Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслӑк сăмах пирĕн базăра пур.
аслӑк (тĕпĕ: аслӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан аслӑк айне кӗчӗ.

Потом зашел под навес сарая.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья вара старик, аслӑк айӗнчи косилка хыҫне кӗрсе; пуҫне пӗлтӗрхи кизек шаршанӗ ҫине хурса, ӳлесех макӑрнине курчӗ…

Дарья видела, как старик, зайдя под навесом сарая за косилку и припав головой к прикладу прошлогодних кизяков, плакал навзрыд.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич аслӑк айӗнче лобогрейка майласа аппаланатчӗ.

Пантелей Прокофьевич ладил под сараем лобогрейку.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл аслӑк айӗнче ашӑк сарчӗ те, аттипе шинельне хывмасӑрах, ҫывӑрма выртрӗ.

Он лег под навесом сарая, подстелив попонку, не разуваясь и не снимая шинели.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй аслӑк айне кайрӗ.

Ушел под навес сарая.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл йӗнер ҫинченех кил хушши калинккине уҫса картишне кӗнӗ вӑхӑтра Ильинична аслӑк айӗнче саппун чӗрҫине турпас тултарса аппаланатчӗ.

Ильинична под сараем насыпала в завеску поджожки, когда Мишка, не слезая с седла, открыл калитку, въехал на баз.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич, Григорие ӑсатмалла пирки иртен варах сӳрене кайманскер, аслӑк айӗнчен лӑкӑштатса тухрӗ.

Пантелей Прокофьевич, по случаю проводов Григория с утра не поехавший боронить, вышел из-под навеса сарая:

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор витерен хӗл каҫнӑ ула путеке сӗтӗрсе тухрӗ, Харлампий Ермаков — касас-турас енчен йывӑр алӑллӑскер — хӗҫӗпе путек пуҫне кач! кӑна касса татрӗ те ҫавӑнтах, аслӑк айӗнче, тирне сӳсе ӑшчиккине кӑларчӗ.

Прохор ощупью поймал в катухе ярку-перетоку, а Харлампий Ермаков — тоже рубака не из последних — шашкой отсек ей голову и тут же под сараем освежевал.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑк айӗнче чӗлӗм туртрӗҫ; анкартинче, капанри утта ҫӑлнӑ май, вут чӗртрӗҫ, анчах кил хуҫисем нихӑшӗ те тухмарӗҫ.

Под навесом сарая курили, на гумне, дергая сено, зажигали огонь, но никто из хозяев не вышел.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗне шӑварма каякан Аникушка тӑкӑрлӑкра курӑннӑ чух вӑл аслӑк айӗнче ҫуна кӑшкарне улӑштарса аппаланатчӗ-ха.

Он еще возился под навесом сарая, меняя на санях кошелку, когда на проулке показался Аникушка, гнавший на водопой корову.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кил хуҫи харлаттарма пуҫланине илтсенех, аттине кӑна хывса, ун хӗрӗ патне аслӑк айне кайрӗ.

Григорий, скинув одни сапоги, пошел к ней под сарай, как только услышал храп хозяина.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Эпӗ хам аслӑк айне кайса выртатӑп…

— Я под сараем ляжу…

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чи лайӑх сурӑхсене вунӑ-вуниккӗшне хӗрхенсе тӑмапах саншӑн! — ӳкӗтле-ӳкӗтле шантарчӗ Мирон Григорьевич, урапине аслӑк айнелле туртса кӗртсе.

Десятка первеющих овец не пожалею! — упрашивал и сулил Мирон Григорьевич, закатывая бричку под навес сарая.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑк ҫинчен пӗр флакон одеколон, тулли мар пӗчӗк кӗленче денатурат илчӗ, вӗсене иккӗшне пӗр ҫӗре ячӗ, унтан пӑлхатса хутӑштарчӗ те, пӑтранчӑк тӗс ҫине кӑмӑллӑн пӑхса, ҫапла каларӗ:

С сеновала достал флакон одеколона, неполный пузырек денатурированного спирта, смешал в бутылке и, болтая, любуясь на цвет, сказал:

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Заготзерно» пунктӗнчи пекех тырӑ куписем аслӑк айӗнче те, килкартинче те купаланса выртаҫҫӗ.

Вороха зерна, точно на ссыпном пункте «Заготзерно», лежали и под навесом и по всему просторному двору.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун умӗнче яланхи пек ҫурт-йӗрсемех лараҫҫӗ: ҫине тимӗр витнӗ амбар евӗрлӗ тӑваткал пӳрт, черепица витнӗ икӗ аслӑк.

Перед ним стояли обычные строения — квадратный, похожий на амбар, дом под жестью, два навеса, покрытые черепицей.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ваҫҫа пусма тӑрӑх аслӑк ҫине хӑпарнӑ.

Вася влез по лестнице под крышу амбара.

Кушак ҫури // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 10–12 стр.

Пӗрре вӗсем, аслӑк ҫывӑхӗнче вылянӑ чух, пуҫ тӑрринче темӗскер ҫинҫе сасӑпа йынӑшнине илтнӗ.

Один раз они играли подле амбара и услыхали — над головой кто-то мяучит тонкими голосами.

Кушак ҫури // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 10–12 стр.

Аслӑк айӗнчи тӗттӗмелле пӑхса, Татьяна вырӑнтан тапранаймасӑр тӑчӗ.

Татьяна смотрела на темную пасть навеса и не могла сойти с места.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аслӑк айӗнчен йытӑ мӗкӗлтетсе тухрӗ, Татьяна патне пычӗ, унӑн урисем ҫумӗнче сӗртӗнкелерӗ, анасласа илчӗ те килкарти варринелле кайрӗ.

Из-под навеса вышла собака, подошла к Татьяне, потерлась у ног, зевнула и ушла в глубь двора.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех