Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

иккӗ сăмах пирĕн базăра пур.
иккӗ (тĕпĕ: иккӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ху валли туян, кӑмӑлна каяканнисене, ман валли тата — иккӗ те пулин.

Себе купи, которые по вкусу там, и мне купи — хоть две.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Гаврила пӗрре, иккӗ туртӑнчӗ, ҫак вӑхӑтра Челкашӑн тепӗр алли те ӑна йӗри-тавра ҫӗлен пек яваласа илчӗ…

Гаврила рванулся раз, два, — другая рука Челкаша змеей обвилась вокруг него…

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Пӗрре, иккӗ!

Раз, два!

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Йӳнӗреххисенчен мӗн пурри те иккӗ ҫеҫ тӑрса юлчӗҫ…

Из дешевых только две остались…

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Хисепе чӗлхере пирӗн пек «пӗрре, «иккӗ», «виҫҫӗ» тесе мар, «нумай», «сахал» тесе ҫеҫ пӗлтереҫҫӗ, тӗсӗсем те вӗсен «ҫутӑ» тата «тӗттӗм» кӑна пулаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗнчери чӗлхесен кӑсӑк енӗсем // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/23415.html

Иккӗ те илсе килӗп.

И две принесу.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Семушкин иккӗ сиксех Федя патне ҫитсе тӑчӗ:

Семушкин в два прыжка очутился около Феди:

26-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петька хуларан пӗр пӳске кӑна мар, иккӗ те илсе килетӗп тесе темиҫе хутчен тупа турӗ пулин те, Тимка ӑна ӗненмерӗ, курӑк ҫине кайса выртрӗ.

И, как Петька ни клялся, что непременно привезет из города мячик, и даже не один, а два, Тимка не поверил ему, отошел в сторону и лег на траву.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Колхозра мана иккӗ паллӑсемпех кирек епле ӗҫе те илеҫҫӗ, — терӗ Санька.

В колхозе меня и с двойками на любую работу примут, — отмахнулся Санька.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗнле вӗренекен пулам эпӗ иккӗ паллӑсемпе…

Какой уж я ученик с двойками…

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унта Андрея Ольга кӗтсе ларать, Андрей таврӑннине курсанах, вӑл аяла анать, капӑр чечек пахчипе, вӑрӑм тополь аллейипе чупса иртет те упӑшкин кӑкӑрӗ ҫине ыткӑнать, качча тухнӑранпа пӗр ҫул мар, иккӗ те мар иртнӗ пулин те, унӑн пичӗ савӑнӑҫлӑн йӑлкӑшать, куҫӗсем ҫунса тӑраҫҫӗ, чӗри чӑтӑмсӑр телейпе хӗрӳленет.

Там караулила Ольга Андрея, когда он уезжал из дома по делам, и, завидя его, спускалась вниз, пробегала великолепный цветник, длинную тополевую аллею и бросалась на грудь к мужу, всегда с пылающими от радости щеками, с блещущим взглядом, всегда с одинаким жаром нетерпеливого счастья, несмотря на то, что уже пошел не первый и не второй год ее замужества.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӗн тери пысӑкланчӗ унӑн ӗҫӗ: пӗр хуҫалӑх вырӑнне иккӗ, е пӗр пӗтӗм хуҫалӑх, тата мӗн тери пысӑк вӑл!

Как расширялась ее арена: вместо одного два хозяйства или одно, да какое большое!

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсӗ пӗр кун, иккӗ, калӑпӑр, пӗр эрне хушши асӑрханса, пымасӑр пурӑнма пултарнӑ, ҫапах та мана йӑлтах асӑрхаттармаллаччӗ, ҫырса пӗлтермеллеччӗ.

Ты мог не быть день, два — пожалуй, неделю, из предосторожности, но все бы ты предупредил меня, написал.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов чӗринче те ҫак пурнӑҫ пулчӗ; ӑна ҫаксене пӗтӗмпех пӗр сехет мар, иккӗ те мар, ӗмӗрӗпех, темиҫе ҫул хушши курса тӑнӑ пек туйӑнчӗ…

И в Обломове играла такая же жизнь; ему казалось, что он живет и чувствует все это — не час, не два, а целые годы…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ӑҫтан килтӗн — ҫавӑнта кай, — хушса хунӑ вӑл, — каялла килнӗ чухне пӗр сыпӑк вырӑнне иккӗ куҫарса кил, аннӳ валли французсен комединчен вӑл хушнӑ роле вӗрен, унсӑрӑн куҫ умне те ан курӑн!

— Ступай, откуда пришел, — прибавил он, — и приходи опять с переводом, вместо одной, двух глав, а матери выучи роль из французской комедии, что она задала: без этого не показывайся!

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ывӑлӗ вун иккӗ тултарсан ашшӗ хӑйне пулӑшма ачана карап ҫине илме пуҫланӑ, хӗллехи вӑхӑтсенче Кронштадтри карап заводне ӗҫлеме янӑ.

Когда сыну минуло двенадцать лет, отец стал брать его на лето к себе на пароход подручным в машину, а на зиму посылал работать на Кронштадтский пароходный завод.

Вунпӗрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ҫапла пӗр талӑк иртет, иккӗ, кӗҫех ҫулҫӳрев вӗҫленмелле.

Проходят сутки, вторые, Скоро конец пути.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Иккӗ! — терӗ Карме.

— Два! — продолжал Паарме.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пирӗн алӑра пӗр йышши теттесем иккӗ тан пуласса шутламан та вӑл.

Разве мог он предположить, что у нас могут быть сразу две совершенно одинаковые игрушки?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пӑлхана пуҫланӑ Бондаренко виҫҫӗмӗш хутӗнче кнопкӑна ытларах пусса тӑчӗ, унтан кӗскен тата иккӗ пусрӗ, виҫҫӗмӗш гудокӗ хӑй тӗллӗнех вӑрӑммӑн тухрӗ.

Женя начала нервничать и дала один длинный, затем два раза коротких, а третий звонок у нее опять получился длинный.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех