҫуккипе карапа пӑрахса хӑварма тивсен, эпӗ вара хамӑр тупнӑ ҫӗр патне каятӑп», тенӗ.

— Помните, он приводит слова отца: «Если безнадёжные обстоятельства заставят меня покинуть корабль, я пойду к земле, которую мы открыли».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех