Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулӗ сăмах пирĕн базăра пур.
пулӗ (тĕпĕ: пулӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта тен хӑшӗ ӑҫта ӗҫленине те пӗлме пулать пулӗ, хӑш вырӑнта пӗр-пӗрне кансӗрленине те тавҫӑрса илме май пур пулмалла.

Пожалуй, можно было угадать, где работает один и где другой и где проходила зона, в которой они мешали друг другу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑнарӗ питӗ салху унӑн, ӑшӗ вӑрканӑ пек, эпӗ ӑна пурте лайӑх пулӗ тесен те шӑлне ҫеҫ йывӑррӑн хӗссе ҫыртрӗ.

У него был очень унылый, расстроенный вид, и он болезненно сжал зубы, когда я сказала, что всё будет прекрасно.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Стрела» ун чухне Ленинграда 10 сехет те 20 минутра ҫитетчӗ, кӳршӗсем паҫӑрах коридора тухса пирус туртатчӗҫ, ахӑрнех вӗсем эпӗ тӑрса тумланасса кӗтнӗ пулӗ, эпӗ ҫаплах выртаттӑм-ха.

Тогда «стрела» приходила в Ленинград в 10.20, и соседи давно уже курили в коридоре — должно быть, ждали, когда я оденусь и выйду, а я всё лежала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсир, чӑнах та, ухмаха тухнӑ пулӗ, анчах ку маншӑн инкек мар-ха.

Вы, вероятно, совсем сошли с ума, но это меня мало интересует.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кирек хӑҫан та вӑл хисеплӗн те лӑпкӑн килет, капӑр тумланать, вӗҫкӗнтерех те тумланать пулас-ха, манпа калаҫнӑ чух пӗр тикӗсӗн, институтра хӑй лекцийӗсене вуланӑ чухнехи сассипе пулӗ, калаҫать вара…

Он приезжал вежливый, спокойный, всегда прекрасно, даже франтовато одетый и говорил со мной ровным голосом — вероятно, тем самым голосом, которым он читал лекции у себя в институте…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак самантра эпӗ паҫӑрхи пекех савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпаччӗ пулӗ, мӗншӗн тесен кукамай ман ҫине сехӗрленсе пӑхрӗ, — сарӑмсӑр кӑна сӑхсӑхса та илчӗ пулас вӑл.

Очевидно, в эту минуту мне было уже не так весело, как прежде, потому что бабушка испуганно смотрела на меня и, кажется, потихоньку крестилась.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир упӑшкапа Инҫетри Ҫурҫӗрте пурӑнмалла таватпӑр пулӗ, унӑн кунта пурӑнмашкӑн ӗҫӗ те ҫук, мӗншӗн тесен вӑл Поляр летчикӗ.

Вероятнее всего, я буду жить на Крайнем Севере с моим мужем, которому здесь делать нечего, потому что он — полярный лётчик.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Юлташсем, пӗлетӗр-и мӗнне, — терӗм эпе кӑралӑхӑм ҫӗкленнипе хам хаваслана пуҫланӑ май, — тинех эпӗ пӗчӗк хӗрача мар ӗнтӗ — эпӗ ҫирӗм тӑватӑ ҫулта, хама мӗн килӗшнине пурне те тума пултаратӑп пулӗ.

— Товарищи, знаете что, — сказала я, чувствуя, что мне становится даже как-то весело от злости, — в конца концов, я уже не маленькая — мне двадцать четыре года, и я могу, кажется, делать всё, что мне нравится.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакна вӑл кулкаламасӑр каларӗ те вара эп ӑна ҫинчех ӗнентӗм, ӗҫӗ, чӑн васкавлӑ пулӗ те хама тивет пулмалла терӗм.

Он сказал это очень серьёзно, и я сразу поверила, что дело срочное и что оно касается меня.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та эпӗ питӗ пӗтсе, шурса кайрӑм, халиччен нихҫан та хальхи пек пӑшӑрханман та шухӑшламан та пулӗ.

И действительно, я очень похудела и побледнела, потому что никогда ещё, кажется, столько не думала и не волновалась.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй пултарулӑхне кура Вӑл ҫӗмӗрсе тухать пӑра, Ун ячӗ ӗмӗр чыслӑ пулӗ

Его энергия и риск Полярный разомкнули диск, И отступает спаянная льдина…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен эпир те, аннепе иксӗмӗр, ыйткалакансем пек ҫав «ирӗккӗн ыйткаласа» пуҫтарнӑ укҫапа пурӑннӑ пулӗ?

Может быть, и мы с мамой жили, как нищие, на эту милостыню, собираемую путём «доброхотных даяний»?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Апла калани те тӗрӗс марччӗ пулӗ, мӗншӗн тесен алла илнӗ тетрачӗсенчен пӗрне уҫса пӑхрӑм та темӗн пичетленине асӑрхарӑм — кӗнекерен ҫурса илнӗ страница пек, — анчах халь унпа калаҫма юрамастчӗ-ха, вара эпӗ хисеплӗн пуҫӑма тайса: — Тавтапуҫ, Миша, — терӗм.

Возможно, что это снова была неправда, потому что я наудачу открыла одну тетрадь, и там оказалось что-то печатное — точно вырванная из книги страница, — но теперь с ним больше нельзя было говорить, и я только поблагодарила очень вежливо: — Спасибо, Миша.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ вара экспедици пулать пулӗ тесеттӗм.

— А я думала, что экспедиция решена.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл шӳтлесе калаҫать пулӗ тесе.

Я решила, что он шутит.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ эпӗ кайӑп та ун патне, вара пӗтӗмпех лайӑх пулӗ.

Я поеду к нему, и всё будет прекрасно.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нумайлӑхах уйрӑлмастӑмӑр-ха эпир: августра вӑл ман пата Заполярьене пымаллаччӗ, эпӗ хама тата маларах чӗнтерессе те шанса тӑна — тен июльте те пулӗ.

Мы расставались ненадолго: в августе она должна была приехать ко мне в Заполярье, а я ждал, что меня вызовут еще раньше – быть может, в июле.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Анчах эсир ӑс ҫитерсех шухӑшланӑ-ха ҫак ҫын Катя упӑшки пулӗ тесе.

– Но вы сознательно шли на то, что этот человек может стать Катиным мужем.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫав ӗҫре эпӗ сана пысӑк усӑ кӑтартма пултаратӑп пулӗ тетӗп.

– Думаю, что могу оказать тебе в этом деле серьезную услугу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла та пулӗ.

– Пожалуй.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех