Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Каларӑм вӗт, иртнине аса илет, тӳсеймест, тесе!» — шухӑшларӗ Корней, вӑл ҫак кирлӗ-кирлӗ мар усал сӑмахсене илтес мар тесе, сӗтел хушшинчен тухасшӑнччӗ, анчах, Егора тата ытларах ҫилентерсе ярасран хӑраса, вырӑнтан тапранмарӗ.

«Так и знал, что вспомнит о старом, не вытерпит!» — подумал Корней и хотел было подняться из-за стола, чтобы не слушать эту злую напраслину, но, боясь еще больше раззадорить Егора, остался сидеть на месте.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Темӗнле хаклӑ хӑнасем мар вӗт!

— Не бог весть какие гости!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах никама та ним усси те ҫук вӗт, хӑйне ҫеҫ кайран лектереҫҫӗ!

И никому от этого никакой пользы, только себе по ногам и попадает!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вуланинчен мӗнле те пулин усӑ пулинччӗ хуть, атту ыйткалаканах вӗт эпир мӗнле пулнӑ ҫавах!

Да хоть бы польза какая от его чтения, а то как были нищие, так нищие и есть!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑвӑр хыҫран алӑка хупӑр — ҫулла мар вӗт! — ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ кӑмака умӗнче кӑштӑртатакан хӗрарӑм, сасӑран Корней йӑмӑкне палласа илчӗ.

— Дверь-то за собой закрывайте — не лето на дворе! — сердито закричала возившаяся у шестка женщина, и Корней по голосу узнал сестру.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах халӗ пурте йӑлтах урӑхла пулать вӗт!

Но теперь-то ведь все будет по-другому!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑсран кайма пулать вӗт

С ума можно сойти…

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ӑҫтан тупам-ха? — тетӗп. — Ҫуратаймастӑп вӗт ӑна!»

«Где же я ее найду? — говорю. — Не родить же мне ее!»

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Курмаҫҫӗ вӗт вӗсем пуля ӑҫта вӗҫнине.

Ить они же не видют, куда пули летят.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суранлӑ вӗт вӑл, мӗншӗн эсӗ ӑна? — тархасланӑ евӗр мӗскӗннӗн кулса, чӗтрекен сасӑпа кӑшкӑрчӗ те пӗр еланецӗ, ушкӑн варринчен тухса, Иван Алексеевича ҫурӑмӗпе картларӗ, хӑйӗн, платникӗн, ҫӳллӗ кӑкӑрне конвой начальникӗ умне каҫӑртса тӑчӗ.

Он же раненый, за что ты его, с просящей улыбкой, с дрожью в голосе крикнул один из еланцев и, шагнув из толпы, выставил вперед крутую плотницкую грудь, заслонив Ивана Алексеевича.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Кӑлартӑм, чӑрк тутартӑм та — пӑх-халӗ: тӳрех чӗрӗлчӗ вӗт.

Вынул, чиркнул — и, представь, ведь загорелась сразу.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Винтовка тыткалама пӗлетӗп вӗт эпӗ.

Я ж умею винтовкой руководствовать.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗннисене ҫичӗ ҫынна стена ҫумне тӑратнӑ вӗт, илтнӗ-и?

У нас ить семерых прислонили к стенке, слыхал?

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куратӑн-и, ӗлӗкхи туслӑх манӑҫмасть вӗт?

Видишь, старая дружба не забывается?

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑмпа илсе пырӑп: эсӗ ӑна питӗ юрататӑн вӗт

Грипку привезу, ты ить ее дюжей жалеешь…

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Офицер вӗт?

— Офицер ведь?

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Унпа пурӑнман вӗт эпӗ, — пӗлетӗн туйӑнать.

— Я ведь с ней не жил, — известно, кажется.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ вӗт «палламан пике-хӗр» мар-ҫке-ха.

Я ведь не «прекрасная незнакомка».

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак малалла эпир илсе кӑтартакан аса илӳпе тепӗр хутчен паллашнӑ тата тӗрлӗ шухӑшсем вӑхӑт инҫетӗшпе (150 ҫул вӗт!!!) тӗлкӗшнӗ май, тӳрех тепӗр хут ҫакнашкал ыйту ҫуралчӗ: Хусанти Ар масарӗнче канӑҫ тупнӑ профессорӑн тӑварлӑ тарӗ чӑвашсен чӑннипех тап-таса ҫынлӑхне (туйса илтӗр пулӗ, сӑмахӑм ун палӑкӗ пирки пырать!) хӑҫан кӑтартӗ-ши?

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

— Эпӗ вӗт, сирӗн сиятельствӑ, каларӑм, анне манӑн Питӗрте, атте те Питӗртех.

— Так, ваше сиятельство, я уже говорил, матушка у меня в Питере и батюшка в Питере.

«Сирӗн Парижра ӗҫсем мӗнле?» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех