Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрса (тĕпĕ: макӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Женя пӗр самант шарламасӑр тӑнӑ хыҫҫӑн, Катя кӑкӑрӗ ҫине пуҫне чиксе, макӑрса ячӗ.

Помолчав, Женя судорожно прильнула к груди Кати и разрыдалась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вара халь хӑйӗн никампа та калаҫас килменнипе, пӗр-пӗччен пулса, тен, савӑннипе, макӑрса тӑранасси килнине туйса илчӗ пуль.

Почувствовала, что ей вовсе не хочется ни с кем говорить: хочется побыть одной, может быть выплакаться от радости.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тухрӑм ун хыҫҫӑн килкартишне — ҫук, витене кӗрсе пӑхрӑм та — кӗтесре лара парать макӑрса.

Вышла следом — на дворе нет, заглянула в хлев — сидит она там в углу и плачет.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

ӑл, макӑрса ярасран аран-аран чарӑнса, тенкел ҫине ларчӗ.

 — Она села на стул, еле сдерживаясь, чтобы не заплакать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӗр хута темле кушаксем макӑрса ҫӳреҫҫӗ: а-у, а-у…

Посреди ночи где-то плачут коты: ау-у, ау-у…

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

— Кукамай, чунӗ кӳтсе ҫитсен арҫынсем те йӗреҫҫӗ, — тетӗп лӗр-р! макӑрса ярса.

— Бабушка, когда на сердце очень тяжело, мужчины тоже плачут, — я реву в голос.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Вӑл ҫӗлӗкӗ ӑшӗнчен табак енчӗкӗ кӑларса чикаркка ҫавӑрма пуҫларӗ, анчах Аксинья кайсанах васкаса кравать патне пычӗ те ачисене чылайччен чуптурӗ, унтан Натальйӑна, хӑйӗн ҫӑмӑл килмен пурнӑҫӗшӗн тата чылай япалана аса илсе макӑрса ячӗ.

Он достал из шапки кисет и стал сворачивать папироску, но как только Аксинья вышла, он поспешно подошел к кровати и долго целовал детей, а потом вспомнил Наталью и еще многое вспомнил из своей нелегкой жизни и заплакал.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ ан макӑрса лар, вӑхӑт сахал…

Некогда кричать, времени мало…

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хӑвӑрӑнне хӑшне те пулин хӑварӑр хӑть! — макӑрса тилмӗрчӗ старик.

— Оставьте хоть одну из своих взамен! — плача просил старик.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна ҫӗнӗ вырӑна ӑсатнӑ чух Дуняшка макӑрса та илчӗ.

Дуняшка, провожая его на новое жительство, всплакнула.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпир, ав, Дуняшкӑпа иксӗмӗр те, пӗрне-пӗри уйрӑммӑн макӑрса пӗтрӗмӗр, таврӑнмастӑнах пулӗ, терӗмӗр.

— А мы с Дуняшкой откричали, каждая поврозь, думали — не вернешься.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка чунӗ вӗчӗрхеннӗрен килсе капланнӑ мӗскӗн куҫҫульпе макӑрса ячӗ, куҫне ҫаннипе шӑлса илсе, ятлаҫса кӑшкӑрчӗ:

Дуняшка заплакала скупыми, злыми слезами, вытирая глаза рукавом, выкрикнула:

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗншӗн-ха тата ӗнер, ашшӗне курсан, Полюшка тӳрех макӑрса ячӗ?

Почему Полюшка вчера заплакала, когда увидела его?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, макӑрса ярса, курницӑна кӗрсе кайрӗ.

Дуняшка заплакала, ушла в горницу.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫхи тӗттӗмре хӑйсен ярах уҫса хунӑ калинккинчен кӗчӗ, Мелеховсен пӳрчӗ ҫине пӑхса илчӗ те сасартӑк ӳлесе макӑрса ярас килнипе пырӗ тӑвӑннӑрӑн сывлайми пулчӗ…

Поздно вечером вошла в настежь распахнутую калитку своего двора, глянула на мелеховский курень и задохнулась от внезапно подступивших к горлу рыданий…

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӑҫта кайнӑ вара юр? — ыйтрӗ вӑл пӑртакран кӗҫ-вӗҫ макӑрса ярасла.

Куҫарса пулӑш

Вова хурлӑхӗпе савӑнӑҫӗ // Антал Назул. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 14 стр.

Эпӗ юнашарах тӑраттӑм, ӑмсаннипе кӑшт ҫеҫ макӑрса ямарӑм.

Я стоял рядом и от зависти чуть не плакал.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ӑна, аялта кӑлтӑртатса чупаканскере, Сергей темӗнле алчӑранӑ куҫпа пӑхса тачӗ, ҫав самантра ун пуринчен ытла, питпе лаплатса ӳксе, хыттӑн макӑрса ярас килчӗ.

Помутневшим взглядом смотрел Сергей на катящийся внизу карандаш, и больше всего ему хотелось в этот момент упасть вниз лицом и расплакаться.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Мана вӑл макӑрса ярасшӑн пулнӑн, хӑйне вӑйпа кӑна чарса ирттернӗн туйӑнчӗ.

Мне показалось, что ему хочется заплакать и только усилием воли он сдерживает себя.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Таня пуҫне ҫӗклерӗ, ун ҫине пӑхса илчӗ те сасӑсӑр макӑрса ячӗ.

Таня подняла голову, посмотрела на него и беззвучно заплакала.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех