Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

урисене (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кайран вара пӳлӗм варрине выртрӗ те урисене тӑсса ячӗ, ҫан-ҫурӑмӗ лӑштах кайнине туйса, хӳрине выляткаласа илчӗ.

После обеда она разлеглась среди комнаты, протянула ноги и, чувствуя во всем теле приятную истому, завиляла хвостом.

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Вӑл хутран-ситрен чарӑнкаласа тӑнӑ та шӑнса кӳтнӗ урисене тек ҫӗклекелесе, йынӑшса, епле майпа аташса кайрӑм-ха, тесе тӗшмӗртме тӑрӑшнӑ пек пӑхкаланӑ.

Изредка она останавливалась и, плача, приподнимая то одну озябшую лапу, то другую, старалась дать себе отчет: как это могло случиться, что она заблудилась?

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Ватӑлтӑмӑр ҫавӑ, — терӗ старик, хура ҫӑм чӑлха пуҫӗ тӑхӑннӑ урисене кӑмака ҫинчен усса.

— А старые мы, из лет, выходит, своих давно вышли, — сказал старик и свесил ноги с печки в вязаных черных шерстяных носках.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор патне вӑрӑм урисене кӑҫатӑ тӑхӑннӑ, чӗркуҫҫийӗсем ҫара пӗр вунӑ ҫулхи ырхан хӗрача чупса пычӗ те ӑна кӗпҫе пек чӗркенӗ шурӑ хут тӑсса пачӗ.

К Егору подбежала худенькая голенастая девочка лет десяти, в валенках, с голыми коленками, и протянула отцу белый, свернутый в трубку лист бумаги.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Малтан улӑм урисене Никитӑ вут тӗртсе тухрӗ…

— Спервоначалу Никита под все копны петуха пустил…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халлӗхе эсӗ Аникей хушнипе Молодцовпа пӗрле улӑм урисене мӗнле ҫунтарса янине каласа пар-ха.

А пока расскажи, лучше народу, как ты с Молодцовым по приказу Аникея копны жег.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров, килӗшмесӗр хирӗҫ калама тата тавлашма хатӗрскер, ура ҫине ялт сиксе тӑчӗ, анчах ҫавӑнтах пуканӗ ҫине каялла ларчӗ, ерипен урисене хуҫлатрӗ, пысӑк та шурӑ аллисене шӗвӗр чӗркуҫҫи ҫине хурса хире-хирӗҫ тытрӗ.

Мажаров рывком встал, готовый возражать и спорить, но тотчас опустился на стул, медленно положил ногу на ногу, и пальцы его больших рук сомкнулись плотным замком на остром колене.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хытса кайнӑ урисене пускаласа, Костя амӑшӗ патне пынӑ, амӑшӗ ун ҫине тархасласа ыйтакан айӑплӑ куҫӗсене ҫӗкленӗ.

Ступая деревянными ногами, Костя подошел к ней, и она подняла на него молящие, виноватые глаза.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вӑл тӑнӑ та, урисене аран-аран шутаркаласа, каялла кайнӑ.

Тогда она поднялась и, едва передвигая ноги, пошла назад.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Акӑ кӳлӗ ҫинчен шурӑ чарлан ярӑнса хӑпарнӑ, кӗтӳ пуҫлӑхӗ ӑна пуҫне ерипен, мӑнаҫлӑн пӑрса пӑхса ӑсатнӑ, урисене ылмаштарса пуснӑ та каллех курӑкпа витӗннӗ тӗмеске ҫинче хытса тӑнӑ.

Вот над озерной рябью взмыла белая чайка, и вожак проводил ее медленным поворотом головы, переступил ногами и снова окаменело врос в травянистый бугор.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин ответлемерӗ, урисене палас ҫумне сӑтӑркаларӗ те кухньӑна тухрӗ.

Не отвечая, он шаркнул ногами по половичку и вышел из кухни.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Акӑ халӗ те Нюшкӑ чӳречесем ҫинчи ҫитсӑ каррисене сирнипе пӳлӗмре ҫуталса кайсан, вӑл тӳсеймерӗ — ӑна урисене тӑсса ҫаклатрӗ те, хӑй патнелле туртса илсе, аллисене унӑн тӗреклӗ хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.

Вот и сейчас, когда после того, как Нюшка раздвинула ситцевые занавески на окне и в комнате посветлело, он не удержался — протянув ноги захватил ее, после чего притянул к себе, опустил руку на ее тугое плечо.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗм кӗтесри кровать ҫинче тӑлӑп хускалса илчӗ, хуралҫӑ шурӑ ҫара урисене усрӗ, шӑм-шакне шатӑртаттарса анасласа илчӗ.

В сумеречном углу на кровати зашевелился шубняк, сторожиха свесила босые белые ноги, с хрустом потянулась.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов киленсе урисене тӑсса хучӗ, типекен тыррӑн мӗн ачаран пӗлекен пылак шӑршине темиҫе минут хушши сывласа выртрӗ.

С наслаждением вытянув ноги, Пробатов несколько минут лежал, вдыхая знакомый с детства бражный запах сохнущего зерна.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ну вӑт халӗ Черемшанкӑпа район хушшинчи ҫула кун каҫиччен виҫӗ хут бульдозерпа хыраҫҫӗ, кӗперне юсарӗҫ-ха, унта лашасем урисене мӑкӑлтатчӗҫ.

Ну так сейчас от Черемшанки до района по три раза в день дорогу бульдозером скребут, мостик починили, — там лошади ноги калечили!

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Арина вӑл сарлака ҫурӑмлӑ, пӗчӗк кӑкӑрлӑ арӑм пулнӑ; вӑл ӳпӗнсе, урисене малалла тӑсса ларнӑ; вӑл, куҫӗсене пӑртак хӗссе, пӗрехмай пӗр енне, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешекен ҫӗре пӑхса ларнӑ; унӑн ҫӑварӗ пӑртак уҫӑлса тӑнӑ, питҫӑмартисем ҫинчен куҫҫуль юхса тӑнӑ.

Это была простая деревенская баба, с широкой спиной и впалою грудью, сидевшая попросту на земле, сгорбившись и вытянув вперед ноги; сощуренные глаза ее были обращены к горизонту, бледному и ясному, рот опустился углами вниз, а по широкому, плоскому лицу расплылись слезы.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Мишка урисене ирӗклӗн чармакласа тӑчӗ; чӑпӑрккине вылятрӗ, питне-куҫне шӑмарса, хӗрӗнни пек кӳпшек тутине чӑмӑртарӗ.

А Мишка стоял, непринужденно отставив ногу; играл плетью, хмурился, поджимал девически пухлые губы.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн пиркиех лаша хӗвеле хирӗҫ куҫне хӗссе, час-час такӑнса, урисене анкӑ-минкӗллӗн иле-иле пусса утакан пулчӗ.

Сияли так, что конь ходил против солнца зажмуркой, часто спотыкаясь и неуверенно ставя ноги.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лаши ун, пӗҫ хушшинчи шурӑ кӑпӑка ҫутӑлтарса, кайри урисемпе кӑна ҫаврӑнчӗ те, такӑнса илсе, урисене улӑштаркаласа, хӑвӑрт юрттарса кайрӗ.

Конь ее круто повернулся на одних задних ногах, бело сверкнул набитой в промежножье пеной, пошел рысью, сбиваясь с ноги, переходя на намет.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Офицер кӑвакарса-шурса кайрӗ, кӗлеткипе аран кӑшт ҫӗкленсе, урисене аялалла усса, тӑрантас ҫине тӑрса ларчӗ.

Офицерик побледнел, с усилием приподнялся и сел на дрогах, свесив ноги.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех