Шырав

Шырав ĕçĕ:

пиҫсе (тĕпĕ: пиҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кусем лайӑхах пиҫсе ҫитнӗ, — терӗ вӑл юлашкинчен, — варени тума, лешсем кукӑль пӗҫерме юрӑхлӑ.
— Эти — поспелее, — промолвила она наконец, — пойдут на варенье, а те на начинку пирогов.

XXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Джемма сукмак ҫывӑхӗнчи тенкел ҫинче чие ҫырли тултарнӑ карзинкаран пиҫсе ҫитнӗ ҫырласене турилкке ҫине суйласа ларнӑ.
Джемма сидела на скамейке, близ дорожки, и из большой корзины, наполненной вишнями, отбирала самые спелые на тарелку.

Пиҫсе ҫитнӗ ҫырласем кӑшт сивӗрех.
Они были спелы и прохладны.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Эпӗ пиҫсе ҫитнӗ ҫӗр ҫырли, халлӗхе симӗсрех виноградпа хӑмла ҫырли нумай тупрӑм, йӗплӗ ҫырла тӗвӗленме кӑна тытӑннӑ-ха.
Я нашел много земляники, крупной, совсем спелой, зеленый виноград и зеленую малину, а ежевика только-только начала завязываться.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Йӑлтах пиҫсе ҫитнӗ.
Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Ҫӗр йӑлтах пиҫсе ҫитнӗ.
Куҫарса пулӑш

«Таврӑнчӗ, — тесе ҫырнӑ Берсенев, — хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ, пӗтӗмпех тусанланса пӗтнӗ, анчах ӑҫта, мӗн ӗҫпе кайнӑ, пӗлейместӗп; эсир пӗлеймӗр-ши?»
«Вернулся, — писал он ей, — загорелый и в пыли по самые брови; но зачем и куда ездил, не знаю; не узнаете ли вы?»

XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пар кунта пиҫсе ҫитеймен ҫамрӑксене.
Давай сюда молодежь, позеленее которая.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗрин пурӑнӑҫ тата политика тӗлӗшӗнчен хӑнӑху нумай, вӑл ӗлӗкхи саманара темиҫе ҫул хушши парти ӗҫӗсене вӑрттӑн туса пынӑ, патша тӗрмисенче ларнӑ, кайран государствӑна тытса тӑрас ӗҫре пиҫсе ҫитнӗ; теприн — ҫулӑмлӑ ҫамрӑклӑх, кӗрешӗвӗ пурӗ те сакӑр ҫул тӑршшӗ ҫеҫ, анчах ку кӗрешӳ пӗр пурӑнӑҫ ҫеҫ мар илсе кайма пултарнӑ.
У одного — большой жизненный и политический опыт, годы подполья, царских тюрем, потом — большой государственной работы; у другого — пламенная юность и всего лишь восемь лет борьбы, могущих сжечь не одну жизнь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ачасем курортран хӗвелпе пиҫсе, вӑй пухса савӑнӑҫлӑ таврӑнаҫҫӗ.
Возвращались загорелые, жизнерадостные, полные энергии.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пичӗ-куҫӗ хӗвелпе пиҫсе сарӑхнӑ тепӗр тӗреклӗ хресчен хӑйӗн ҫӗр ҫине персе ӳкернӗ тӑшманне йывӑр аттисемпе тапта-тапта хӗнет, ӑна вӑл мӗнле те пулин «чунӗнчен» тивретме тӑрӑшать.
Загорелый, крепкий крестьянин месил поверженного на земле противника тяжелыми сапожищами, старательно норовя поддать «под душу».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пиҫсе ҫитнӗ ыраш ҫийӗпе, ӑна алӑпа ачашланӑ пек, ҫил ирте-ирте каять.
Пробегал ветер по спелой ржи, словно гладил ее рукой.

Хӑраман чӑхсемпе шӑрӑхпа пиҫсе аптӑранӑ сыснасем ҫеҫ ҫӳп-ҫап куписене тӑрӑшсах суртлаҫҫӗ.
И только бесстрашные куры да разморенные жарой свиньи старательно сортировали содержимое куч.

Мистер Ольбинет, пур енчен те пиҫсе ҫитнӗ этем, малтан хӗрарӑмсене ҫитересшӗн пулчӗ.
Мистер Ольбинет, будучи человеком воспитанным, хотел сначала накормить женщин.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сӑхӑ Хветка ҫын курман чухне пиҫсе ҫитмен иҫӗм-ҫырлине ҫисе тултарнӑ пулмалла тесе пӗлтерчӗҫ.
Вероятно, этот обжора Федька объелся под шумок незрелым виноградом.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӗсенчен каялла симӗс грушӑсене туртса илтӗм те, вӗсене пиҫсе ҫитнӗ пӗрер панулми патӑм.
Отобрал я у них зелёные груши, дал по спелому яблоку.

— Ҫапла… ҫапла, Натка, — терӗ ерипен Алька, хӑй аллине Наткӑн хӗвелпе пиҫсе хуралнӑ хулпуҫҫийӗ ҫине хучӗ.
— Так… так, Натка, — тихо ответил Алька и положил свою руку на её загорелое плечо.

Ҫак йӗппе чиксе куҫ курман, ҫӑлтӑрсӑр тӗттӗм те, ҫак уҫӑ та нӳрлӗ сывлӑш та, аран илтӗнекен йытӑ вӗрнӗ сасӑ та, утӑпа пиҫсе ҫитнӗ иҫӗм-ҫырли шӑрши те Сергее темӗскерле савӑнӑҫлӑ, ҫамрӑк чухнехи пит тахҫанхи япаласене аса илтерчӗҫ.
И эта непроницаемая, беззвёздная тьма, и этот свежий и влажный ветер, приглушённый собачий лай, запах сена и спелого винограда напомнили Сергею что-то радостное, но очень молодое и очень далёкое.

Вӗсенчен нумайӗшӗсем хӑйсен ҫӑварӗсене ҫул хӗрринчи кӑвасак тутӑллӑ пиҫсе ҫитмен иҫӗм ҫырлине чыхса тултарнӑ пулнӑ.
Многие из них уже успели набить рты кислым придорожным виноградом.

Кирюк ӳссе патварланнӑ, Ҫинук ҫырла пекех пиҫсе ҫитнӗ.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика