Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлӑпне (тĕпĕ: хӑлӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Алӑк хӑлӑпне тытсан Катя каялла ҫаврӑнчӗ.

Взявшись за дверную ручку, Катя обернулась.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя алӑк хӑлӑпне тытсан, ун еннелле ҫаврӑнса: — Партире тӑракансенчен… Юрать-и? — тесе ыйтрӗ.

Взявшись за дверную ручку, Катя обернулась: — А из партийцев… можно?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Урӑх пиншак тӑхӑнтӑм та алӑк хӑлӑпне арҫынла пӗррех туртрӑм.

Я надел другой пиджак и по-мужски крепко взялся за ручку двери.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Громов алӑк еннелле лӳпперрӗн тайкаланса утса кайрӗ, аллипе ӳркевлӗн алӑк хӑлӑпне тытрӗ те сасартӑк, пӗрре сиксех, ҫенӗкрен тухса вӑркӑнчӗ, тулти алӑка урӑм-сурӑммӑн шалтлаттарса хупса, крыльцаран сикрӗ.

Гром вразвалку пошел к выходу, лениво взялся за скобу и вдруг одним прыжком перемахнул сени, бешено хлопнул наружной дверью, прыгнул с крыльца.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка, тӗттӗм ҫенӗке кӗрсе, ҫурма тӗттӗмре алӑк хӑлӑпне хыпашласа тупрӗ.

Мишка вошел в темные сени, в полутьме нащупал дверную ручку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан алӑк хӑлӑпне тытсан, хыҫалалла пӑхмасӑр каларӗ:

И, уже взявшись за дверную скобу, не глядя назад, сказала:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, алӑк хӑлӑпне аран хыпашласа тупса, крыльца ҫине тайкаланса тухрӗ.

Григорий с трудом нашел дверную щеколду, покачиваясь, вышел на крыльцо.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична алӑка тӗкӗлесе хучӗ, чӗтрекен аллисемпе, ют киле килсе лекнӗ пек, вӑрахчен алӑк хӑлӑпне хыпашласа аппаланчӗ, анчах тӗттӗмре ниепле те тупаймарӗ.

Ильинична заперла на засов дверь, словно в незнакомом доме долго шарила дрожащей рукою и никак не могла найти в потемках дверную ручку.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор, васкамасӑр, пӗлекен пӳрт патне ҫитрӗ, ҫенӗке кӗрсе алӑк хӑлӑпне тытма ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — шалтан Степанӑн хулӑн сассине илтех кайрӗ.

Не торопясь, подошел Прохор к знакомой хатенке, вошел в сени и только что взялся за дверную скобу, услышал басистый Степанов голос.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл алӑка тачка ҫекӗлсемпе ҫаклатнӑ, алӑк хӑлӑпне пралукпа лумран ҫыхса хунӑ, чӳречесене тачӑ карнӑ, вара ачисене утиялпа витсе, кровать ҫумне пуртӑ хурса, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпех вӗсен ҫумӗнче ларнӑ.

Она закрывала дверь на толстые крючки, прикручивала проволокой дверную скобу к железному лому, плотно занавешивала окна и, прикрыв детей одеялом, положив рядом с кроватью топор, просиживала около них ночи напролет.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кирлӗ пулман пирки шӑнкӑравӗ чӑнах та ӗҫлемен, анчах хӑлӑпне темшӗн никам та илмен.

Звонок, действительно был нерабочим из-за безнадобности, ног все же по какой-то причине ручка была оставлена.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗм ҫенӗкре Корней алӑка часах шыраса тупаймарӗ, стенана аллисемпе нумайччен хыпашласа ҫӳренӗ хыҫҫӑн тин алӑк хӑлӑпне ярса тытса ӑна хӑй ҫинелле туртрӗ.

В темных сенях Корней не сразу отыскал дверь, долго шарил руками по стене, пока не ухватился за железную скобу и не потянул ее на себя.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья, пуҫне пӗшкӗртсе, картлӑ кӗвенте тимӗррипе витре хӑлӑпне ҫаклатасшӑн пулчӗ, ниепле те ҫаклатаймарӗ.

Аксинья, угнув голову, крючком коромысла цепляла ведерную дужку, никак не могла зацепить.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, алӑк хӑлӑпне хыпашласа тупса, самаях пысӑк кухньӑна кӗрсе тӑчӗ.

Ощупью Григорий нашел дверную скобку, шагнул в просторную кухню.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хӗрӗх ҫул пичке ҫинче ларнӑ пек», — хӑй тӗллӗн кулса илчӗ вӑл, куҫӗсемпе алӑк хӑлӑпне шыраса.

«Будто он сорок лет верхом на бочонке сидел», — подумал, усмехаясь про себя, разыскивая глазами дверную ручку.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫакӑнта пулса иртрӗ те пӗр ырӑ мар тамаша: Листницкий тулалла тухма алӑк хӑлӑпне тытнӑччӗ кӑна, — стена ҫумӗнче темӗнле шӗвӗр япалапа питех те ӑста чӗртерсе тунӑ ӳкерчӗк — шӑлне йӗрсе пӑрахнӑ йытӑ пуҫӗпе шӑпӑр курӑнса кайрӗ.

Но тут произошел неприятный казус: держась за дверную скобку, он увидел на стене мастерски выцарапанный каким-то острым предметом рисунок, — оскаленную собачью голову и метлу.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӳрех пӑшалпа персе вӗлерӗ», — шухӑшларӗ Митька, чӳрече хӑлӑпне чӑмӑртаса.

Положит из ружья», — думал Митька, сжимая оконную ручку.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Туртрӗ сивӗ алӑк хӑлӑпне — питӗрнӗ.

Потянул дверную холодную ручку — заперто.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Алӑк хӑлӑпне те ылтӑнланӑ.

— Ручка и то золоченая.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Апла пулсан, каяс мар, килтех юлас», — терӗ кумӗ, алӑк хӑлӑпне ярса илсе.

— Так, пожалуй, останемся дома, — произнес кум, ухватясь за ручку двери.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех