Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑтӑка (тĕпĕ: шӑтӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пик кашни минутрах шӑтӑка кӗрӗ-кӗре ӳкрӗ, йӑраланса тухсан каллех шӑтӑка путрӗ.

Пик поминутно падал в ямки, карабкался наверх и снова летел вниз.

Хӑраса вӑранни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Пӗрре ирхине хӑйӗн йӑвине кӗмелли шӑтӑка юр тултарса лартнине курчӗ.

Раз утром он увидел, что вход в его жилище завалило.

Юр та ыйхӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Пирӗн колхозра кӗркунне, ҫӗрулмие кӑларсан хыр вӑрманӗнчи шӑтӑка хураҫҫӗ.

У нас в колхозе картошку с осени закапывают в сосняке.

Ӑнланса илмелле мар тискер кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

— Крыльца ҫинче, шӑпах алӑк патӗнче, шӑтӑк пур, урӑрсене ҫав шӑтӑка ан ярӑр.

 — Там на крыльце, у самых-то дверей, дощечка подгнила — не оступитесь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шӑтӑка вырттарсанах унӑн шурӑхса кайнӑ хӑмӑр ӳтлӗ аллисене кӑкӑрӗ ҫине хӗреслесе хучӗ, тӳпенелле ним хускалми тӗлленӗ сӳнсе пыракан куҫӗсене тӑпра туласран питне пуҫ тутрипе витрӗ.

Уже в могиле он крестом сложил на груди ее мертвенно побелевшие смуглые руки, головным платком прикрыл лицо, чтобы земля не засыпала ее полуоткрытые, неподвижно устремленные в небо и уже начавшие тускнеть глаза.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑҫта, хӑш шӑтӑка тапса ывӑтасшӑн эсӗ пирӗн казаксене?

Ты куда наших казаков хочешь пихнуть, в какую яму?

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапла-хайхи манӑн йывӑҫ шӑтӑка тарӑн вырнаҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

IV. Ҫӑмӑлах та мар ӑна тӑвасси // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Шӑтӑка кӗрӗр!

— В люк!

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ку тарӑн шӑтӑка анас тесен чикмекпе анмалла.

В глубокую яму вела приставная лестница.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫав шӑтӑка виҫҫӗш те чарӑнса пӑхрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Теприн хуҫи ҫурчӗ пулнӑ вырӑна чупса ҫитсе шӑтӑка шыв тулса ҫитиччен, аяла тилхепепе анса кайса хӑш-пӗр япалисене, сӑмавар-кастрюльсене кӑларса ӗлкӗрчӗ тет.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Ҫурӑмӗ айӗнчен тӗрекӗ тухса вӗҫрӗ, вӑл вара, картлатса туртӑнса, хуп-хура тӗпсӗр шӑтӑка анса кайрӗ.

Из-под спины ушла опора, и он рывком провалился в черную бездонную яму.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Чирлисен пичӗсем, тӗпсӗр шӑтӑка ӑнсӑртран пӑхса кӑшт ҫеҫ анса каяйман чухнехи пек, сасартӑках темӗнле пухӑнчӑк шухӑшлӑ пулса тӑчӗҫ.

Сделались сосредоточенно-суровыми лица больных, словно все они нечаянно заглянули в пропасть и она грозно, гипнотически поманила их.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Трансформатор сирпӗнсе кайӗ, хӗвелтухӑҫ енчи тухмалли мӗнпур шӑтӑка хупласа лартӗ, пушар явса илӗ!

Трансформатор взорвется, завалит выход всего восточного крыла, вспыхнет пожар!

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Икӗ хӑлаҫ сарлакӑш шӑтӑка сан кӗлеткӳ ҫӳллӗш тултарса хунӑ!

Яму в твой рост да в полтора маховых ширины — доверху набухали!

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

 — Ҫак шӑтӑка пӗтерсе, питӗрсе лартсан, ун чухне юрать.

 — Вот когда ликвидируем, заткнем эту дырку — тогда можно и позволить себе.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсене часах тӑрантарас ҫук, тӗпсӗр шӑтӑка янӑ пек, ҫаплах сахал…

И видно, досыта не скоро накормишь — сыпь как в прорву, и все мало…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Акӑ хӑҫан чӑн-чӑн тӗрӗслев ҫитрӗ ун валли, — шухӑшларӗ Вершинин. — Ку ӗнтӗ шӑтӑка атӑпа хупласа тӑрасси мар».

«Вот когда наступило для него настоящее испытание, — подумал Вершинин. — Это куда серьезнее, чем та дырка, которую он закрывал сапогом».

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вершинина шӑтӑка юлашкинчен Пробатов та асӑрханӑ пек, анчах вӑл ун ҫине чалӑшшӑн ҫеҫ пӑхса илсе, нимӗн те шарламан пек туйӑнчӗ.

Вершинину показалось, что Пробатов тоже увидел наконец дырку, но лишь покосился на нее и ничего не сказал.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, обком секретарӗ ҫине тӳрех куҫран пӑхса, йӑл кулчӗ, шӑтӑка тупса хуплас тесе, атӑ сӑмсипе урайне ерипен хыпашлама пуҫларӗ, анчах шӑтӑк, юри тенӗ пекех, ура айне лекмерӗ.

Не переставая отвечать и улыбаться, глядя секретарю обкома прямо в глаза, он начал осторожно шарить носком сапога по полу, стараясь нащупать и прикрыть дырку, но она, как назло, не попадалась под ногу.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех