Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӗл сăмах пирĕн базăра пур.
Кӗл (тĕпĕ: кӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Часах эпир те, Оськӑпа иксӗмӗр икӗ фанерӑпа кӗл чакаласа ӑна наҫилкке ҫине купалама тытӑнтӑмӑр.

Вскоре мы с Оськой уже ковыряли двумя фанерками золу, накладывая ее на носилки.

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вара ачасем колхоз валли те кӗл пуҫтарса панӑ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫунашкасем, кунтӑксемпе ещӗксем, михӗсем хатӗрленӗ те ачасем, кам нумайрах кӗл пуҫтарӗ-ха тесе, пӗрне-пӗри социализмлӑ ӑмӑртӑва чӗнсе, тӗрлӗ еннелле саланнӑ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Тепӗр кунне пионерсен звенисем кашниех, кӗл пуҫтарма тесе харпӑр хӑйне валли урам уйӑрса илнӗ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кӗл пуҫтарасси вара вӗсене йывӑр пулман.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Кӗл

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Трусикпе кӗпи ҫинче, кӗл тӗслӗ ҫӳҫӗ ҫинче чӑрӑш йӗпписем курӑнкалаҫҫӗ.

Трусы, рубашка и всклокоченные пепельные волосы были унизаны сухими еловыми иглами.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Кӗл евӗр тӗксӗмтерех шурӑ куҫ харшин йӗпписем тӗмӗн-тӗмӗн тӑраткаланнӑ, ҫавна пула вӗсем, ун кӑмӑлӗнче нихӑҫан пулман хытлӑха айваннӑн ҫирӗплетсе, ҫаплах пурӑннӑн туйӑнаҫҫӗ.

Пепельно-белыми иголками торчали кусты бровей и, казалось, еще жили, бессмысленно утверждая никогда не существовавшую жестокость характера.

15 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Самантрах, куҫ хупса ӗлкӗриччен кӗл туса хуракан вилӗм…

Мгновенная, в пепел…

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тен, халь унта кил-ҫуртран кӗл купи кӑна юлнӑ пулӗ…

Там теперь уж, может, от подворья одна зола осталась…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗ командир, — кӗл тӗслӗ шупка ҫырӑ ҫӳҫне шӑртла кастарнӑ хӗрлӗ мӑйӑхлӑ ҫӳллӗ арҫын — хушӑран полковник ҫине пӑхса илсе, сармакпа сӑрланӑ урайӗнче урисене пӗр вырӑнта улӑштаркаласа пусса тӑрать.

Красный командир — высокий рыжеусый человек, с пепельно-белесыми, остриженными под ежик волосами, — стоял, неловко переступая босыми ногами по крашенному охрой полу, изредка поглядывая на полковника.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аниҫҫе хӗп-хӗрлӗ шултра кӑварсене тушилкӑ тулли тултарчӗ, ытти вӗтӗреххисене хуран айне туртса кӗл сапрӗ, кӑмакаран хӗрнӗ кирпӗч ӑшши ӑна питӗнчен ҫапрӗ — ҫуллахи шӑрӑх кун пӑчӑ ҫил вӗрсе илнӗ пек туйӑнчӗ.

Она набрала полную тушилку крупных красных углей, остальные, помельче, загребла в загнетку, присыпала их золой, и из глубины печи в лицо ей повеяло душным суховеем, как в знойный августовский день.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗл туса, пусӑн-пусӑн пухмастӑп ӗнтӗ эпӗ укҫана!

— Нет, поди, стану я на нее молиться да в кучу сгребать по одной.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Неушлӗ вӑл, пире йӑвантарсан, хӑйне турӑ кӗтессине лартса кӗл тӑваҫҫӗ тесе шухӑшлать?

Неужто он думает, что если нас спалят, то его им божницу посадят и молиться будут?

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗлӗтсем хыҫӗпе чылайччен йӑпшӑнса пынӑ уйӑх пулӑх пек тӗттӗм ҫӗрелле пӑхрӗ, кӗл тӗслӗ анлӑ хирсем ҫине шупка ҫутӑ сӑрхӑнса юхма пуҫларӗ.

Долго кравшаяся за облаками луна глянула в темный, как полынья, развод, и на пепельно-серую ширь полей, словно раздвигая даль, заструился призрачный стылый свет.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗл тӑвӑр, сӑтӑр пулмасть уншӑн.

— Молитесь — убытку от этого не будет.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинкке патӗнче вӑл Пробатова чарчӗ, пӳрнисене ывӑлӗн ҫемҫе те кӑвакарнӑ ҫӳҫ кӑтрисен ӑшне чиксе ячӗ, кӗл тӗслӗ тӑнлавӗнчен ачашларӗ, ассӑн сывласа илчӗ, ҫак ассӑн сывланине илтсен, Пробатова каллех, иртнӗ хутри пекех, амӑшӗнчен уйрӑлма кичем пулчӗ.

У калитки она задержала его, запустила пальцы в мягкие седые кудри сына, погладила пепельные виски, вздохнула, и Пробатову опять, как и в прошлый раз, стало грустно расставаться с матерью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ нумайччен Турра кӗл туса йӗнӗ, юлашкинчен вӑл та: — Вилет… тем каласан та вилет, пурӑнаймасть, — тенӗ.

Мать долго молилась и плакала, но тоже, наконец, сказала: — Помрет родименький… Видит Бог, помрет.

I // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Кӗҫех тата ҫунӑк кирпӗчпе кӗл шӑрши ҫапакан ҫурри ҫуннӑ Каргин станицинчен тухса каяс вӑхӑт та ҫитрӗ.

А тут вскоре подошло время выступать из полусожженной, провонявшей горелым кирпичом и пеплом станицы Каргинской.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утлӑ разведка тӑшман хӑварнӑ хуторсене пуринчен малтан пырса кӗчӗ; пехота килсе ҫитиччен вара Кошевой чи пуян килсене кӗл купи туса хӑварма ӗлкӗрчӗ.

Конная разведка первая вступила в покинутые противником хутора; а пока подходила пехота, Кошевой уже пускал по ветру самые богатые курени.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех