Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ята (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӳррипех каламалла, лаша ҫак ята илме тивӗҫлӗрен те тивӗҫлӗ пулнӑ.

И надо сказать, что лошадь как нельзя больше заслуживала такое название.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ахӑрнех ӑна ҫак ята пӑшалпа маттур пеме пӗлнӗрен панӑ пуль.

Имя это он, очевидно, получил за ловкость в обращении с огнестрельным оружием.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем юхӑннӑ колонин кичемлӗ ванчӑкӗсем пулнӑ, ҫак вырӑнсенчи пурлӑхсемпе унти вӑрмансен пуянлӑхӗ ҫинчен калас пулсан, вӑл ята асӑнма та аван мар: «Дункан» Голод порчӗн умӗпе иртсе пырать.

То были печальные развалины покинутой колонии, название которой так противоречит изобилию этих мест и богатству здешних лесов: «Дункан» проходил мимо порта Голода.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ку сӑмсах ҫинчен калас пулсан, вӑл ӗнтӗ хӑйпе пӗр тӑванлӑ Добрая Надежда сӑмсахӗнчен те ытларах Тӑвӑлсен сӑмсахӗ ята илме тивӗҫлӗ.

Который ещё больше, чем его собрат, мыс Доброй Надежды, заслуживает прозвище мыса Бурь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр тесен «аслӑ» атаман Голубӑн отрядӗнче мӗнле вӑрӑ-хурахсем тӑнине хӑех лайӑх пӗлсе тӑрать, вӑл пӗрре ҫеҫ мар Голубран «директори» валли тесе реквизицилесе илнӗ текен укҫа-тенкӗрен ыйтса илкеленӗ, погромщик ята илсен, хӑрамаллиех ҫук, — Голуб вӑл тӗлӗшрен тахҫанах чапа тухнӑ.

Но пока что Голуб от «головного» мало зависел, снабжался со своим отрядом на свой риск и страх, да «головной» и сам прекрасно знал, что за братия у него служит, и сам не раз денежки требовал на нужды директории от так называемых реквизиций, а насчет славы погромщика, то у Голуба она уже была довольно солидная.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Арсен, ҫук-ҫук, пӑтраштаратӑп пулас, — пытарчӗ хӗр амӑш ӳсӗрле ҫак ята асӑнкаласа илнине.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл хӑйӗн ырӑ ятне ҫирӗп упраса усрать, ҫав ырӑ ята вӑл нуша, вӑрҫӑсем, революци витӗр илсе тухнӑ…

Он дорожил своим честным именем, которое пронес через нужду, войны, революцию…

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эпӗ хамӑн ята каларӑм та, калаҫса кайрӑмӑр, Эпӗ ҫакна пӗлтӗм: Гагин, ман пекех киленӗҫшӗн кӑна ҫул ҫӳреме тухнӑскер, пӗр эрне каялла Л. хулине ҫитнӗ те унтан тухса каяймасӑр чарӑнса тӑнӑ.

Я назвал себя, и мы разговорились, Я узнал, что Гагин, путешествуя, так же как я, для своего удовольствия, неделю тому назад заехал в городок Л. да и застрял в нем.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Тата кам туянтӑр-ха вӗсене ман ята пӗлмесӗр; кама кирлӗ пултӑр-ха ҫав ӗлӗк-авалхи сӑнсем тӑрӑх тунӑ ӳкерчӗксем?

Да и кто купит, не зная меня по имени; да и кому нужны рисунки с антиков из натурного класса?

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Ҫак ята ӑна Ҫеҫпӗл Мишши поэта хисеплесе панӑ иккен.

Оно названо было так в честь поэта Михаила Сеспеля.

«Кӗрен парӑсра» // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 57,59,61,63 с.

Манӑн чӑн ята ҫырнӑ авалхи пӗтеве.

Старинный амулет, на котором написано моё настоящее имя.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

— Пӑрах эсӗ ку ята.

— Ты это название брось.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах указпа ҫак ята илни кирлӗ-и?

Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Пур паян пирӗн «халӑх поэчӗ» ята илнӗ сӑвӑҫсем, анчах вӗсен сӑввисене юрра хывма мар, пӑхмасӑр пӗлекен те ҫук пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Пурӑннӑ чухне В.Урташа чӑваш халӑх поэчӗ ята паман.

Куҫарса пулӑш

Халӑх вӑйӗпе // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 4 стр.

Мана, тен, часах райком секретарьне лартаҫҫӗ, эпӗ, санпа ачашланса ларса, хамӑн ята яма пултараймастӑп!

Меня, возможно, скоро выдвинут в секретари райкома, и я не могу пренебрегать своей репутацией и нежиться с тобой.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑл питӗ кӑшкӑрашрӗ те, эпӗ хам ята та манса кайрӑм ун чухне, — хуравларӗ Варенькӑ, Анохина хулпуҫҫинчен тӗртсе, — кӗр, кӗр, тен, пӗр сана ҫеҫ кӗтеҫҫӗ пуль унта!

— Он так кричал, что я просто забыла, как меня зовут, — ответила Варенька и толкнула Анохина в плечо, — иди, иди, там, может быть, одного тебя и не хватает!

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Вӗсем ӗҫленӗ чухне мӗн туса тӑратӑп-ха эпӗ кунта? — аса илчӗ вӑл сасартӑк. — Манӑн хамӑнах Ксени патне пымалла та ята каламалла, атту кайран вӑл мана хӑравҫӑ тесе шутлама пултарать!»

«Что же я торчу здесь, когда они работают? — неожиданно спохватился он. — Я должен сейчас же подойти к ней и открыться, иначе потом она будет считать меня трусом!»

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Упи ял хутлӑхӗн, районти ЧНКЦ канашӗн ертӳҫисем, шкул ӗҫченӗсем Социализмла Ӗҫ Геройӗ ята илнӗ ентешне ӗмӗрлӗхе ял асӗнче хӑварма шутларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӑна ӗҫ ҫӗкленӗ // Елена ХЛЫНОВА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 2 стр.

Хӑй мӗншӗн ҫапла чееленсе, ашшӗ кам ҫинчен каланине пӗлмӗш пулнине Ксени хӑй те ӑнланмарӗ, ашшӗ уншӑн тахҫанах манӑҫа тухнӑн туйӑнакан ята каланӑ-каламанах, Ксени ӑна аллинчен ярса тытрӗ.

Она сама не знала, зачем хитрила и делала вид, что не понимает, о каком человеке говорит отец, и не успел он назвать это, казалось, давно похороненное для нее имя, как она схватила отца за руку.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех