Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑн (тĕпĕ: ҫав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Симакова итлесе — ҫавӑн пек хушаматлӑччӗ ман кӳршӗм — эпӗ чӳрече витӗр курӑнакан кӗрхи ҫеҫенхире, унти шурӑ тӑмпа сӗрнӗ ҫуртсене пӑхса пыраттӑм, чугун ҫул будкисем патӗнчи пахчасенче хӗвалҫаврӑнӑш пуҫӗсем йывӑр турилкке пек курӑнаҫҫӗ.
когда, слушая Симакова — так звали моего соседа, — я смотрел на медленно проходящую за окнами осеннюю степь, на белые мазанки, на тяжёлые тарелки подсолнухов в огородах у железнодорожных будок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлӗтсен аялти сийӗсенче ҫеҫ пирӗн мӗлке палӑрса тӑчӗ, ҫӳлти сийӗнче те ҫавӑн пекехчӗ.
На нижнем слое облаков была видна наша тень и на верхнем — тоже.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫавӑн пекех.
— То самое.

Мӗншӗн тесен хамӑн иртен кун-ҫулӑм та манан ҫавӑн пекех иртсе кайрӗ, ун вырӑнне халь урӑх пурнӑҫ тухса тӑчӗ, вӑл мана та, Катьӑна та хӑйне май ертсе кайрӗ, пирӗн шухӑшсене те, сисӗм-туйӑмсене те хӑйне май ҫавӑрчӗ…
Потому что такою ушла от меня прежняя жизнь, а на смену ей мгновенно возникла и по-своему распорядилась и мною, и Катей, и всеми нашими мыслями, чувствами и впечатлениями совсем другая…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иртнӗ вырсарникун эпир Петькӑпа Ӗне ҫырминче кӗпер хывнӑччӗ, ҫавӑнта халь пӗртен-пӗр ӑвӑс пӗрени кӑна тӑрса юлнӑ; эпӗ ҫавӑн урлӑ каҫрӑм, Катя ҫаплипех шыв урлӑ утса каҫрӗ.
Только одна осина осталась от мостков через Коровий ручей, которые мы с Петей смастерили в прошлое воскресенье; я перемахнул по этой осине, а Катя пошла вброд,

Эпӗ Ладога кӳлли ҫийӗн вӗҫетӗп, тата темиҫе кунтан ҫавӑн тӑрӑх Ленинград ҫыннисене лартнӑ машинӑсем «Пысӑк ҫӗр ҫине» куҫса кайӗҫ, Ленинградалла ҫӑкӑр та ҫӑнӑх турттарӗҫ.
Я лечу над Ладожским озером, по которому через несколько дней пройдут первые машины с ленинградцами на Большую землю, с хлебом и мукой — в Ленинград.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн ҫинчен аса илтӗм те ҫавна та ҫинчех манса кайрӑм.
Я вспомнила об этом и сразу забыла.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Ромашова хуса кӑлартӑм, Розалия Наумовна хӑй мӗнле тӑвас тет ҫавӑн пек пулать, терӗм.
Я прогнала его и сказала Розалии Наумовне, что всё будет так, как она хочет.

Вӑл сывах иккен, тутӑ, хӑрушлӑхра та мар, кукамай та ҫавӑн пекех.
Он был здоров, сыт и в безопасности, бабушка тоже.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, акӑ, ҫинчех туйса илетӗп вӑл мӗнле ҫырнине, пуҫне пӗшкӗртсе куҫхаршине ҫӗклетрӗ пуль — ҫавӑн пек тунине эпӗ питӗ саваттӑм, амӑшӗ пекех пулса тӑратчӗ вара.
и я так живо представила, как он пишет, наклоняя голову и поднимая брови, — с той милой манерой, которую я любила и которая делала его похожим на мать.

Ҫавӑн евӗрлӗ енсем фронтра кирлех те мар.
черты, которые меньше всего могли пригодиться ему на фронте.

Анчах епле тавҫӑраймастӑр-ха эсир, айван ҫын, енчен Саня вилнӗ пулсан, турӑ ан кӑтарттӑр-ха ҫавӑн пек пулма, эпӗ сире кураймасӑр тӑнӑ пулӑттӑм.
Но как же вы не понимаете, тупой человек, что, если бы, не дай бог, Саня погиб, я стала бы вас ненавидеть?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑлӗсене ҫыртса сывлатчӗ вӑл, куҫхупаххисем хушшипе куҫ шӑрҫи кӑштах курӑнатчӗ — ҫавӑн пекех ҫав Ромашов, ӑна пӗтӗм тӗнчипе те урӑх Ромашовпа арпаштарас ҫук!
Он дышал сквозь сжатые зубы, между веками была видна полоска глазного яблока — уж такой Ромашов, что его нельзя было спутать ни с одним Ромашовым на свете!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пекрех инкек темиҫе ҫул каялла Сербинче пулса иртнӗ.
Куҫарса пулӑш

Пилотпа студент вилнӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/23092.html

Анчах хам палланӑ ҫынсенчен ҫавӑн лек сухаллӑ та ҫӳлӗ ҫын халиччен нихҫан та пулман.
Но никогда у меня не было такого почтенного знакомого, длинного, бородатого,

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн майлӑ темӗн те каларӗ вӑл.
и так далее, и так далее.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫавӑн ҫинчен ӑна тепӗр хут та пӗтӗм сӑмахсемпе каласа памаллаччӗ пулӗ ҫав.
Но, наверно, нужно было ещё раз сказать ему об этом всеми словами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Кӑна халь ҫеҫ тӑватпӑр-ҫке, — терӗ Петя васкавлӑн, — вӗлересрен мар, юри ҫавӑн пек тӑватпӑр.
— Да нет, это просто так, — поспешно сказал Петя, — не потому, что могут убить, а вообще.

Тахҫан эпир Варяпа Саратова упӑшкамӑрсем патне кайнӑччӗ те, ҫавӑн чухнех-ха эпӗ вӑл шӑл тухтӑрӗ иккенне пӗлсен, хам тӗлӗннине астӑватӑп.
Когда-то мы с этой Варей ездили к мужьям в Саратов, и ещё тогда я, помнится, удивилась, узнав, что она зубной врач.

«Ҫавӑн пек уйрӑлни лайӑх та, — лайӑх пуласса вӑл: эппин часах таврӑнӗ», терӗ вӑл.
«Хорошо, что не простились, — примета хорошая: значит, скоро вернётся», — говорила она,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика