Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗҫ сăмах пирĕн базăра пур.
хӗҫ (тĕпĕ: хӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ӑна хӗҫ ҫивӗчӗшӗпе ҫамки урлӑ сӑтӑрттарнӑ пулӑттӑм та, пуҫ купташки ун шӑтӑрт! ҫеҫ тунӑ пулӗччӗ.

Я б его потянул клинком через лоб, ажник черепок бы его хрустнул!

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӑмахран, культурӑллӑ ҫынсем пурте сӑмса тутрипе усӑ кураҫҫӗ пулсан, эсӗ, ав, икӗ пӳрне пулӑшнипе сӑмсуна шӑнкартатӑн, апат ҫинӗ чух аллусене е атӑ кунчисем е ҫӳҫӳ ҫумне шӑла-шӑла илетӗн, ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн лаша ашӑкӗпе пит шӑлма та тиркесе тӑмастӑн, алӑ чӗрнисене е шӑлпа ҫыртса кӗскетен е хӗҫ вӗҫӗпе касатӑн.

Например: вместо того чтобы пользоваться носовым платком, как это делают все культурные люди, ты сморкаешься при помощи двух пальцев, во время еды руки вытираешь то о голенища сапог, то о волосы, после умывания не брезгаешь вытереть лицо лошадиной попонкой, ногти на руках либо обкусываешь, либо срезаешь кончиком шашки.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксем, утлӑ отряда курса, ҫырмасене ыткӑнчӗҫ, анчах разъезда ертсе пыракан казак есаулӗ повстанецсене тумран палласа илчӗ, хӗҫ ҫине ҫакнӑ сӑмса тутрипеле сулкаласа, янӑравлӑн кӑшкӑрчӗ:

Казаки, завидя конный отряд, бросились в яры, но командовавший разъездом казачий есаул по одежде узнал повстанцев, помахал нацепленным на шашку носовым платком и зычно крикнул:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлисем Вешенскине хӗвелтухӑҫ енчен хупӑрласа илме талпӑнас-мӗн пулсан, сулахай фланга ҫирӗпленме тата Татарскипе Лебяжински сотнисене тӑшмана тытса чарма пулӑшма тесе, вӑл Ерински хуторне виҫҫӗр хӗҫ (юланутлӑ казак) кӑларса ячӗ: Базки хуторӗн сотнине хӗвеланӑҫ енчен, Дон тӑрӑх анатарахран, пулӑшма Вешенски станицӑн иногородни (казак мар ҫынсенчен йӗркеленӗ) дружинипе Чир станицин пӗр ҫуран сотнине ячӗ; хӑрушӑрах участоксене сакӑр пулемет вырнаҫтарса тухрӗ те, тул ҫутӑласса кӗтсе илме тата хӗрлӗармеецсене утлӑ стройпа тапӑнма тесе, ҫур ҫӗр иртни икӗ сехет ҫитес умӗн икӗ юланутлӑ сотньӑпа Ҫунӑк вӑрман хӗррине пырса вырнаҫрӗ.

Он бросил на хутор Еринский триста сабель, с расчетом, чтобы они укрепили левый фланг и помогли Татарской и Лебяженской сотням сдержать напор противника, в случае если он устремится в обход Вешенской с востока; с запада, вниз по течению Дона, направил в помощь Базковской сотне Вешенскую иногороднюю дружину и одну из Чирских пеших сотен; на угрожаемых участках расставил восемь пулеметов, а сам с двумя конными сотнями — часов около двух ночи разместился на опушке Горелого леса, дожидаясь рассвета и намереваясь атаковать красноармейцев в конном строю.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шифера, цемента тата раснах хӗҫ тимӗре выльӑх-чӗрлӗх фермисем тунӑ ҫӗре ямаҫҫӗ, райцентрти ҫынсене ҫурт лартма ӑсатаҫҫӗ…

Шифер, цемент и особенно дефицитное кровельное железо отпускаются не на строительство животноводческих ферм, а сплавляются индивидуальным застройщикам в районном центре…

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗмӗшпе илсен, ҫак ударлӑ ушкӑнра вунпилӗк пин штыкпа хӗҫ, ҫирӗм тӑватӑ орудипе ҫӗр аллӑ пулемет шутланнӑ.

По грубому подсчету, силы этой ударной группы состояли из шестнадцати тысяч штыков и сабель при двадцати четырех орудиях и ста пятидесяти пулеметах.

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пуҫне аллисемпе пӑчӑртаса тытрӗ, унтан, хӗҫ йӗннипе картлашкасене кӗмсӗртеттерсе, кил хушшине вӑркӑнса тухрӗ.

А Григорий схватился руками за голову и, гремя по порожкам ножнами шашки, выбежал на баз.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫ, унӑн аллинче ҫивӗччӗн вӑйкӑнса, лутра маччаллӑ коридорта ҫутӑ ункӑ туса илчӗ.

В руке его она с визгом описала под низким потолком коридора сияющий круг.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ун хыҫӗнчен хӗҫ тытнипех Григорий коридора кӗрсе тӑчӗ.

Следом за ним, не снимая руки с эфеса, вошел в коридор Григорий.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӳр хӗҫ!

Шашку!

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий патне сотня командирӗ чупса ҫитрӗ, ун ҫине взвод командирӗпе иккӗшӗ хӑпарса выртрӗҫ, ҫийӗнчи хӗҫ ҫаккипе полевой сумкине вӑтӑрса татса, ҫӑварне хупларӗҫ, урисене ҫӗр ҫумне пусса хучӗҫ.

Сотенный подбежал к Григорию, со взводным навалились на него, оборвали на нем ремень шашки и полевую сумку, зажали рот, придавили ноги.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗлӗх пек карӑнтарса пынӑ чӗлпӗр сулахай ал пӳрнисенче чӗтрерӗ, пуҫ тӑрринелле ҫӗкленӗ хӗҫ ҫивӗчӗшӗ хирӗҫ вӗрекен ҫил варкӑшне вичкӗннӗн шӑхӑрттарса ҫурса пычӗ.

В пальцах левой руки дрожали, струной натянутые, поводья, поднятый над головой клинок со свистом рассекал струю встречного ветра.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутор хыҫӗнче Григорий сотньӑна хӗрлисене икӗ енчен хупӑрласа илмелле сапаласа ячӗ; хӗҫ йӗнӗрен мӗнле тухнине тӗрӗслерӗ, унтан, сотньӑран пӗр вӑтӑр чалӑш пек мала иртсе, сикӗпе Климовка еннелле вӗҫтерсе кайрӗ.

За хутором Григорий рассыпал сотню в лаву; попробовал, легко ли идет из ножен шашка; отделившись от сотни саженей на тридцать, наметом поскакал к Климовке.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫ тыткалама пӗлесси — акапуҫ хыҫӗнчен утасси мар.

Шашкой владеть — не за плугом ходить.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий йӗнер ҫинче тӳрленсе ларчӗ, епле килнипе шурса кайса, утне хӗҫ лаппипе туртса ҫапрӗ.

Григорий выправился в седле, побледнел от злости и сильно ударил коня шашкой плашмя.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӗнтӗ Каргинскинчен Боковски еннелле Григорий виҫӗ пин ҫурӑ хӗҫ ертсе кайрӗ.

Из Каргинской Григорий повел на Боковскую уже три с половиной тысячи сабель.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗҫ, унӑн шурӑ шарӑхлӑ мӑйне касса татас вырӑнне, кӑчӑр-качӑр туса, пӑшал кӗпҫи тӑрӑх шуса кайрӗ, вӑйнклатса илсе, хӗрлӗармеец аллинчен вӗҫерӗнче те, тӳрленекен пӗкече пек, сывлӑшалла ывтӑнчӗ.

Шашка, вместо того чтобы секануть Андрюшкину, одетую белым шарфом, шею, заскрежетала по стволу, визгнув, вырвалась из рук красноармейца и распрямляющейся дугой взлетела в воздух.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӗҫӗттӗм те, хаклах лармӗччӗ! — ассӑн сывласа ячӗ те Степан Астахов, аллине хӗҫ аври ҫумӗнчен уйӑрса, сарӑ мӑйӑхне те пӗтӗрсе илчӗ.

— А выпил бы, недорого отдал! — вздыхал Степан Астахов и даже русый ус закручивал, скинув руку с эфеса.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эй эс, генерал Платов! — ахӑрса ячӗ хӗҫ кӑна ҫакнӑ хӑрах хуллӑ Алешка Шамиль.

— Эй ты, генерал Платов! — ржал однорукий Алешка Шамиль, вооруженный только шашкой.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лихачев пӗрмечеллӗ кӗрӗк пиншак тӑхӑннӑ, пуҫне хӗҫ тӳрчӗпе ҫапса лутӑрканӑ хура кубанка хуплать, кӗрӗк айӗнчи симӗс френчӗпе шалпар галифи ун ҫинче питӗ тӑпӑл-тӑпӑл лараҫҫӗ.

Одет Лихачев был в сборчатый полушубок, голову его крыла черная кубанка, помятая сабельным ударом, под полушубком на нем статно сидели защитный френч, широченные галифе.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех