Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— «Нихҫан та» — ку питӗ хӑрушӑ сӑмах, эп пӗлетӗп ӑна, — тесе, вӑл тарӑнӑн сывларӗ те ман ҫине сӑвап хучӗ.

— «Никогда» — это слово страшное, я его знаю, — сказала она, вздохнув, и перекрестила меня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫар ӗҫӗнче ниҫта та ҫӑмӑлли ҫук, анчах вӗсен ӗҫӗ, уйрӑмӑнах чи «пӗчӗк кимӗсенчи» пек ӗҫ чи кансӗрри, эпӗ чи хӑрушӑ вӗҫевсенче пулсан та, вӗсене «пӗчӗк кимӗпе» пӗрре похода тухса каяссипе улӑштарман пулӑттӑм.

Каждый военный труд тяжёл, но труд подводников, особенно на «малютках», таков, что я бы, кажется, не согласился променять на один поход «малютки» десять самых опасных полётов.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иксӗмӗр икӗ тӗрлӗ ҫын эпир, анчах кунсеренех хупа пӗрле юнашар ларса, торпеда атакипе вӗҫнӗ чухнехи хӑрушӑ ӗҫе пӗрле туса пыракан ҫынна юратмасӑр чӑтма пултараймастӑн.

Мы были разные люди, но невозможно не полюбить того, кто каждый день рядом с тобой делит тяжёлый, рискованный труд полёта и торпедной атаки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав минтерсем амӑшӗн эмелсемпе хуралса кайнӑ тутисем патӗнче ҫав тери хӑрушӑ хӑрӑлтататчӗҫ.

Ах, как ужасно они храпели возле маминых губ, черных от лекарств!

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав аптекӑран вилме патне ҫитнӗ Петя амӑшӗ валли хӑрушӑ кислород минтерӗсем илсе пыратчӗҫ.

Из этой аптеки носили для умирающей мамы Пети страшные кислородные подушки.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем хура, хӑрушӑ, вилнӗ пекскерсем, борт умӗнчен иртсе кайрӗҫ…

Они проплыли совсем близко от борта, черные, страшные, мертвые…

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан тив! — кӑшкӑрса ячӗ те вӑл хӑрушӑ сасӑпа, мӑйӑхлӑ ҫынна мӗнпур вӑйӗпе кӑкринчен чышкипе тӗртсе ячӗ.

— Не трожь! — закричал он страшным голосом, рванулся и изо всех сил толкнул усатого кулаком в грудь.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Матрос!» — кӗрсе кайрӗ Петя пуҫне хӑрушӑ шухӑш.

«Матрос!» — мелькнула у Пети страшная мысль.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку салтак винтовкин тискер те хӑрушӑ сасси пулнӑ.

Это был зловещий, ужасающий грохот трехлинейной винтовки казенного образца.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ку ялан илтӗннӗ, пӗрре те хӑрушӑ мар йӗтрепе перекен пӑшал сасси мар.

Но это не был хорошо знакомый, нестрашный гулкий выстрел из дробовика, столь частый на виноградниках.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя хӑйӗн хӑрушӑ шухӑшӗсене ашшӗне те, шӑлнӗне те каламарӗ.

Разумеется, Петя ничего не сказал о своих опасениях отцу и брату.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл улпут ҫурчӗсене вут тӗртсе ҫунтарать, салтаксем ӑна мӗншӗн шыраҫҫӗ-ха, — тесе шухӑшлать Петя, пушӑ урам тарӑх тараса патнелле утса. — Тен, ку хӑрушӑ вӑрӑ-хурах дилижанссем ҫине те тапӑнӗ».

Он поджигает экономии, и зачем его ловят солдаты? — думал Петя, спускаясь по знойной, пустынной улице в балочку, к кринице. — Может быть, этот страшный разбойник нападает на дилижансы?»

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Мӗнле тӗлӗнмелле тата хӑрушӑ матрос-ха ку?

«Что же это за таинственный, страшный матрос?

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кусем ача пуҫне темӗнле авалхи, вӑрманти тата юмахри шыв арманӗ, юмӑҫ арман хуҫи, хӑрушӑ шыв авӑрӗ тата унта шапа пулса пурӑнакан патша хӗрӗ ҫинчен илтнӗ юмахсене аса илтерчӗ.

Что-то очень древнее, удельное, лесное, говорившее детскому воображению о водяной мельнице, колдуне-мельнике, омуте и царевне-лягушке.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халиччен хӑй илтмен, анчах хӑрушӑ «коллежски советник» текенни ҫинчен илтсен, салтак вилес пек хӑраса ӳкрӗ пулас.

Как видно, он был смертельно перепуган, услышав хоть до сих пор ему и неизвестный, но столь грозный штатский чин — «коллежский советник».

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тымарсем хушшинче, хӑрушӑ клещисене чармакласа, ватӑ краб шуса пынӑ.

Среди корней, рогами расставив страшные клешни, проворно пробирался боком большой старый краб.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку питех те хӑрушӑ, питех те ӑнланмалла мар пулнӑ, пуринчен ытла — ҫав питех те лайӑх праҫникпе килӗшсе тӑман.

Это было так страшно, так непонятно, а главное — так не вязалось со всем этим чудесным праздником.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хам ҫырса парсаттӑм эпӗ, ытла хӑрушӑ хут, вӑл тӗрӗссине нимӗнпе те ӗнентереймен пулсан, эпӗ хамах ҫӗр шӑтӑкне сиксе ҫухалнӑ пулӑттӑм.

Я написал заявление, очень рискованное, — я бы сам полетел вверх тормашками, если бы мне не удалось его подтвердить.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав хӑрушӑ шухӑша таҫта чӗре тӗлне пытарнӑран ҫур ҫул та иртрӗ ӗнтӗ, ӑна пытарнӑччӗ те ун ҫине мӗн килнӗ ҫавна купаласа хунӑччӗ.

Прошло уже около полугода, с тех пор как я спрятал очень далеко, в самую глубину души, эту страшную мысль — спрятал и завалил чем попало.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хама хам ирӗк тыткалаттӑм та, ҫав ирӗклех туйӑмӗ хӑрушӑ пулин те, савӑнса тӑраттӑм.

и прекрасно помню то опасное чувство наслаждения, когда я давал себе полную волю.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех