Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чей сăмах пирĕн базăра пур.
чей (тĕпĕ: чей) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каҫхи апат вӑхӑтӗнче икӗ курка чей ӗҫрӗн, эпӗ ак…

Две кружки чаю за ужином выпила, а я…

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Хуҫи ыйхӑран тахҫантан тин вӑраннӑ та, чей ӗҫсе тӑраннӑ хыҫҫӑн, тӳрех хӑйӗн фокусӗсемпе аппаланма тытӑннӑ.

Хозяин просыпался поздно и, напившись чаю, тотчас же принимался за свои фокусы.

V. Талант! Талант! // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Аксинья ним шарламасӑр чей чашӑк ванчӑкӗсене пуҫтарчӗ.

Аксинья молча собирала осколки.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӳлӗк ҫинчен чей чашӑкӗ ӳксе чӑнкӑр-чанкӑр ванчӗ.

С полки упало блюдечко, со звоном разбилось.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуҫи ирхине нумайччен ҫывӑрнӑ, тӑрсанах чей ӗҫнӗ, унтан тӳрех хӑй мыскарисене тума пуҫланӑ.

Хозяин просыпался поздно и, напившись чаю, тотчас же принимался за свои фокусы.

V. Талант! Талант! // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Вӗсем халӗ ӗнтӗ чей ӗҫнӗ май урӑххи ҫинчен калаҫрӗҫ, анчах Константин нумайччен пуҫне ҫӗклесе пӑхаймарӗ: хӑйне яланхи пек ирӗккӗн тытма ӑна темскер чӑрмантарчӗ.

Они пили чай и говорили уже о другом, но Константин долго не мог поднять голову: что-то мешало ему это сделать с тем чувством свободы, которое он испытывал обычно.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей ӗҫме хирӗҫ мар, — терӗ Пробатов, Мажаров ҫине ҫаврӑнса пӑхса.

— Не откажусь, — сказал Пробатов и оглянулся на Мажарова.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ларӑр-ха, чей ӗҫтерсе ӑшӑтам сире.

Садитесь, чайком вас согрею.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗр пилӗк ҫул пулать ӗнтӗ унтанпа — пирӗн пата хаҫатран килнӗ пӗр ҫын кӗнӗччӗ, — терӗ хӗрарӑм, сӗтел ҫине чей куркисем лартса.

— Годов пять тому будет, объявился у нас один гражданин, из газеты приезжал, — сказала женщина, расставляя на скатерти чашки.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ялт сиксе тӑрса, чей тултарнӑ стакана кӑшт ҫеҫ йӑвантарса ямарӗ.

Рывком поднялся, чуть не опрокинув стакан с чаем.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Корней никама та ятламан, арӑмӗн аллинчен пӗр стакан чей илнӗ те кӗҫӗн ывӑлӗ ӑҫти ҫинчен ыйтнӑ.

Но Корней не стал никого распекать, принял из рук жены стакан чая, поинтересовался, гдо младший сын.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кашни килте пӗр сехет, икӗ сехет ларать, чей ӗҫет, тем ҫинчен те калаҫать…

Сидит в каждой избе по часу, по два, пьет чай и рассуждает на самые различные темы…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

 — Эпӗ сана чӑнах та выҫӑхнӑ тесе, сан вара чей ҫеҫ ӗҫес килет иккен!

 — Я думала, что ты на самом деле изголодался, а тебя, оказывается, только на чай потянуло!

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, мӗншӗн, эпир чей вӗретӗпӗр, ӑшӑнӑпӑр…

— Ну зачем же, мы вскипятим чайку, обогреемся…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вырӑн ҫинчен сиксе тӑрсан вӑл, чӳрече каррисене сирет те, пӳлӗме хӗвел кӗрет, савӑнӑҫлӑскер, йӑмӑкне ирхи апат хӑвӑртрах хатӗрлеме васкатать, тутисене пӗҫерте-пӗҫерте чей ӗҫет те урама тухса чупать.

Вскакивая с постели, он раздвигал шторки на окнах, впуская в комнату солнце, в радостном нетерпении поторапливал сестру с завтраком, пил, обжигаясь, крепкий чай и выбегал на улицу.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем чей ӗҫсе, мӗн-мӗн тумаллине шутласа пӗтерсе хуратчӗҫ ӗнтӗ — кухньӑра темскер кӑштӑртатни илтӗнчӗ те, малти пӳлӗм алӑкӗ патӗнче Никитӑ Ворожнев курӑнса кайрӗ.

Они уже допивали чай и заканчивали все расчеты, когда на кухне послышалась какая-то возня и на пороге горенки вырос Никита Ворожиев.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей пар пире часрах!

Живо чаю нам давай!

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин проводникрен тӑватӑ стакан сап-сарӑ ҫӑра чей, пӗр ывӑҫ кӑвак пакетлӑ тӑваткал сахӑр катӑкӗсем илсе пычӗ.

Константин принес от проводника четыре стакана горячего янтарно-густого чая в металлических подстаканниках, горсть квадратных пакетиков с кусочками сахара.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑх, намӑса пӗлместӗн пулсан, — тенӗ Игнат Савельевич, чей чашкине сӗтел ҫине лартса.

— Погляди, коли не совестно, — сказал Игнат Савельевич и поставил блюдечко на стол.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чармакланӑ пӳрнисемпе тытнӑ чей чашки ҫеҫ чӗтренӗ.

Только блюдечко с чаем мелко дрожало на растопыренных пальцах.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех