Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чухӑн сăмах пирĕн базăра пур.
чухӑн (тĕпĕ: чухӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чухӑн пуранаҫҫӗ вӗсем ҫапах та, — пӑшӑлтатрӗ мана Саша.

— А бедно они живут, — шепнул мне Саша.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Хамӑрӑн чухӑн ҫынсене нушасемпе выҫлӑхсенчен ӑҫта та пулсан ҫӗнӗ ҫӗр ҫинче хӑтармашкӑн кирлӗ вӑл!

Надо, чтобы наши бедняки получили, наконец, убежище от нужды и голода где-нибудь на новой земле!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Апачӗ ҫине табу хунӑ ҫын чухӑн пулсан, унӑн вара ҫӗлен-калта пек ҫӗр ҫинче шуса ҫӳресе апата ҫӑварӗпе пуҫтармалла пулать.

Если он беден, ему остаётся ползать по земле, как пресмыкающемуся, захватывая пищу ртом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Килӗнче чухӑн пураннӑ.

Жил в бедности.

Николай Островский // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 400-401 с.

Стёша кил-йышӗ чухӑн хресченрен.

Семья была захудалая крестьянская.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйсен тӑван ҫӗршывӗнчен хӑваласа кӑларнипе кунта пур ҫӗршывсенчен те чухӑн авантюристсем тапса килнӗ, вӗсенчен пуяннисем киркӑсемпе, чухӑннисем ҫӗҫӗсемпе пулнӑ.

Авантюристы всех стран съехались сюда — богатые с киркой, бедные с ножом.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унӑн илемлӗ те хӗн-хур курнӑ пӗчӗк пичӗсем хуйхӑллӑ, анчах шӑтарас пек пӑхакан, нумай куҫҫуль тӑкнӑ пысӑк куҫӗсем, унӑн чухӑн та анчах тирпейлӗ тумӗ — ҫаксем пурте ҫынна ҫавӑнтах хӑй ҫинелле ҫавӑрса пӑхтарнӑ.

Её красивое измученное личико, большие, видимо, много плакавшие глаза с грустным, но не робким выражением, её бедная, но опрятная одежда — всё это сразу располагало в её пользу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чухӑн хӗрача ҫеҫ пирӗн пурӑнать.

Просто бедная девушка у нас живет.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Манӑн ӗлӗк чӑнах та трактир пулнӑ, анчах халӗ эпӗ чухӑн ҫын.

У меня был трактир, но теперь я бедняк.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунта акӑ пӗр ҫын ҫеҫ тупӑнчӗ, мӗншӗн тесен вӑл чухӑн, тӑлӑх ача.

Здесь один только нашелся, потому что он бедняк, сирота.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чухӑн пурӑнаттӑмӑр.

Жил в бедности.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫав ҫурт текен шӑтӑксенче чухӑн еврей халӑхӗ хӗсӗнкелесе пурӑнать.

В этих коробках, называющихся домами, в невероятной тесноте жила еврейская беднота.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Суйкка калать: «Эсӗ аннӳне пӑхнӑ, — тет. — Санакачча тухсан, пурнӑҫ, конешнӑ, чухӑн пулать, — тет, — ну санпа ача ҫуратма юрать», — тет.

Вон Зойка говорит, что я в мать, такой же красивый, хоть и бедный, еще говорит, что дети от меня будут красивые, вот за это и замуж за меня пойдет…

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Эпир чарӑннӑ ял куҫа курӑнсах тӑман, тӗттӗм пулнӑ; унта пурӑнакансем ҫарамас пекех чухӑн пурӑнаҫҫӗ; эпир аран-аран пӗр кӑшт та пулин аслӑрах пӳрт шыраса тупрӑмӑр, — шурӑ пӳрт ҫинчен ӗнтӗ каламалли те ҫук.

Деревня, в которой мы находились, была заглазная, глухая; все ее обитатели казались голышами; мы с трудом отыскали одну — не то что белую, а мало-мальски просторную избу.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

— Эпӗ чухӑн ҫын, анчах халиччен мӗскӗне паракан татӑка йышӑнман.

— Человек я бедный, но милостыни еще до сих пор не принимал.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Май килнӗ пек чухне калам-ха: хӑй чухӑннине пӗлсе, хӑйне чухӑн текен ҫыннӑн туйӑмӗнче темӗнле уйрӑмлӑх, темӗнле чапа юратас кӑмӑл пур пек туйӑнать мана.

Кстати: я воображаю, в чувстве человека, который знает и говорит, что он беден, должно быть что-то особенное, какое-то своего рода тщеславие.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпӗ хам та сирӗн пекех чухӑн та мӑнкӑмӑллӑ пулнӑ; тен, эпӗ сирӗн пекех йывӑрлӑхсем чӑтса курнӑскер.

Я сама была бедна и самолюбива, как вы; я прошла, может быть, через такие же испытания, как и вы.

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл ӑна мӑнаҫ хӑлин, тӳрккес, хӳтсӗр чухӑн, тесе шутланӑ.

Он считал его гордецом, нахалом, циником, плебеем.

X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Уйрӑмах вара ҫӗрлехи ямшӑксемпе сӑмахлама юрататтӑм; вӗсем — хӑйсене тӑрантармалӑх, улпутсене хырҫӑ тӳлемелӗх укҫа тупас ӗмӗтпе тӗп хулана ҫывӑхри ялсенчен килнӗ чухӑн хресченсемччӗ; вӗсен сарӑ ҫунисем пӗчӗкчӗ, лашисем ырханччӗ.

Особенно любил я беседовать с ночными извозчиками, бедными подгородными крестьянами, прибывавшими в столицу с окрашенными вохрой санишками и плохой клячонкой — в надежде и самим прокормиться и собрать на оброк господам.

Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.

Чухӑн ҫын пуҫне усрӗ…

Бедняк потупился…

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех