Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хайхи сăмах пирĕн базăра пур.
Хайхи (тĕпĕ: хайхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чупса пытӑм хайхи, тархасласа йӑлӑнатӑп ҫаксене, мучуна тем пулас-килесрен аяккалла туртатӑп, вӑл пур, мӗнле пӑхрӗ тиха ҫинелле — сухалӗ чӗтреме пуҫларӗ, хӑй стена пек шурса кайрӗ.

Подбегла, прошу их, деда хватаю, хочу увесть от греха, а он как глянул на жеребеночка — бороденка на нем затряслась, побелел весь, как стена.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ну, апла-капла, хайхи

Ну и потянули его…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мучи ҫавине ҫӗре пӑрахрӗ, пычӗ ӗнтӗ, сывлӑх сунчӗ, лешсем пӑхмаҫҫӗ те ун ҫине, сӗт ӗҫеҫҫӗ, ыйтаҫҫӗ хайхи: «Лашасем пур-и?»

Он косу бросил, подошел, поздоровался, а они и не глядят, молоко пьют и спрашивают у него: «Лошади есть?»

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем хӗрлисемпе сӑрт тӗмески ҫинче тӗл пулнӑ иккен те, пӗр-пӗрне пеме тапратнӑ хайхи.

Сошлись они на бугре с красными, зачали палить один в одного.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта, хайхи, ӗҫ татӑлас патне ҫывхарса пырать, эсӗ пур, каска пек йӑтӑнса выртатӑн!

Тут, стало быть, дело окончательное подходит, а ты лежишь, как чурбак!

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ, хайхи, хӗрлисем ку енне каҫмӗҫ тесе шухӑшлатӑн-и?

— Ты думаешь, стало быть, что красные не будут переправляться на эту сторону?

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пулӑ шӑршине тӳсейместӗн пулсан, апла сан, Аникей, ӑшунта шӗвӗрӗлчен пур, хайхи.

— Стало быть, Аникей, в тебе глиста есть, что ты рыбьего духа не терпишь.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫав вӑхӑтра пӳртрен кӗрӗк тӑхӑннӑ мужик чупса тухрӗ пек те вӗсене пушӑпа хӑваласа ячӗ пек; тинех вара Тётка лаххан патне чупса пырса ҫиме тытӑнчӗ пек; анчах мужикӗ хапхаран тухса кайрӗ ҫеҫ, хайхи хура йытӑсем, ҫилленсе те хӑрлатса, ун патнелле ыткӑнчӗҫ пек, сасартӑк хӑлхана ҫуракан киревсӗр сасӑ тепӗр хут янӑраса кайрӗ.

Но из дому выбежал мужик в шубе и прогнал их кнутом; тогда Тетка подошла к лохани и стала кушать, но, как только мужик ушел за ворота, обе черные собаки с ревом бросились на нее, и вдруг опять раздался пронзительный крик.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Ку мӗн тата? — илтӗнчӗ ҫилленнӗ пекрех хытӑ сасӑ, ҫавӑнтах пӳлӗме халат тӑхӑннӑ, ҫӑварне сигара хыпнӑ хайхи палламан ҫын пырса кӗчӗ.

— Это что такое? — послышался громкий сердитый голос, и в комнату вошел незнакомец в халате и с сигарой в зубах.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ку, хайхи, ҫырать те ҫырать…

А он знай строчит себе…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кил хӑвӑртрах, Григорий персе ҫитрӗ хайхи.

Иди скорее, стал быть, Григорий приехал!..

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

(Вӑл ав — ҫӗрле тыт та ҫӑвӑрла хайхи.

Она — возьми да и опоросись ночью.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑнлантӑм та хайхи ӑна казаксем вӗлернине, вӗсем патне кайса чунран калаҫрӑм.

Понял я, что убили казаки, поехал туда и погутарил с ними по душам.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан тӗл пулчӗҫ хайхи.

Сошлись.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тара патӑмӑр хайхи.

Кинулись мы верхи бечь.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Итлетӗп хайхи — таҫта аякра лаша хартлатнӑ пек туйӑнса кайрӗ.

Только слышу — вроде издалека конь пырснул.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнерсем ҫинчен антӑмӑр та хайхи курӑк ҫинче йӑваланса выртатпӑр.

И вот спешились, лежим на траве.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Курӑр ав: персе анчӗ, выртать халь хайхи сухаллӑ оратор, анчах йытта — йытӑ вилӗмӗ!

Скопырнулся, лежит этот бородатый оратор, но собаке — собачья смерть!

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫанна тавӑртӑм хайхи, Пӗррех — янк! хӑлха чикки.

Я праву ручку засучил, Девку да в ухо омочил.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ шухӑшласа пӑхрӑм та хайхи — хамах килӗшрӗм.

Я подумал и вызвался.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех