Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑхӑрса (тĕпĕ: шӑхӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл винтовкӑна меллех мар, хӑйне мар ҫӗклесе илчӗ, вӑхӑтченех курокӗ ҫине пусрӗ тӗ тӑваттӑмӗш пулькӑ шӑхӑрса кайса мишен хыҫне пырса ҫапӑнчӗ.
Он как-то неловко, не по-своему вскинул, не вовремя нажал, и четвертая пуля со свистом ударила совсем за мишень.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Эпӗ шӑхӑртӑп! — терӗ те Владик кулса илчӗ, вара вӑл чӗлхипе чаклаттарса, калама ҫук хытӑ янратса шӑхӑрса ячӗ.
— Я-то свистну! — усмехнулся Владик, и, щёлкнув языком, он рассыпался такой оглушительной трелью.

Шӑхӑрса кӑна лар.
Сиди да посвистывай.

Вӑл почтальона сасартӑк пӳрнипе юнарӗ те, нимӗн те пулман пек шӑхӑрса ярса, ҫул ҫинчи курӑк тӑррисене хулӑпа ҫапса ӳкерсе, аяккалла утрӗ.
Он неожиданно погрозил пальцем почтальону, потом равнодушно засвистел и пошёл прочь, сбивая хлыстиком верхушки придорожной травы.

Комсомолка Натка телефон будкинчен тухрӗ, кӑшт шӑхӑрса илчӗ, хӑйӗн кӑвак тутӑрне тӳрлетрӗ те, ытла туллиех мар чышса тултарнӑ ҫул ҫӳремелли мишукне хулпуҫҫи ҫине ывӑтса хучӗ.
Выбравшись из телефонной будки, комсомолка Натка поправила синюю косынку и вскинула на плечи не очень-то тугой походный мешок.

Ачасем ӑна ши! шӑхӑрса, кӑшкӑрашса та виртлесе ӑсатрӗҫ.
Провожали его под свист, шум и улюлюканье.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

— Анчах хӑй ҫав вӑхӑтрах ши-ши! шӑхӑрса ячӗ.
— И неожиданно он пронзительно свистнул.

«Сывӑ пул, анне», — терӗ те шӑхӑрса уттара пачӗ.
«Прощай, — говорит, — мама», и пошел и засвистел, милый.

Пӗр пули таҫтан ҫӳлтен кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле шӑхӑрса иртрӗ.
Первая пуля слабо взвизгнула где-то высоко и в стороне.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ефимка ӑнкарса та ӗлкӗреймерӗ — пӗр пули пуҫӗ тӗлӗнченех шӑхӑрса иртрӗ.
И не успел Ефимка опомниться, как одна пуля с визгом пронеслась мимо его головы.

Шӑхӑрса та, кӑшкӑрса та пӑхать, чарӑнса тӑрса та итлет, пурпӗрех усси ҫук.
Свистел, покрикивая, прислушивался — и все без толку.

Вӗҫсе, шӑхӑрса иртсе кайрӗ!
Пролетела, просвистела!

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Хыҫалтан ӑна пульӑсем хаяррӑн шӑхӑрса хӑваланӑ.
Преследуемый зловещим свистом пуль.

Анчах эп ӑна, чышкӑпа юнаса, лайӑх кӑна хӑлха чикки пама пултӑм та, вӑл, йӗрӗнмелле шӑхӑрса, тӗмӗсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ, урӑххисене, хӑйӗнчен хӑраканнисене шырама кайрӗ пулмалла.
Но, погрозив кулаком, я громко пообещал набить ему морду, и с противным шипением он скрылся в кустах, должно быть выжидать появления другой, более трусливой жертвы.

Юлашкинчен параппан ҫапса ячӗ, вара пӗтӗм сас-чӗвӗ йынӑшса, шӑхӑрса пӗлӗтелле хӑпарса кайрӗ.
Наконец ударил барабан, и вся эта прорва с воем и свистом взметнулась к небу и улетела.

Ҫул ҫинче пысӑк станцисем те тӗл пулкаларӗҫ, вӗсенче ҫӗршер пӑравус шӑхӑрса, чашлатса тӑраҫҫӗ; пӗчӗкҫеҫ станцисем те тӗл пулкаларӗҫ.
Встречались на пути станции большие, светлые, на которых шипело и пыхтело сразу штук по сто паровозов; встречались станции и совсем крохотные.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Сывлӑш чӗтренсе, шӑхӑрса илчӗ, снаряд ҫӳлтен, ачасен пуҫӗсем ҫийӗн иртсе, вӗсен хыҫӗнче ӳксе ҫурӑлчӗ.
Воздух опять задрожал, загудел, и снаряд, пронесясь где-то поверху, разорвался далеко позади них.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Сывлӑш чӗтренсе, шӑхӑрса илчӗ, снаряд таҫта ҫӳлтен иртсе, хыҫа инҫете кайса ӳкрӗ.
Воздух опять задрожал, за-гудел, и снаряд, пронесясь где-то поверху, разорвался далеко позади них.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Кунта сторӑж Йӑкӑнат пурӑнать, вӑл пӗр ҫитмӗл ҫултискер, ялан ӳсӗрсе тата хӑй тӗллӗн калаҫса ҫӳрет; каҫхине вӑл яланах ҫывӑрать, кӑнтӑрла пӗр кӗпҫелӗ пӑшалне йӑтса вӑрман тӑрӑх шӑхӑрса, мулкачсене шуйлантарса ҫӳрет.
Тут жил сторож Игнат, старик лет семидесяти, который все кашлял и разговаривал сам с собой; обыкновенно ночью он спал, а днем бродил по лесу с ружьем-одностволкой и посвистывал на зайцев.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Ман кӳршӗ слесарь Павел Иванович, ҫавна нумайччен шанасшӑн пулмарӗ, вӑл, эпӗ сунарҫӑ, хама хам йӑпатса, ӑсанла шӑхӑрса кӑшкӑратӑп пулӗ тесе шухӑшларӗ.
— Что мой сосед, слесарь Павел Иванович, долго верить не хотел и думал, что это я сам, охотник, потешаю себя и бормочу по-тетеревиному.

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика