Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ассӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ассӑн (тĕпĕ: ассӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тепӗр хут ревкомӑн ним нӗрӗ те ҫуккипе мӗскӗннӗн курӑнакан пӳлӗмне пӑхса ҫаврӑнчӗ, питне-куҫне шӑмарчӗ те ассӑн хаш! сывласа каларӗ:

Еще раз оглядел жалкую в своей неприглядности комнату ревкома, нахмурился и со вздохом сказал:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична ун патне каҫсерен пыра-пыра ларчӗ, тутӑрпа типтерлӗн чӗркесе ҫыхнӑ сарӑ конверт кӑларса, ассӑн сывласа сӗнчӗ:

Ильинична приходила к ней по вечерам, доставала тщательно завернутый в платочек желтый конверт, вздыхая, просила:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ассӑн сывласа илчӗ.

Дуняшка вздохнула.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл каллех ассӑн сывлама тытӑнчӗ, анчах ӑна Оська хыҫалтан пыра-пыра тӗкрӗ.

Он опять принялся глубоко вздыхать, но тут Оська стал ползать за спинами у ребят и толкать их в бока.

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Андрей ҫӳлелле пӑхса ассӑн сывларӗ.

Андрюшка поднял глаза к деревьям, вздохнул и сказал:

XI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ҫаклантӑмӑр! — ассӑн сывларӗ Яшка.

— Влипли! — вздохнул Яшка.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Боря ассӑн сывласа илчӗ, сӑмах май трусикне ҫӗклерех тытрӗ, унтан вара мӗскӗн пекех сӑмахлама тытӑнчӗ:

Боря вздохнул, подтянул трусы и продолжал уже совсем кротко:

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Артамонов пуҫне чикрӗ, шухӑшласа тӑчӗ те ассӑн сывласа илчӗ:

Артамонов опустил голову, подумал и вздохнул:

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

— Сывах иккен-ха, — ассӑн сывласа ячӗ Галина.

— Жив, значит, — вздохнула Галка.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Маша ун ҫине темӗнччен пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн ассӑн сывласа илчӗ.

Маша долго рассматривала его, потом глубоко вздохнула:

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Вася ассӑн сывласа илчӗ те васкамасӑр ута пуҫларӗ.

Вася вздохнул и замедлил шаги.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Йӑлт каскаласа тураса пӗтерӗҫ те… текех ним касмалли те ҫук, — ассӑн сывларӗ Сергей.

А то отчекрыжили… дальше некуда, — вздохнул Сергей.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Егорыч вӑрах хушӑ маччаналла тӗллесе выртрӗ, унтан ассӑн сывласа ячӗ те хушса хучӗ:

Егорыч долго смотрел отсутствующим взглядом в потолок, потом, вздохнув, добавил:

7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Пурнӑҫ — машина моторӗ мар, ӑна улӑштарса лартаймӑн, — ассӑн сывларӗ Егорыч.

— Жизнь — это не мотор в машине, который можно заменить, — вздохнул Егорыч.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӗрарӑм чарӑнмасӑр ӗҫлет, чарӑнмасӑр салтать, вӑхӑт-вӑхӑт умӗнче выртакан ҫын пичӗ ҫине пӑхса илет те ассӑн сывла-сывла ярать.

А она все мотает и мотает, время от времени смотрит в лицо больному, вздыхает и вновь сматывает бинт.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вара куҫҫуль витӗр ассӑн хашлатрӗ:

И со слезами выдохнула:

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Богатырев ун еннелле хаяррӑн куҫ ывӑтрӗ, ассӑн сывласа каларӗ:

Богатырев метнул в его сторону озлобленный взгляд, со вздохом сказал!

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорирен таҫта аяккалла пӑхса, Топольсков ассӑн сывласа илчӗ:

Глядя куда-то мимо Григория, Топольсков вздохнул:

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ах, йӗкӗт, хам та куратӑп, ӗҫсем кӑйттӑ пирӗн, ҫавах та тем ӗненесех те килмест… — ассӑн сывласа илчӗ Прохор.

— Ох, парень, я сам вижу, что дело наше — табак, а все как-то не верится… — вздохнул Прохор.

XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий аллине Аксинья ҫамки ҫине хучӗ, ассӑн сывласа илчӗ:

Григорий приложил ладонь ко лбу Аксиньи, вздохнул:

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех