Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кив тӗнче тытӑмне тӗп тӑватпӑр, Аркататпӑр чура сӑнчӑрне.

Отречемся от старого мира, Отряхнем его прах с наших ног.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шӳрпе ҫинӗ хыҫҫӑн Лукьяныч Паша инкене: — Пар ҫав вӑрра манӑн кив кӑҫатта, — терӗ.

После щей Лукьяныч сказал тете Паше: — Отдай этому ворюге мои старые валенки.

Ӑнланма май ҫук япала // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

9 ҫула ҫитсен вӑл кив тимӗр татӑкӗсем пуҫтарса, пӗчӗк урапапа тимӗр-тӑмӑр лавкине кайса сутнӑ.

В девять лет он собирал старое железо и возил его на тележке в скобяную лавку.

2. Райт килйышӗ // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Уксах-чӑлахсемсӗр, ыйткалакансӑр пуласлӑх ҫине ҫак хӗвелӗмӗр самӑр сысна аҫи пек йӑраланса тухиччен, пӗр вунӑ юлташӑмпа вилеп те сарӑмсӑр, ҫӗрсех пӗтӗп эп кив хӳме ҫумӗнче.

И когда это солнце разжиревшим боровом взойдет над грядущим без нищих и калек, — я уже сгнию, умерший под забором, рядом с десятком моих коллег.

Поэзи ҫинчен фининспекторпа калаҫни // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 78–87 с.

Кӗнӗ ҫын ҫар ҫыннисем тӑхӑнакан кив плаща хыврӗ, сӑмса тутрипе питне шӑлкаласа илчӗ, тӑнлавӗ ҫинчи самай кӑвакарнӑ ҫӳҫне якатрӗ, кресло ҫине ларса туртса ячӗ те каллех тӑрса шкапсем лартса тултарнӑ пӳлӗмре уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ.

Вошедший снял старый военный плащ, вытер платком лицо, пригладил свои легкие светлые волосы, сильно поредевшие на темени, сел в кресло, закурил, опять встал и начал ходить по комнате, загроможденной шкафами и столами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Ман сӑввӑм вӑл амурлӑ-лирӑллӑ сунар уххи пек мар вӗҫсе ярӑнса иртӗ, нумизмат патне якалнӑ кив укҫа ҫитнӗ пек мар, сӳнсе хупланнӑ ҫӑлтӑрсен ҫути пек мар вӑл ҫитӗ.

Мой стих дойдёт, но он дойдёт не так, — не как стрела в амурно-лировой охоте, не как доходит к нумизмату стёршийся пятак и не как свет умерших звёзд доходит.

Пӗтӗм сасӑпа // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 3–11 с.

Унӑн Гундуровкӑри именийӗнчен инҫе мар Этелек, Кив Якаль, Ҫӗнӗ Якаль, Сухари-Матак, Уштел, Микушкел, Шӗнтӗ, Сепперел, Йӗкӗр Ҫӑл ятлӑ чӑваш ялӗсем пулнӑ (ҫав ялсем халӗ Куйбышев облаҫӗнчи Сергиевск тата Исаклӑ районӗсене кӗреҫҫӗ).

Недалеко от его имения в Гундуровке были чувашские деревни Аделяково, Старое Якушкино, Новое Якушкино, Сухарь Матак, Уштель, Микушкино, Шенте, Сепперел, Високосный год (эти деревни ныне входят в Сергиевский и Исаклинский районы Куйбышевской области).

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Делегатсем пӗрин хыҫҫӑн тепри тухса калаҫаҫҫӗ, кив пурнӑҫа хурласа, ҫӗнни ҫитнишӗн савӑннине палӑртаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Элексей ашшӗн кив вити пур, туй хыҫҫӑн ӑна юсаса станоксене ҫавӑнта куҫаратпӑр.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кив витесем ӗҫе юрӑхлине Хусантан килсе тӗрӗслемен.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Вӗсем элле кив пӳрте шывпа ҫуса тасатасшӑн-и?

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Калаҫу хушшинче вӑл амӑшӗ еннелле ҫаврӑнса: — Ҫапах та эсӗ кив сало панӑ. Эмелшӗн пӗр вунӑ ҫӑмарта та пулин хушса памалла, — терӗ.

Между разговорами он вставил, обращаясь к матери: — А сало все-таки старое. Так ты бы с десяточек яиц за лекарство дополнительно…

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ҫавӑнпа та ун пултарулӑхӗ те иккӗлле пулса пырать — кив тӗнчене критикленӗ ҫӗрте, ун ҫӑпан-юханӗсене кӑтартнӑ ҫӗрте вӑл калама ҫук вӑйлӑ, ҫав вӑхӑтрах лайӑххине ҫирӗплетнӗ ҫӗрте, усала хирӗҫ лайӑххине кӑларса тӑратнӑ ҫӗрте те самаях вӑйсӑр.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Пӑшалӗ те унӑн тахҫанхи кив берданкӑ анчах, ҫирӗм утӑма ҫывхарсан та чупса ҫитсе перет.

И ружьё-то у него — бердана какая-то допотопная, вся в дырьях, на двадцать шагов с подбегом бьёт.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Ҫӗнӗ пурнӑҫшӑн ҫӗре кар тӑрса сухалӑпӑр, пӗтӗм кив ҫумкурӑка — хамӑр тӑшмансене — суха пуссинчен тасатас тесе, ӑна, ҫӗре, пӗрле сӳрелесе кӑпкалатӑпӑр!

Дружно будем пахать землю для новой жизни и боронить ее, землю, будем, чтобы весь старый сорняк, врагов наших, выкинуть с пахоты!

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кив арӑм ватӑлмасть, тесе шутлатӑн-им?

Старой жене, думаешь, износу не будет?

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сергей Ставрополе кайса ҫӳренӗ вӑхӑтра Ҫемен ватӑ Семененковсене ҫӗнӗ нӳхреп алтса пачӗ (кив нӳхрепӗ вӑйлӑ ҫумӑрта ишӗлсе аннӑ), ӑна тӑпрапа витрӗ, ҫиелтен кӗл сапрӗ, пусӑ тасатрӗ, ҫӗнӗ ҫатан карта тытрӗ, кукуруза пухма сапетка ҫыхрӗ.

Пока Сергей ездил в Ставрополь, Семен выкопал у стариков Семененковых новый погреб (старый завалился после ливня), покрыл его землей и посыпал сверху золой, почистил колодец, поставил новый плетень, заплел сапетку для кукурузы.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Парӑр мана пӗр-пӗр кив утиял е кӗрӗк пекки.

— Дайте мне какое-нибудь рядно или бурку.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Каллех пур ӑпӑр-тапӑра кив кӗнекесем тӑрӑх вӗрентеҫҫӗ пулмалла.

сидит, наверное, как и раньше, на мертвых книгах.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Пит вӑраха кайрӗ-ҫке ҫав кив ӗҫ…

— И опять все тем же старым делом…

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.