Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑштах сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑштах (тĕпĕ: кӑштах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ҫуйкӑнла илемӗ ҫав-ҫавах упранса юлнӑ-ха, анчах кӗр еннелле сулӑннӑ пурнӑҫӗ питҫӑмартисене кӑштах шупкалатса ӗлкӗрнӗ, куҫ хупанкисене сарӑхтарнӑ, хура ҫӳҫӗсем хушшине эрешмен карти майлӑ сайра кӑвак пӗрчӗсем тире-тире хунӑ, куҫӗсене тӗссӗрлетнӗ.

В нем была все та же порочная и манящая красота, но осень жизни уже кинула блеклые краски на щеки, пожелтила веки, впряла в черные волосы редкие паутинки седины, притушила глаза.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ма нимӗн те чӗнместен? — кӑштах кӳренсе, пӑшӑрханнӑ сасӑпа ыйтрӗ Григорий.

Что же ты молчишь? — с легкой досадой и огорчением в голосе спросил Григорий.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Манӑнне хӗҫпӑшала ҫеҫ те мар, — Вороновский, хӑйӗн япшар сӑмахне татса, кӑштах именнӗ пек ейӗлсе кулчӗ, — портсигара та… туртса илчӗҫ.

Меня не только обезоружили, — Вороновский оборвал свою гладкую речь и полусмущенно улыбнулся, — но и взяли… портсигар.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ан кулянӑр! — мӑнкӑмӑллӑн ҫирӗплетсе каларӗ те Дарья кӑштах хӗстернӗ куҫӗсене выляткаласа Григорий ҫине тинкерчӗ, хӑраса ӳкенҫи пулса, пӳрт еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

— Будьте покойные! — горделиво подтвердила Дарья и, поглядывая на Григория поигрывающими, прижмуренными глазами, с деланным испугом оглянулась на курень.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ну, кӑштах айӑплӑ сан умра…

Ну, трошки виноват перед тобой…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗнле ӑнланмалла-ши куна? — каллех ыйтрӗ Григорий, кӑштах кӳренсе.

— Как же это понять? — снова спросил Григорий, ощущая легкую досаду.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурӑмӗсемпе хӗвеле майлӑ выртрӗҫ, кӑштах харлаттарса илчӗҫ те унтан каллех вара, ҫулсенчен пӑрӑнса, тӳртен тӳрӗ, хӑмӑр ҫеҫенхирпе, пӗлтӗр вырнӑ тырӑ пуссисем тӑрӑх, тӑсӑлса утрӗҫ.

Легли, подставив солнцу спины, похрапели малость, а потом опять потянули по бурой степи, по прошлогодним жнивьям, минуя дороги, напрямик.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий кайрӗ, анчах темиҫе утӑмран чарӑнса тӑчӗ те, пӗвӗпе кӑштах ҫаврӑнса, Кудинова кӑшкӑрса чӗнчӗ:

Григорий пошел, но, отойдя несколько шагов, стал вполоборота, окликнул Кудинова:

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑштах тата хулпуҫҫие амантрӗҫ.

А тут плечо мне трошки поранили.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, ҫывӑхарах шуса пырса, кӑштах пуҫне ҫӗклерӗ.

Подполз Григорий на ближний выстрел, чуть приподнялся.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирӗлнӗ хура тӑпран авалтанхи шӑршипе ҫамрӑк курӑкӑн ӗмӗр ҫӗнӗ шӑршине ҫӑран сӑрхӑнтаракан ҫеҫенхир, кӑштах симӗсленнӗскер, хӑйӗн пӑхса ытарма ҫук илемӗпе чуна эпеклесе илӗртрӗ.

Несказанным очарованием была полна степь, чуть зазеленевшая, налитая древним запахом оттаявшего чернозема и вечно юным молодой травы.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Донец патӗнче кӑштах вӑйсӑрланас пулсан та, хӗрлӗ фронт кирек хӑш самантра та повстанецсене ҫӑмӑллӑнах вӗсен хушшинчи «хирӗҫӗвӗ-мӗнӗпе» шӑлса ывӑтма пултарать.

Каждую минуту красный фронт, будучи поколеблен у Донца, мог без труда смести их вместе с их «междуусобьем».

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Учӗ хапха умӗнчи кӑштах ирӗлнӗ пысӑк кӗрт урлӑ сикрӗ те малти урисемпе юр ӑшне анса кайрӗ, тулхӑрса илсе, кӗлеткипе тӳрленсе тӑчӗ, унтан хапхапа ҫатан карта тӗлӗнчи ҫӳллӗ кӗрт урлӑ ашса каҫрӗ.

Конь прыгнул через огромный подтаявший сугроб, лежавший у ворот, провалился передними ногами в снег и, всхрапнув, выправился, перелез через сугроб, заваливший ворота и плетень по самую макушку.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пулеметпа аппаланнӑ май, Архиповка хуторӗ хӗрринчи пӗр кил умӗнче вӗсем кӑштах тытӑнса тӑчӗҫ, унтан картишне ыткӑнса кӗчӗҫ.

Возле одного из крайних к Архиповке дворов они замешкались, потом вбежали во двор.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман кӳрши Мишка ҫинелле пӑхмасӑрах винтовкине ҫӑмӑллӑн тӳрлетсе тытрӗ те, кӑштах шухӑша кайса, хуравларӗ:

Сосед Штокмана ловко подкинул винтовку, не глядя на Мишку, подумав, ответил:

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫӗсене кӑштах хупса, вӑл ыттисемпе пӗр тикӗс утма тӑрӑшрӗ, ҫак ӗнер ҫеҫ курман-пӗлмен йӗкӗтсене пурне те хӑй халь пӗтӗм чун ӑшшипеле савса кӑмӑлланине туйрӗ.

Полузакрыв глаза, он старался не терять ноги и, испытывая прилив большой внутренней теплоты ко всем этим, вчера еще незнакомым и чужим ему ребятам, думал:

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ман патра ытларахӑшӗ ак Мускавпа Рязань йӗкӗчӗсем, тата Чулхуларан кӑштах пур.

У меня ребята все больше москвичи да рязанцы, немного нижегородцев.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑштах пулнӑччӗ.

— Трошки был.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑйсем кӑштах танлашрӗҫ темелле: фронт икӗ уйӑха яхӑн пӗр вырӑнта тытӑнса тӑчӗ.

Установилось некоторое равновесие сил, почти на два месяца определившее недвижность фронта.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнпа та, кӑвакарчӑнӑм, кӑмӑл ту, кӑштах калаҫ манпа.

И ты, сокол, погутарь со мной, сделай милость.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех