Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юлчӗҫ (тĕпĕ: юл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ ашкӑнакансем каллех уттарса кӑна кайрӗҫ, юлчӗҫ, ашкӑнманнисем вара чееленсе пыраҫҫӗ, ирттерсе кайнӑ чух хӑйсем хӗҫпӑшалланнине нимпе те кӑтартмарӗҫ; акӑ ашкӑнакансем каллех, ахӑрашса та шӑй-шай шӑхӑрса, вӗсем патнелле ыткӑнса килеҫҫӗ, ашкӑнманнисем вӗсене лешсем пӗр кӗтмен ҫӗртен хирӗҫ тӑма хатӗрленчӗҫ, анчах мӗн ку?

Вот буйные сани опять поехали шагом, отстали, а небуйные сани едут коварно, не показали, обгоняя, никакого вида, что запаслись оружием; вот буйные сани опять несутся на них с гвалтом и гиканьем, небуйные сани приготовились дать отличный отпор сюрпризом, но что это?

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак япаласем пурте ҫӗнӗ лӑпкӑ вӑхӑтра кивӗ лӑпкӑ вӑхӑтри пекех юлчӗҫ; анчах хальхи ҫӗнӗ лӑпкӑ вӑхӑтра ҫаксем пурте кӑштах улшӑнчӗҫ е улшӑнмарӗҫ те пулӗ, анчах ҫапах та ӗлӗкхинчен пачах урӑхла пулса тухать, пурнӑҫӗ те йӑлтах урӑхла пек.

Все это осталось по-прежнему в новое спокойное время, как было в прежнее спокойное время; только в нынешнее новое спокойное время все это несколько изменилось, или, пожалуй, не изменилось, но все-таки выходит не совсем то, что в прежнее время, и жизнь выходит вовсе не та.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫак ҫӗнӗ лӑпкӑлӑхра, ӗлӗкхи лӑпкӑ вӑхӑтри пекех, ыттисем те нумайӑшӗ ӗлӗкхи пекех юлчӗҫ.

И многое другое осталось по-прежнему в это новое спокойное время, как было в прежнее спокойное время.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Йӗкетсем ун хыҫҫӑн мухтавлӑ сӑмахсем каласа юлчӗҫ.

Восторженные похвалы собеседников провожали ее.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верӑпа Лопухов чей ӗҫмелли пӳлӗмре, спальня ҫумӗнче, ларса юлчӗҫ.

Вера и Лопухов остались сидеть в чайной комнате, подле спальной.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Михаил Иваныч Верочкӑна парнесем пачӗ; вӗсене вӑл Марья Алексевна урлӑ пачӗ, вӗсем ӗнтӗ, Анна Петровна сехечӗ пекех, Марья Алексевна аллинче юлчӗҫ, анчах та пур парне те мар; хӑшпӗр йӳнӗрех парнесене Марья Алексевна Верочкӑна салукран илмен япаласем тесе пачӗ: Михаил Иванычӑн хӑйӗн япалисенчен хӑшне те пулин ҫураҫнӑ хӗр ҫинче курмалла пулнӑ-ҫке-ха.

Жених делал подарки Верочке: они делались через Марью Алексевну и, конечно, оставались у ней, подобно часам Анны Петровны, впрочем, не все; иные, которые подешевле, Марья Алексевна отдавала Верочке под именем вещей, оставшихся невыкупленными в залоге: надобно же было, чтобы жених видел хоть некоторые из своих вещей на невесте.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Юхха кайнӑ кивӗ пӳртре кӗнеке хумалли лӑчӑр-лачӑр сӗтелсем кӑна ларса юлчӗҫ.

Позеленевшие стены запущенного дома да несколько покосившихся столов для занятий скрылись в темноте.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

«Пурӑнма юлчӗҫ!

«Прижились!

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫул ҫине икӗ карчӑк ҫеҫ тӑрса юлчӗҫ.

На дороге остались две старухи.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫынсем полка ҫавсемех юлчӗҫ, ҫав вӑхӑтрах тата вӗсем те мар, ҫӗнӗрен ҫуралнӑ пек.

Люди-то в полку остались те же и в то же время стали не те, как будто переродились.

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫапла килте хуҫа пулса тӑтӑм, ку вӑхӑтра эпӗ вун иккӗре пулнӑ, мансӑр пуҫне, анне аллине татах ҫичӗ ача юлчӗҫ, хӑйсем пӗчӗкрен пӗчӗк.

И вот стал я в доме хозяином, а было в ту пору мне двенадцать лет, и, кроме меня, было у матери нас ишо семеро детей, мал мала меньше.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ван Цзю кинемейпе А-у пӳлӗме кӗчӗҫ, ыттисем, — эрех лавккин хуҫи Лао Гун та вӗсемпе пӗрлехчӗ, — картишнех юлчӗҫ.

Бабушка Ван и Синяя Шкура вошли в комнату, за дверями остались хозяин кабачка «Всеобщее благополучие», Красноносый и другие.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Вӗсем шиклене-шикленех пуҫӗсене пӑрса пӑхрӗҫ те йывӑҫ ҫинче ларакан ҫӑхан ҫӳлелле сӑнӑ пек чашкӑрса вӗҫсе хӑпарнине курса юлчӗҫ.

Они с благоговением обернулись и увидели, как ворон, расправив крылья, снялся с места и стрелой взмыл в небеса.

IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Ӗҫе юрӑхлисем манӑн ҫирӗм сакӑр ҫын тӑрса юлчӗҫ, вӗсем те ӗҫлесшӗн мар, кахалланаҫҫӗ…

Осталося у меня к труду способных двадцать восемь человек, и энти не хотят работать, злодырничают…

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр пилӗк минутран пушанса юлнӑ площадьре, кӗлетсем патӗнче Давыдовпа Макар кӑна тӑрса юлчӗҫ.

Через пять минут на опустевшей площади возле амбаров остались только Давыдов с Макаром.

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Казаксем, ҫӑра уҫҫисене илсе килессе кӗтсе, кӗлетсем патӗнчех тӑрса юлчӗҫ.

Казаки остались дожидаться ключей около амбаров.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Уринчи пушмакӗсем хывӑна-хывӑна ӳксе юлчӗҫ!

Чирики с ног ажник у него соскакивают!

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов, йӑл кулса, шӗвӗр пӳрнине тӑсса пачӗ те, ҫав самантрах ахлатса ярса, каялла туртса илчӗ: пӳрне вӗҫӗнчи сыпӑкӗ ҫинче ҫыртса кӑвакартнӑ йӗрсем палӑрса юлчӗҫ.

Давыдов, улыбаясь, протянул указательный палец и, охнув, отдернул его: на верхнем суставе вылегли синие пятнышки укуса.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Молот» хаҫатӑн виҫӗ экземплярӗ кун каҫиччен мӗнпур килсене ҫитсе ҫаврӑнчӗ, каҫ пулнӑ ҫӗре вара вӗсенчен ҫупа вараланса пӗтнӗ, нӳрелсе, сӳсленсе кайнӑ татӑк-кӗсӗксем кӑна тӑрса юлчӗҫ.

Три экземпляра «Молота» за день обошли все дворы, к вечеру превратились в засаленные, влажные, лохматые лоскутки.

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тепӗр виҫӗ кунтан ҫил ҫитсе ҫапӑнакан ҫӗр тӗмисем пурте ҫаралса юлчӗҫ, тӑпри тухичченех ҫуса тасатнӑ тӑвайккисем нӳрӗ тумӗсене кӑтартма пуҫларӗҫ, сӑртсем ҫинчен, хир тӳписенчен шавласа юхса анакан шыв пӑтранса кайрӗ, вара, хӑйӗн сиксе вӗрекен кӑтра хумӗсем ҫине кӑпӑк капланчӑкӗсен сарӑ ҫӗлӗкӗсене ларта-ларта, тырӑсен ҫуса тасатнӑ хӑмӑлӗ-тымарӗсене, сухаланӑ уйсенчен тӑпӑлтарса пухса килнӗ типӗ хытхура юлашкисене тата тӗмӗн-тӗмӗн ӳсекен жабрей курӑкӗн шыв татса ӳкернӗ тӗркисене айӗн-ҫийӗн ҫавӑрттарса, анаталла ыткӑнчӗ.

Дня через три уже оголились доступные всем ветрам бугры, промытые до земли склоны засияли влажной глиной, нагорная вода помутилась и понесла на своих вскипающих кучерявых волнах желтые шапки пышно взбитой пены, вымытые хлебные корневища, сухие выволочки с пашен и срезанный водою кустистый жабрей.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех