Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхипе (тĕпĕ: чӗлхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вустрица, тетӗп, вырӑс чӗлхипе калатӑп-ҫке сире!

— Вустрица, русским языком вам говорю!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпир, акӑ, тӗслӗхрен, «пролетариат» тетпӗр, вӗсен чӗлхипе те ҫаплах вӑл, сӑмах вӗҫе вара урӑхла, «революци» тата «коммунизм» сӑмахсен те ҫавӑн пекех, вӗҫӗсем кӑна урӑхла.

По-нашему, к примеру, «пролетариат» — и по-ихнему так же, окромя конца, и то же самое слово «революция» и «коммунизм».

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Урапине туртсах илмеллеччӗ ҫавӑнне, чӗлхипе епле лӑпӑртатмаллине пӗлтӗр пулатчӗ.

«Надо было отобрать у ней повозку, чтобы знала, как языком трепать.

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов унӑн сӑмахне, украина чӗлхипе пӑтраштарнӑ хӑшпӗр пуплевӗсене вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн ӑнлансах ҫитереймерӗ пулин те, хаваслансах итлерӗ.

Давыдов с удовольствием слушал его речь, временами не совсем ясно разбираясь в отдельных выражениях, затемненных полупонятным для него украинским языком.

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ вырӑс чӗлхипе каланӑччӗ-ҫке-ха, асӑрхаттарнӑччӗ: «Пирӗн тӳрех кӑтартса паракан директивӑсем ҫук халӗ, ҫавӑнпа та ку ӗҫпе ан васка», — тенӗччӗ.

Ведь я же русским языком говорил, предупреждал: «С этим не спеши, сколь нет у нас прямых директив».

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл кулмасть, вӑл йывӑрран сывлать, хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн та шӑхӑрттарса, кӑвак тутисене вӑл чӗлхипе ҫула-ҫула илет.

Он не смеется, он дышит тяжело, часто и со свистом, он облизывает языком синие губы.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Вӑкӑр вӑл чӗлхипе хӳри айне ҫуласа илейрет, эсӗ ӗнтӗ, паллах, унашкал, тума пултараймастӑн пулӗ-ха, э?

Бык — энтот языком под хвост достает, а ты небось не умеешь так, а?

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Яков Лукич Хопров арӑмне, вӑл селӗп чӗлхипе хӑрушшӑн пӑшӑлтатса: «Кумӑмҫӑм!.. Тӑванӑмҫӑм, мӗншӗн-ха?» — тесе ыйтнине аса илчӗ.

Вспомнилась Якову Лукичу жена Хопрова, ее косноязычный, страшный шепот: «Куманек!.. Родненький, за что?»

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан, тӑна кӗрсе, ҫӑварне тӗркелесе чикнӗ, сурчӑкпа исленсе, вӗриленсе кайнӑ юбкине сасартӑк чӗлхипе тӗртсе кӑларчӗ, анчах кӑшкӑрса ямарӗ, васкавлӑн, чыхӑнса тухакан пӑшӑлтатнӑ сасӑпа, йӑлӑнма пуҫларӗ:

Потом, придя в себя, вдруг выталкивает языком мокрый, горячий от слюны кляп, но не кричит, а мелким, захлебывающимся шепотом просит:

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Чӗлхипе ҫулама именмест вӑл, ҫаратнине туртса илме — алли ҫӗкленмест…

Лизать ему не совестно, а награбленное забрать — совесть зазревает…

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ылтӑн чӗлхипе, ухмах, — хирӗҫ тавӑратчӗҫ ӑна пӗлекенсем, анчах вӑл хӑйӗннех перетчӗ: — Ют ҫынсене эпӗ, суханпа ыхра тата помидорсӑр пуҫне, нимӗн те сутмастӑп, — тетчӗ.

— На языке золотых монет, дурочка, — убеждали ее солидные люди, но она отвечала: — Чужим я не могу продать ничего, кроме лука, чесноку, помидоров…

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Тӑртаннӑ тута хӗррисенчи пыла чӗлхипе тутлӑн ҫулла-ҫулла, вӑл кӑвак куҫӗсемпе тӗм айнелле пӑхса илкелет: унта Орёл кӗпернин чи ҫамрӑк ҫынӗ лӑпкӑн ҫывӑрать.

И, вкусно облизывая языком мед на вспухших губах, все косилась синими глазами под куст, где спокойно спал новейший орловец.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Тӗм айӗнче выртакан ачан кӑмӑлсӑррӑн хӑпарса тӑракан пӗчӗкҫеҫ пичӗ ҫине вӑл питӗ ӑшшӑн та ачашшӑн пӑхать, тута хӗррисене чӗлхипе йӗпетнӗҫем, кӑкӑрне хуллен сӑтӑркалать.

Она смотрит под куст на маленькое, недовольно надутое лицо, изливая из глаз теплые лучи ласкового света, облизывает губы и медленным движением руки поглаживает грудь.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Вӗсен пыртан тухакан сасӑпа калаҫни вятчисен вӑраххӑн тӑстарса, Атӑл ҫинчи вырӑссен ҫирӗппӗн те хӑвӑрттӑн калаҫнипе, хохолсен ҫепӗҫ чӗлхипе хутшӑнса каять.

Их гортанный говор мешался с протяжным, растянутым говорком вятичей, с крепкой, быстрой фразой волгарей, с мягкой речью хохлов.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ вӗҫем патӗнчен тухса кайрӑм, Коновалов ҫыхланнӑ чӗлхипе кӑшкӑрашнине урамра, алӑк патӗнче, итлесе тӑтӑм та, вӑл каллех юрлама пуҫласан, пекарньӑна уттартӑм, ман хыҫҫӑн чылайччен-ха каҫ шӑплӑхӗнче ӳсӗр ҫыннӑн килпетсӗр юрри йынӑшнӑ, йӗнӗ пек илтӗнсе тӑчӗ.

Я ушел от них, постоял у двери на улице, послушал, как Коновалов ораторствовал заплетающимся языком, и, когда он снова начал петь, отправился в пекарню, и вслед мне долго стонала и плакала в ночной тишине неуклюжая пьяная песня.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Унӑн типӗ сасси тем ҫӑтӑртатнӑ, пек илтӗнет; карчӑк чӗлхипе мар, шӑмӑсемпе калаҫнӑ пек туйӑнать.

Ее сухой голос звучал странно, он хрустел, точно старуха говорила костями.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Цез чӗлхипе ҫырнӑ чухне вырӑс тата авар ҫырулӑхӗпе усӑ курса ҫыраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗнчери чӗлхесен кӑсӑк енӗсем // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/23415.html

Пирахан чӗлхипе калаҫать.

Куҫарса пулӑш

Тӗнчери чӗлхесен кӑсӑк енӗсем // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/23415.html

Вӑл, куҫне хупса, тулӑ пӗрчисене вӑрахчен-вӑрахчен чӑмласа тӑчӗ, унтан чӗлхипе чаплаттарса тутине ҫуласа илчӗ, сӑхсӑхрӗ:

Закрыв глаза, она долго жевала пшеничные зерна, потом громко причмокнула языком, облизала губы и истово перекрестилась:

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Санӑн вырӑс чӗлхипе мӗнле унта?

— Как у тебя там насчет русского языка?

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех