Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Юрӑра кӑна пулсан аванччӗ-ха, чӑн-чӑн пурнӑҫра мӗн чухлӗ», тет.

«А когда б только в песне, — говорит. — А сколько ж и взаправду».

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Левка пиркиех мӗн чухлӗ аппалантӑмӑр.

Проканителились из-за Левки сколько!

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Пӑх, мӗн чухлӗ пӑхас тетӗн, ҫавӑн чухлех пӑх.

Смотри сколько хочешь.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Мӗн чухлӗ калаҫу пулчӗ унта!

Сколько тут было разговоров!

XII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Мӗн чухлӗ вӑхӑт иртнӗ-ши, пысӑк корзинка туличчен ир пуҫласа каҫчен миҫе ҫырла татса хунӑ-ши!

Сколько же времени прошло, сколько клюквинок легло с утра до вечера, пока огромная корзина наполнилась!

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Мӗн чухлӗ курнӑ тата пӗлетӗн ӗнтӗ эсӗ, ҫӑхан, мӗншӗн-ха эсӗ пӗрре те хӑвӑн йӑву таврашӗнчен инҫерех каймастӑн?

Сколько же ты, ворон, видел и знаешь, и отчего ты хоть один раз не выйдешь из своего вороньего круга?

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Шурлӑхра ӳсекен чӑрӑш-карчӑк мӗн чухлӗ ватӑ, вӑл ҫавӑн чухлӗ тӗлӗнмелле.

Чем старше старушка на болоте, тем кажется чуднее.

VIII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Пирӗн мӗн чухлӗ сунарҫӑ пулнӑ, эпир ҫав вӗҫӗмсӗр ялавсем хушшинче ҫавӑн чухлӗ хапха турӑмӑр.

Сколько у нас было стрелков, столько мы сделали ворот в непрерывном кругу этих флагов.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Астӑватӑн-и пире атте ҫав Суккӑр вар мӗнле хӑрушӑ выран, унта мӗн чухлӗ этем тата выльӑх пӗтни ҫинчен каласа панине?

Отец нам рассказывал, помнишь, какое это страшное место — Слепая елань, сколько погибло в нем людей и скота.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Мулкач ури йӗрне тилӗ ури йӗрӗнчен уйӑрса илме ман пур чухлӗ ҫутӑлсан, эпир мулкач йӗрне илтӗмӗр те, ҫав йӗрпе кайрӑмӑр; вара, паллах ӗнтӗ, вӑл пирӗн пӗр ҫапӑ купи патне илсе пычӗ.

Как только стало видно настолько, что можно было отличить следы лисьи от заячьих, мы взяли заячий след, пошли по нему, и, конечно, он привел нас к одной куче грачевника.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Анчах упана хӑйне, эпӗ мӗн чухлӗ ҫӳренӗ пулсан та, манӑн ун чухне курма тӳрӗ килмерӗ.

Но самого медведя, сколько я ни ходил, встретить мне в тот раз так и не удалось.

Упа // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 115-116 с.

Тӗлӗнетӗп ҫав раксенчен — вӗсен темӗн те пӗр ытлашши нумай пек туйӑнать: мӗн чухлӗ ура, сухалӗсем темӗн чухлӗ, хаччисем епле, тата вӑл хӳрипе малалла утать, унӑн хӳрине вара — мӑй теҫҫӗ.

Удивляюсь на раков — до чего много, кажется, напутано у них лишнего: сколько ног, какие усы, какие клешни, и ходят хвостом наперед, и хвост называется шейкой.

Раксем мӗн ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 109-111 с.

Зина сиксе тӑрсан, эпир тункатан кашни шӑтӑкӗнчен темӗн чухлӗ кӑткӑ чупса тухнине куртӑмӑр: ала пек шӑтса пӗтнӗ тунката кӑткӑ йӑви пулнӑ иккен, вӑл тулашӗнчен пӑхсан кӑна ҫирӗп пек курӑнать.

Когда Зиночка вскочила, мы увидали, как из каждой дырочки пня выползло множество муравьёв: ноздреватый пень оказался сплошным муравейником и только сохранил обличие пня.

Кӑтка йӑви-тунката // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 103 с.

Ҫӗр ҫул хушши ӳссе йывӑҫ хӑйӗн ӗҫне тунӑ: ҫӳлти турачӗсене ҫав чӑрӑш ҫутта илсе тухнӑ, анчах аялти турат ачисем, вӗсене амӑшӗ мӗн чухлӗ ҫӳлелле ҫӗкленӗ пулсан та, аялтах юлса чатӑр пек пулса тӑнӑ, симӗс сухалсем пек усӑнса аннӑ.

Столетние усилия дерева сделали своё: верхние ветки свои эта ель вынесла к свету, но нижние ветки-детки, сколько ни тащила их наверх матушка, остались внизу, сложились шатром, поросли зелёными бородами.

Вӑрман чатӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 97–98 с.

Тилӗсем пирки кирлӗ иккен вӗсене ҫавӑн чухлӗ шӑтӑк.

А всё из-за лисы.

Пурӑш шӑтӑкӗсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 96–97 с.

Мӗн тума кирлӗ вӗсене ҫавӑн чухлӗ шӑтӑк?

Зачем же им столько нор?

Пурӑш шӑтӑкӗсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 96–97 с.

Пӗр минутран вӗсене ӑн килсе кӗнӗ те пулӗччӗ, анчах ҫӑрттан ухмах мар: курак шыв ҫине тумлатса хӑварасси тата вӑл тумлам тавра ҫавӑн чухлӗ айван пулӑ пухӑнасси час-часах пулмасть.

Они бы через минуту ожили, но шелеспёр не дурак какой-нибудь: он знает, что не так-то часто случается, чтоб грач капнул и столько дурочек собралось вокруг одной капли.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Ҫав хӑйӑр ҫинче пӑрчкан урипе ҫырнӑ темӗн чухлӗ йӗр выртать, анчах йӗрсен сарлакӑшӗ пӗр пек мар; вӑл акӑ мӗншӗн ҫавӑн пек: шыв майӗпен хутшӑнса пынӑ чухне — йӗрсен хушши пысӑк мар пулнӑ, шыв хӑвӑртрах хутшӑннӑ чухне — йӗрсем хушши сарлака пулнӑ.

На нём была целая рукопись, написанная лапкой трясогузки, но строчки были разной ширины, и вот почему: вода прибывала медленно — и строчки были чаще, вода быстрей — и строчки шире.

Пӑрчкан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 81–84 с.

Апла пулсан, кӗркунне пытарса хӑварнӑ хӑйӗн мӑйӑрӗсем ӑҫта выртнине, ҫав вырӑнсен хушши мӗн чухлӗ пулнине тӗп-тӗрес астунӑ.

Значит, помнила с осени о своих орехах и точное расстояние между ними.

Пакша ӑсӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 75 с.

Пӗлместӗп, мӗн чухлӗ ҫывӑрнӑ пулӗ эпӗ, илтетӗп: ман пӳлӗмре каллех ӗҫ пуҫланнӑ.

Вот не знаю, сколько я спал, слышу: опять у меня в комнате работа.

Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.