Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кровать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав ыратакан суран ӑна сасартӑк ҫӗклерӗ, вӑл кровать пуҫӗнчен тытса ура ҫине тӑчӗ, унтан тенкел ҫинелле сулӑнса кайрӗ.

И эта боль вдруг поднимала его; он вставал, хватаясь за спинку кровати, и одним махом перебрасывался на стул.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл выртакан суранӗсене тӳсеймесӗр, шӑлӗсене шатӑртаттарса кровать ҫинче ларать.

Он сидел на кровати, скрипя зубами от боли.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кровать ҫине ларса атӑ хывма тӑтӑм.

Я сел на кровать, собираясь снять сапоги.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ тарӑнӑн-тарӑнӑн сывлассине тахҫанах манса кайрӑм ӗнтӗ, ҫаплах-ха кровать ҫинче пӗр вӗҫӗмрен шухӑшласа, ҫара урасене кӑтартса лартӑм.

Давно уже я забыл, что нужно глубоко дышать, и все сидел на кровати с голыми ногами и думал, думал.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валя кровать ҫинче, урине хуҫлатса ларнӑ та, темскер ҫырать.

Валя что-то писал, сидя на кровати с поджатыми ногами.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ, — терӗ те Петька, кровать тӗлӗнче ҫакӑнса тӑракан лампочкӑна тытса, пӗр картинине ҫутатса кӑтартрӗ.

— Вот, — сказал Петька и, сняв лампочку, висевшую на спинке кровати, осветил одну из картин,

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, манӑн кровать патӗнче манӑн арчана ухтарса тӑракан Ромашка ҫине никам та пӑхмасть.

Словом, никто не обращал внимания на Ромашку, который стоял на коленях у моей кровати и рылся в моем сундучке.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрре, атте аптекӑна кайсан, анне ман кровать патне пычӗ, аллинче ун тин ҫунӑ йӗпе турилкке, ӑна хулпуҫҫи урлӑ хунӑ алшӑллипе шӑлкалать, ассӑн сывла-сывла ярать, ман ҫине алчӑрарах пӑхкалать.

Однажды, когда отец ушел в аптеку, мама подошла к моей кровати и, глядя в мокрую тарелку, которую вытирала полотенцем, тихо вздохнула.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анне мана епле те пулин юрама тӑрӑшать, вӑл-ку пулсанах, ман кровать патне сиксе ӳкет, анчах атте мана хӑй пӑхасшӑн, анне аллинчи япаласене кӳлӗшӳллӗн турта-турта илет, мана хӑй аллипе хӑй ҫитерет.

Мама по-всякому старалась угодить мне, чуть что — бросалась к моей кровати, но папа ревниво перехватывал все у нее из рук и сам кормил меня.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр чемоданӗ ниепле те хупӑнмастчӗ, вӑл ун хуплашкине уҫрӗ те шалта мӗн пуррине кровать ҫине силлесе пушатрӗ.

Один чемодан ни за что не закрывался, и он взял его за верхнюю крышку и опрокинул на кровать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Валька тепӗр сехетренех таврӑнчӗ, хӑй пите салху, кровать ҫине ларчӗ.

Очень грустный, он вернулся через час и сел на кровать.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Каҫсенче, пурте ҫывӑрса кайсан, вӗсем мӗнле шӑпӑлтатнине итлетӗп эпӗ, вара мана Петька та, ман пекех, ӑҫта та пулин шурӑ кровать ҫинче выртса шухӑша кайнӑн туйӑнать, е, ман пекех, ҫулҫӑ шавланине итлесе выртнӑн туйӑнать.

По вечерам, когда все засыпали, я слышал, как они шумят, и мне казалось, что Петька, так же как я, лежит где-то на белой койке, думает, слушает, как шумят деревья.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сехетшер ларатчӗ вӑл ман кровать патӗнче, куҫӑм мӗнле урмӑшса пӑхнине, аллӑмсем епле хускалнине пӗрмай пӑхатчӗ.

Часами сидел он у моей постели, изучал странные движения, которые я делал глазами и руками.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче, ҫапла куҫӑма уҫрӑм та, хам ачасен ҫуртӗнче пулӗ тесе, кровать ҫинчен сиксе тӑрасшӑн пултӑм.

Однажды я открыл глаза и хотел вскочить с кровати, вообразив, что нахожусь в детдоме…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пек портретах та, пӗчӗкреххине, эпӗ столовӑйра та куртӑм, унтан та пӗчӗкреххине — Катя пӳлӗмӗнче пӗчӗк кровать тӗлӗнче асӑрхарӑм.

Я заметил тот же портрет, только поменьше, в столовой, а еще поменьше — в Катиной комнате над маленькой кроватью.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кровать патне хуллен пырса тӑтӑм.

Я тихо подошел к ее кровати.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Пӳлӗмре, ман кровать ҫинче выртать вӑл, кӑвакарчӑнӑм, — терӗ пуп майри.

— Лежит, моя голубушка, у меня на кровати, там за перегородкою, — отвечала попадья.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Марья Ивановна ман кровать патне пычӗ те ман ҫинелле пуҫне чикрӗ.

Марья Ивановна подошла к моей кровати и наклонилась ко мне.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ кровать ҫинче, ют горницӑра выртатӑп тата питех те вӑй ҫуккине туятӑп.

Я лежал на кровати, в незнакомой горнице, и чувствовал большую слабость.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл кровать ҫине ларчӗ, ботинкине хывса урайне печӗ.

Она села на кровать, сняла ботинок и швырнула его об пол.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех