Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳле сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӳле (тĕпĕ: ҫӳле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пурин те ҫӳле хӑпармалла!

— Пошел все наверх!

Саккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Капитанӑн пулӑшаканне тав туса Крыловсем ҫӳле хӑпараҫҫӗ.

Поблагодарив помощника капитана, Крыловы поднимаются наверх.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хӑй ытлашши ҫӳле хӑпарнине йӗри — тавра пӑхса илсен тин ӑнланчӗ пулас, хӑраса ӳкрӗ.

огляделась по сторонам и только теперь заметила, что перестаралась.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чуп кунта, ҫӳле!..

Беги сюда наверх!

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йӗри-тавра салтаксем тӑрса ҫаврӑннӑ Пушкин урамӗ варрипе, лафет ҫине ҫӳле пысӑк хура ещӗкри тупӑк аран-аран шуса пырать.

И медленно-медленно двигался к вокзалу посредине оцепленной войсками Пушкинской улицы лафет с высоко поставленным громадным черным ящиком.

XXXI. Лафет ҫинчи ещӗк // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӳле ҫитичченех вӑл пӗр канмасӑр чупса улӑхса кайрӗ.

До самого верха он добежал, ни разу не остановившись передохнуть.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

…Ытла ҫӳлтен вӗҫме питех ӳркентеретчӗ пулин те пилӗк километр ҫурра ҫӳле хӑпартӑмӑр.

…Как ни лень было тянуть, а пришлось добирать до пяти с половиной.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел тинӗсрен ҫӳле хӑпарнӑ пулсан та, ӑна чӑнкӑ ҫыран хупласа тӑнӑ.

Солнце всходило из моря, но высокий обрыв еще заслонял его.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ирпе пилӗк сехетре тӑраттӑм эпӗ, Катя ирхи апат хатӗрлетчӗ те ӗнтӗ — таҫта ҫӳле вӗҫес умӗн вӑл ҫӑмӑл анат ҫеҫ хатӗрлетчӗ.

Я вставал в пять часов, а Катя уже готовила завтрак — лёгкий, когда я шёл на высокий полёт.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катаранах эпӗ картузлӑ пӗр лӳппер ҫынна асӑрхарӑм, тӑваткӑл хулпуҫҫиллӗ пальтопаччӗ вӑл, хӑй улӑхмастчӗ, ҫак шавлӑ машина ӑна хӑҫан-ха ҫӳле ҫӗклетсе ҫитерӗ тесе, кӑмӑлне хывнӑ чухнехи пек кӗтсе, ишсе пыратчӗ.

Издалека приметил я грузного человека в толстой кепке, в пальто с широкими квадратными плечами, который не поднимался, а плыл, вырастал, снисходительно дожидаясь, когда доставит его наверх эта шумная машина.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ уҫланкӑ патне ҫитнӗ ҫӗре хӗвел самай ҫӳле хӑпарнӑччӗ ӗнтӗ, уҫланкӑ леш енче хайхи шурлӑхчӗ, ун тӑрӑх пӗртен-пӗр сукмак пек лапчӑннӑ йӗпе курӑк выртать.

Солнце стояло уже довольно высоко, когда я добрался до опушки, за которой открылось давешнее болото, пересечённое единственной полоской примятой, мокрой травы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах юр ирӗлмест-ха, хӗллехи хӗвел те хӗрхенсе ҫеҫ ӑшӑтать-ха, пушӑ хирсенче вара, пӗр юртӑран тепӗр юртта ҫити наянӑн туртӑнакан кӳмесем ҫӳренӗ ҫӗрте, ватӑ казах-кӗтӳҫӗ хӑй тӑмрине шӑрантарса кӗтӳне кӗтнӗ ҫӗрте, кунсерен ӳсен темиҫе хутлӑ ҫуртсем ҫӳлтен ҫӳле ҫӗкленеҫҫӗ.

Но ещё не тает снег, ещё скупо греет зимнее солнце, а уже в глухих, заповедных степях, где прежде одни кибитки лениво тащились от юрты до юрты, где бродили стада да старый казах-пастух играл на самодельной домбре, поднимаются, и день ото дня всё выше, корпуса многоэтажных зданий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ытла ҫӳле вӗҫме кайнине пӗлсен, эпӗ ӑна ирхаллӗн ҫырткаламалли апат хатӗрлеттӗм.

я готовила ему лёгкий завтрак, когда знала, что он идёт на высокий полёт.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Астӑватӑп-ха, эпӗ ҫӳле хӑпартӑм та ӑшӑрах тумланасчӗ тесе, пусма ҫинчех шухӑшласа тӑтӑм.

Я поднялась и, помнится, подумала на лестнице, что следует одеться потеплее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катя, эсир ҫӳле хӑпаратӑр-и-ха? — терӗ вӑл малалла.

— Катя, вы идёте наверх? — продолжал он.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя япалисене питӗ васкаса пуҫтарчӗ, таҫта лав тытма кайса килчӗ, унтан вара кукамай патне ҫӳле хӑпарчӗ, лешӗ Ярославль облаҫне кайма килӗшмен.

Очень быстро он уложил вещи, сбегал куда-то за подводой и отправился наверх, к бабушке, которая объявила, что в Ярославскую область она не поедет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, поезд пынӑ ҫӗртенех, алӑк урлӑ ҫӑвӑнтӑм, ман алӑсем ҫине ҫӳле кӑкшӑмран шыв ярса тӑчӗҫ.

Мне дали умыться в дверях на ходу поезда, поливая водой из высокого кувшина на руки.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Саня вара куркине ҫӳле ҫӗклерӗ те тӗпӗ курӑнмалла шалт ӗҫнӗ хыҫҫӑн куркине стена ҫине ҫапса ватрӗ…

И, высоко подняв бокал, Саня пьёт до дна и со звоном разбивает его о стену…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуҫне пӗшкӗртнӗ май вӑл та куҫхаршине ҫӳле ҫӗклетет…

Наклоняя голову, он так же высоко поднимает брови…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел ӗнтӗ ҫӳле хӑпарнӑ, вӑл пирӗн лӗпкесене аванах ӑшалать, Таҫта, вӑрман леш енче, паровоз кӑшкӑртрӗ, вӑрман пӗр вӑхӑта хашлатса иртен поезд шавӗпе капланчӗ, унтан каллех шӑпланчӗ.

А солнце уже высоко стояло над нами, припекая головы, Где-то за лесом голосисто залился паровозный гудок, лес наполнился шумом поезда, потом опять все затихло.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех