Шырав
Шырав ĕçĕ:
Прораб сывлӑш ҫавӑрчӗ, тарланӑ ҫамкине шӑлса илчӗ.
VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Кайран, валашкана пуҫтарса шывне шӑлса тасатсан, мӗн кӑна тумарӑм-ши!Чего я только не переделал, после того как убрал корыто и вытер лужу на полу!
V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
— Ку манӑн йӑмӑк, Домна ятлӑ, кунне икӗ хут шӑлса каять вӑл ҫак картишне.
V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.
Рая саппун вырӑнне ҫакнӑ салфеткӑпа аллине шӑлса илчӗ те алӑка уҫрӗ.Рая вытерла руки о салфетку, повязанную вместо фартука, и открыла дверь.
Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.
Кун пек пуласса кӗтсех тӑнӑччӗ эпӗ, — терӗ редактор питне-куҫне шӑлса.
«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.
Андрюша ҫамкине шӑлса илчӗ.
Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.
— Пуҫран шӑлса каҫармӗҫ ҫав.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Вӗренӳ пӗр виҫ-тӑватӑ сехет яхӑн пынӑ, ҫавӑнпа та тепӗр чухне Федор Тимофеич, ывӑннипе, ӳсӗр ҫын пек тайкаланма пуҫланӑ, Иван Иваныч сӑмсине уҫса хунӑ та йывӑррӑн сывланӑ, хуҫи хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑ та, ҫамки ҫинчи тарне ниепле те шӑлса типӗтеймен.
V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Хурне тата хӑйне ывӑнтарса ҫитернӗ хыҫҫӑн, палламан ҫын тарне ҫамки ҫинчен шӑлса илнӗ те кӑшкӑрса янӑ:
IV. Тӗлӗнтермӗш // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Иван Иваныч мӑйне тӑснӑ та, йӗри-тавра пуҫ тайса, урине шӑлса илнӗ.Иван Иваныч вытянул шею, закивал во все стороны и шаркнул лапкой.
IV. Тӗлӗнтермӗш // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
— Нимӗн те, айванӑм, нимӗн те… пурте йӗркеллех пулса тухрӗ… — куҫҫульне шӑлса типӗтрӗ кулкалама пуҫланӑ санитарка.— Да ничего, глупышка, ничего… все славно вышло… — вытерла слезы улыбающаяся санитарка.
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сестра, ҫакна ҫеҫ кӗтсе тӑнӑ тейӗн, ун пичӗ ҫине тапса тухнӑ тара салфеткӑпа шӑлса илчӗ.И операционная сестра ловким движением салфетки вытерла пот с его лица.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Куҫҫульне шӑлса типӗтнӗ хыҫҫӑн, хайхискер, аллисем пуррине ӑнланса илет.
1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ермаков кулӑ килнипе пӑчӑртанса тухнӑ куҫҫульне шӑлса илчӗ, йӗкӗлтенӗ пекрех хушса хучӗ:Ермаков вытер проступившие от смеха слезы, не без злорадства добавил:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Текех ҫук ӗнтӗ Пантелей Прокофьевич, — терӗ те шӑппӑн Бесхлебнов сӑхман аркипе тутине шӑлса сӑхсӑхса илчӗ.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Кур-ха эсӗ, анне, мӗн сӑнлӑ вӑл! — терӗ куҫҫульне шӑлса Дуняшка.— Да погляди, маманя, на чего он похож! — вытирая слезы, говорила Дуняшка.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑйӗн тупӑшӗпе ҫырлахса, Пантелей Прокофьевич лачакаран мӗшеленсе тухрӗ, урисене чакан ҫулҫисемпе шӑлса типӗтрӗ, тумланчӗ, унтан, ӑшӑнмалла, каллех ҫапӑ касма тытӑнчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшкӑпа Ильинична пӳрт ӑшчиккине тӑмпа шӑлса шуратрӗҫ, май килнӗ таран Пантелей Прокофьевича кил хушши тавра вӑхӑтлӑх карта тытма тата хуҫалӑхри ытти ӗҫсене тума пулӑшрӗҫ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фронт ҫывхарса ҫитет те акӑ — юлташсем йытӑ ҫуланӑ пекех шӑлса тухса каяҫҫӗ.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик сенӗке ҫӗре пӑрахрӗ те, пичӗ ҫинчи тарне ҫаннипе шӑлса, чӗререн тухакан йӑваш сасӑпа каларӗ:Старик бросил вилы, рукавом вытер пот с лица, с сокровенными нотками в голосе сказал:
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.